Ulica Wiatraczna w Warszawie

Ulice i place

Ulica Wiatraczna to nie tylko jedna z ulic w Warszawie, ale także kluczowy element w dzielnicy Praga-Południe, która jest znana z bogatej historii oraz charakterystycznej architektury. O jej nazwie mówi wiele osób, a sama ulica przyciąga uwagę przechodniów i mieszkańców.

Interesującym aspektem jest, że nazwa tej ulicy ma swoje odzwierciedlenie w nazwie ronda, które nosi tę samą nazwę. Praga-Południe to miejsce, gdzie tradycja łączy się z nowoczesnością, stając się atrakcyjnym punktem na mapie Warszawy.

Rondo Wiatraczna, opisane na rondo Wiatraczna, stanowi istotny węzeł komunikacyjny i jest ważnym miejscem dla lokalnych społeczności.

Przebieg

Ulica Wiatraczna ma swoje początki na skrzyżowaniu z ulicą Grochowską. Kierując się na północ, przecina kolejne ulice, takie jak: Zakole, Kobielską, Prochową, Michała Paca, Nizinną, Szaserów oraz Wojciecha Chrzanowskiego, a także Józefa Dwernickiego. Następnie dociera do linii kolejowej Warszawa Wschodnia-Mińsk Mazowiecki, gdzie zlokalizowany jest szlaban, co sprawia, że dalsza część ulicy dostępna jest jedynie dla ruchu piechot.

Ulica kontynuuje swoją trasę przez teren głównej stacji technicznej kolei polskich Grochów. Mimo wyraźnych oznaczeń dotyczących zakazu wstępu, mieszkańcy często wybierają tę trasę jako najszybszą drogę z Grochowa. Po pokonaniu obszaru kolejowego, dawnych dóbr Emilianów, ulica zbliża się do ogródków działkowych, które w większości są już opuszczone. Całość kończy się w pobliżu elektrowni kolejowej, w okolicy ulicy Gwarków.

Historia

Ulica Wiatraczna w Warszawie ma bogatą historię, sięgającą XIX wieku, kiedy to podczas parcelacji okolicznych terenów wytyczono drogę, która prowadziła z ulicy Grochowskiej do działki oznaczonej hipotecznie jako Dobra Grochów nr 26 – Wiatrak.

Na przełomie XIX i XX wieku, w rejonie skrzyżowania ulic Wiatracznej i Grochowskiej, powstały budynki piekarni Teodora Reicherta, które pomimo upływu lat, przetrwały do dziś. W 1916 roku, ten obszar, razem z całym Grochowem, został włączony do granic Warszawy. Ulica, która została nadana nazwę Wiatraczna, powstała w roku 1919 jako mało istotna droga, łącząca ulice Kobielską z Józefa Dwernickiego.

W latach 30. XX wieku ulica Wiatraczna została przedłużona, dokonując połączenia z Grochowską oraz Dwernickiego. Z kolei 14 września 1957 roku, na ulicy Wiatracznej rozpoczęły kursować autobusy miejskie, a pierwszy z nich to linia 127. W latach 60. XX wieku ulica została przedłużona w kierunku północnym w stronę ulicy Chrzanowskiego.

W przyszłości, ulica Wiatraczna ma zyskać nowe znaczenie, stając się częścią obwodnicy śródmiejskiej. Projekt zakłada, że ta nowa arteria przebiegać będzie wzdłuż ulicy Wiatracznej, prowadząc przez tereny kolejowe, a następnie dalej poszerzoną ul. Zabraniecką aż do ronda Żaba. Dodatkowo planowane są inwestycje związane z budową przystanku kolejowego Warszawa Wiatraczna, co podkreśli dalszy rozwój tej ważnej przestrzeni w stolicy.

Przypisy

  1. Przetarg PLK, by poprawić podróże na linii Warszawa – Otwock. warszawa-lublin.pl, 15.04.2020 r. [dostęp 17.04.2020 r.]
  2. Michał Krasucki: Warszawskie dziedzictwo postindustrialne. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2011 r.
  3. Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom III – Praga. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004 r.

Oceń: Ulica Wiatraczna w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:11