Ulica Ludwiki w Warszawie

---

Opis

Ulica Ludwiki ma bogatą historię, sięgającą około 1927 roku, kiedy to została wytyczona na odcinku od ul. Bema do ul. Sebastiana Klonowicza. W 1930 roku nadano jej obecną nazwę, która honoruje Ludwikę Wawelberg, żonę znanego finansisty i filantropa Hipolita Wawelberga. Razem z mężem, w 1898 roku, założyli „Fundację Tanich Mieszkań im. Ludwiki i Hipolita małżeństwa Wawelbergów”, a po śmierci Hipolita, która miała miejsce w 1901 roku, Ludwika objęła zarząd nad fundacją.

Ciekawym faktem jest, że ulica została przedłużona na wschód około 1957 roku do ul. Płockiej. Nowy odcinek zyskał swoje miano 24 listopada 1961 roku. Niestety, pierwotne plany połączenia z ul. Skierniewicką nie zostały zrealizowane, a na terenie przeznaczonym na to połączenie utworzono skwer, który w latach 70. XX wieku został zabudowany budynkami mieszkalnymi.

Budynek przy numerze 1, wzniesiony w latach 1927-1929, został zrealizowany z funduszy Fundacji jako część II Osiedla Tanich Mieszkań. To miejsce miało na celu wsparcie ubogiej inteligencji i różniło się od Kolonii Wawelberga przy ul. Górczewskiej. W 2005 roku ten budynek został wpisany do rejestru zabytków.

Inne obiekty na ulicy Ludwiki, oznaczone numerami 3 (A i B), 5, 6 oraz 8, a także dwa budynki z adresami Bema 72 i 74, są chronione przez gminną ewidencję zabytków Miasta Stołecznego Warszawy. Powstały w latach 1931-1933 jako domy dla członków spółdzielni Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Osiedle ZUS, ze względu na czas swojej budowy, charakteryzuje się nowoczesnym układem oraz nietypowymi galeriowymi połączeniami pomiędzy budynkami. Ograniczenia wynikające z układu działki doprowadziły jednak do powstania mniej doświetlonych części w formie oficyn oraz podwórek-studni w miejscu styku z innymi posesjami.

W okolicy ulic Ludwiki, Klonowicza oraz Bema wdrożono mikroprogram rewitalizacji dla dzielnicy Wola, w którego ramach zainicjowano projekt rewitalizacji kamienicy przy Ludwiki 1. Planowana modernizacja obejmie m.in. adaptację strychów oraz suteren, a całkowity koszt projektu oszacowano na 2 657,5 tys. zł.

Na odcinku ulicy, który powstał po 1957 roku, od strony południowej znajdują się budynki Instytutu Chemii Fizycznej PAN oraz Instytutu Chemii Organicznej PAN, z wejściem od ul. Kasprzaka. Z kolei po stronie północnej można dostrzec ogrodzenie zdewastowanego stadionu Klubu Sarmata, którego główna część zabudowy z wejściem znajduje się od strony ul. Wolskiej.

Warto zaznaczyć, że od 2020 roku, w wyniku rozszerzenia strefy płatnego parkowania, ulica na odcinku pomiędzy ulicą Bema a ulicą Sebastiana Klonowicza stała się ulicą jednokierunkową.

---

Oceń: Ulica Ludwiki w Warszawie

---