Ulica Widok w Warszawie

---

Historia

W historii Warszawy ulica Widok ma swoje znaczące miejsce. W przeszłości była to droga biegnąca przez tereny Kałęczyna, która od połowy XVII wieku łączyła gościniec ulicy Brackiej z granicami wsi Wielka Wola, znanej dzisiaj jako ulica Karolkowa. W 1770 roku w jej okolicy, blisko obecnej ulicy Towarowej, wznosił się wał obronny, a geometra Deutsch przekształcił tę trasę, nadając jej porządek. Rok 1770 to także czas, kiedy ulica uzyskała oficjalną nazwę Widok, co miało związek z imponującym pejzażem, który można było z niej podziwiać.

Ulica ta miała długość ponad 2 kilometrów, zdominowana przez drewniane domy i niewielkie dworki. W 1784 roku można było tam znaleźć siedem dworków, w dodatku w pobliżu ulicy Brackiej mieszkał mały pałac. W okolicy ulicy Towarowej istniały również dwie cegielnie, które dopełniały krajobraz tej okolicy.

Na schyłku XVIII wieku przyciągała wzrok struktura zabudowań, które obejmowały 15 domów oraz wiele glinianek. W latach 1776–1780 w rejonie między ulicą Widok a Bracką powstała specjalna tzw. szczwalnia, znana z występów zwierząt – Heca. Dodatkowo, między 1823 a 1824 rokiem w kierunku wschód-zachód intensywność ruchu z ulicy Widok przejęły Aleje Jerozolimskie.

Kolejne lata przyniosły zmiany, takie jak wybudowanie trzech nowych kamienic pomiędzy ulicą Bracką a Marszałkowską. W latach 1844–1845 w okolicy Alej Jerozolimskich i ulicy Widok wzniesiono jednotorową linię kolei warszawsko-wiedeńskiej. W 1845 roku owa ulica biegła wzdłuż torów aż do rogatek. W 1880 zasypano glinianki, a w ich miejscu ulokowano warsztaty i parowozownię, co skróciło trasę aż do okolic ulicy Sosnowej.

W obecności tych zmian i rozwoju infrastruktury, w 1900 roku zakończono budowę drugiego toru kolei, wraz z odjazdowym dworcem, co również wpłynęło na długość ulicy, zredukowanej teraz do granic Marszałkowskiej. Do 1939 roku wzdłuż ulicy Widok znajdowało się wiele różnorodnych lokali – od sklepów, po zajazdy oraz hotele.

W 1884 roku, sklep z drobną galanterią założyli „Bracia Jabłkowscy” w kamienicy nr 6, a cztery lata później przeniesiono go do większych pomieszczeń przy ulicy Hożej 8. W okolicach lat 1845 na rogu ulicy Widok i Marszałkowskiej powstał Hotel Warszawsko-Wiedeński, a zwłaszcza do roku 1870, naprzeciw hotelu otworzono zajazd, dom modlitwy oraz szkołę elementarną.

W drugiej połowie XIX wieku ulica była głównie zabudowywana trzypiętrowymi kamienicami. Niestety, podczas odbudowy po 1945 roku, zniszczono 13 kamienic, z których trzy pozostały nienaruszone. Podczas powstania warszawskiego skrzyżowanie z ulicą Marszałkowską uległo zniszczeniu, a po II wojnie światowej na rogu z ulicą Bracką ustawiono bramę w miejscu, gdzie wcześniej stała kamienica nr 2/6. Ulica Widok w dzisiejszych czasach pozostaje ulicą jednokierunkową.

Ważniejsze obiekty

Warto zwrócić uwagę na kilka istotnych obiektów przy Ulicy Widok w Warszawie, które mają swoje unikalne cechy architektoniczne oraz historyczne. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

• Kamienica nr 8 – to dziewięciopiętrowy budynek z czasów około 1910 roku, który zalicza się do jednych z najwyższych w stolicy. W drugiej połowie lat 90. XX wieku fasada kamienicy zyskała nowy wygląd, inspirowany stylem wiedeńskiej secesji, co objęło między innymi przytwierdzenie zielonych płyt do jej powierzchni,
• Kamienica nr 10 – w tej kamienicy swoją siedzibę ma m.in. Polska Fundacja Alzheimerowska, która zajmuje się problematyką choroby Alzheimera na terenie kraju,
• Kamienica nr 12 – to pięciopiętrowy budynek w stylu modernistycznym, w którym mieści się Instytut Francuski w Polsce. Instytucja ta działa jako centrum kultury i edukacji, promując francuską sztukę i język w Polsce,
• Biurowiec Widok Towers – nowoczesny biurowiec, który wyróżnia się w krajobrazie warszawskim, stanowiący kolejną istotną cechę tego obszaru.

Każdy z tych obiektów przyczynia się do niepowtarzalnego charakteru Ulicy Widok oraz Warszawy jako całości.

Obiekty nieistniejące

Na ulicy Widok w Warszawie istniały obiekty, które dziś niestety już nie istnieją. Jednym z nich była kamienica nr 9, która miała bogatą historię. Kamienica ta pierwotnie należała do hrabiny Wandy Ronikier, znanej postaci tamtych czasów.

W późniejszych latach, na jednym z pięter rezydencji, działał dom publiczny prowadzony przez „hrabinę” Gomólińską. Dodatkowo, przed rokiem 1914 w lokalu owa hrabina wynajmowała mieszkanie, w którym znajdował się zakład krawiecki, prowadzony przez Stanisława Rogozińskiego, specjalizującego się w szyciu odzieży damskiej.

W 1930 roku nową właścicielką kamienicy została Róża Sterling, a budynek sprawował przez pewien czas ważną funkcję w społeczności lokalnej. Niestety, w trakcie II wojny światowej kamienica uległa zniszczeniu – została spalona i ostatecznie zburzona.

Po nieodwracalnych zniszczeniach, na obszarze, na którym niegdyś stała kamienica, wzniesiono nowoczesny biurowiec, co stanowi obraz zmieniającej się architektury Warszawy.

---

Oceń: Ulica Widok w Warszawie

---