Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie

Ulice i place

Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego to interesująca lokalizacja, która znajduje się w samym sercu Warszawy. Jest to ulica zlokalizowana w dzielnicyŚródmieście, gdzie spotykają się różnorodne elementy kulturowe oraz historyczne stolicy.

Warto zwrócić uwagę na architekturę oraz atmosferę tego miejsca, które stanowią jedno z wielu urokliwych zakątków Warszawy.

Historia

Ulica została ustalona około 1922 roku, jako graniczna linia Kolonii Profesorskiej, która była osiedlem willi zlokalizowanych przy Górnośląskiej. Te budynki powstały w tym samym okresie. Po parzystej stronie ulicy Hoene-Wrońskiego znalazły się gmachy edukacyjne, w tym żeńska Państwowa Szkoła Handlowa, która została zbudowana przy Górnośląskiej 31 w latach 1919–1926 na podstawie projektu Romualda Gutta.

W tym samym czasie powstał zespół budynków Gimnazjum im. Stefana Batorego, które zbudowano w latach 1922–1924 przy ul. Myśliwieckiej 6. Patronem ulicy został Józef Hoene-Wroński, znany polski matematyk, filozof oraz fizyk.

Na zachodniej pierzei ulicy zlokalizowane były budynki Internatu dla Niezamożnych Słuchaczek Seminarium Nauczycielskiego, który powstał w latach 1928–1930 z fundacji ordynatowej Heleny Bispingowej. Po roku 1933 w tych budynkach miała swoją siedzibę Miejska Szkoła Sztuk Zdobniczych.

Przy nieparzystej stronie ul. Hoene-Wrońskiego wydzielono parcele przeznaczone pod konstrukt wili dla architektów związanych z Kolonią Profesorską. W latach 1923–1930 swoje domy wznieśli tutaj Romuald Gutt, Karol Jankowski, Edmund Bartłomiejczyk, Józef Sterdyński oraz Czesław Domaniewski. Cała zabudowa ulicy przetrwała okres okupacji niemieckiej.

Oceń: Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:14