Ulica Szpitalna w Warszawie

Ulice i place

Ulica Szpitalna jest istotnym punktem na mapie warszawskiego śródmieścia. Rozciąga się od zbiegu ulic Brackiej oraz Kruczej i prowadzi do skrzyżowania z ulicami Przeskok i Górskiego. Ta ulica ma znaczącą rolę nie tylko w układzie komunikacyjnym, ale także w kontekście historycznym i kulturowym miasta.

Warto dodać, że przedłużeniem ulicy Szpitalnej w kierunku północnym jest plac Powstańców Warszawy, który stanowi ważny punkt spotkań oraz wydarzeń społecznych.

Historia

Ulica Szpitalna w Warszawie ma bogatą historię, sięgającą pierwszej połowy XVI wieku. Została ona wytyczona na obszarze jurydyki Nowoświeckiej, na terenach należących do księży misjonarzy oraz Szpitala Św. Ducha. W latach 1754-1757, na parceli zakupionej od Szpitala Św. Ducha, powstały według projektu Jakuba Fontany budynki Szpitala Dzieciątka Jezus, od którego ulica uzyskała swoją nazwę w 1770 roku.

W okolicy dalszego odcinka, za ulicą Boduena, obecnie znajduje się plac Powstańców Warszawy. W tym miejscu założono cmentarz grzebalny, zlokalizowany po obu stronach ulicy, który na początku XIX wieku został przekształcony w ogrody.

W latach 80. XIX wieku wzdłuż ulicy Szpitalnej stały jedynie dwa drewniane domy. W późniejszym czasie pojawiły się murowane domki i niewielka kamieniczka u zbiegu z ul. Przeskok. Z biegiem lat okolica zaczęła się dynamicznie rozwijać, a w 1883 roku stworzono nową ulicę Górskiego. W roku 1893, na narożniku, w miejscu zbiegu obu ulic, zbudowano kamienicę Emila Wedla, której projektantem był Franciszek Brauman.

Po rozbiórce zabudowań Szpitala Dzieciątka Jezus w 1902 roku, ul. Boduena została wytyczona na nowo. Powstałe wówczas parceli szybko zabudowano wielkomiejskimi, imponującymi kamienicami, których parterowe kondygnacje wypełniły eleganckie sklepy.

Niestety, w wyniku wydarzeń z 1944 roku, ulica została poważnie zniszczona; większość zabudowy legła w gruzach. Nieliczne obiekty ocalały, w tym wypalony sklep E. Wedel, którego historyczne wnętrze zostało rekonstrukowane w 1958 roku.

W 1961 roku, pod adresem nr 1, otwarto pierwszy w stolicy pensjonat dla cudzoziemców „Zgoda” z kawiarnią „Szwajcarska”, co dodatkowo wpisało tę ulicę w historyczny kontekst miasta.

Przypisy

  1. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011 r., s. 183. ISBN 978-83-62189-08-3.
  2. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1945−1965. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2003 r., s. 92. ISBN 83-908950-6-4.
  3. Kronika wydarzeń w Warszawie. Rok 1961. „Warszawski kalendarz ilustrowany „Stolicy” 1963”, s. 115, 117, 1962.

Oceń: Ulica Szpitalna w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:12