Stara Ochota


Stara Ochota to niezwykłe miejsce, które zasługuje na szczególną uwagę. Jest to osiedle oraz obszar Miejskiego Systemu Informacji, ulokowany w jednej z najbardziej malowniczych dzielnic Warszawy, jaką jest Ochota.

Region ten charakteryzuje się bogatą historią oraz unikalnym klimatem, co czyni go interesującym punktem na mapie stolicy.

Opis

Historia Ochoty sięga XVIII wieku, kiedy to wieś ta była częścią gminy Czyste oraz parafii Wielka Wola. Rozciągała się wzdłuż starego traktu prowadzącego do Grójca, Radomia i Krakowa, z charakterystyczną dla tego obszaru ulicą Grójecką, która zaczynała się przy pl. Zawiszy i prowadziła aż do ul. Opaczewskiej.

W latach 1823–1824 powstała Nowa Droga Jerozolimska, której koniec znajdował się przy rogatkach Jerozolimskich na obecnym pl. Zawiszy. W 1845 roku oddano do użytku linię kolejową łączącą Warszawę i Skierniewice, która oddzieliła Ochotę od Woli i Czystego.

Na rosyjskiej mapie z roku 1860 kolonia Ochota była zlokalizowana w okolicy dzisiejszej Hali Banacha. Dokumentacja wskazuje także na obecność karczmy Ochota, położonej przy ul. Kaliskiej, oraz kilku warsztatów, w tym 3 kuźni, 2 cegielni i glinianek umiejscowionych przy miejskich rogatkach. W roku 1880 Ochota była domem dla około 802 mieszkańców.

W roku 1910 rozpoczęto budowę kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy pl. Narutowicza. Budowa zakończyła się w 1927 roku, a w 1916 roku Ochota została włączona do Warszawy.

Po II wojnie światowej Ochota znacznie się rozwinęła i przekształciła w typową dzielnicę miejską. W 1960 roku przeprowadzono przebudowę ulic Grójeckiej i pl. Narutowicza. Około 1950 roku rozpoczęła się budowa osiedla Ochota I, usytuowanego pomiędzy ulicami Kopińską, Bitwy Warszawskiej 1920 i Grójecką, którego projektantką była J. Malinowska. Po drugiej stronie ulicy Grójeckiej powstało powojenne osiedle, którego projekt zrealizowali A. Markiewicz i Z. Lewański.

W latach 60. XX wieku, na obszarze pomiędzy pl. Zawiszy a pl. Narutowicza, wzniesiono osiedle Zachodnie Al. Jerozolimskie, zaprojektowane przez J. Baumillera i J. Zdanowicza. Część tej przestrzeni zajmuje międzywojenne osiedle Kolonia Lubeckiego.

W 1963 roku zakończono także budowę pl. Zawiszy, co umożliwiło dalsze rozwinięcie Al. Jerozolimskich w kierunku Dworca Zachodniego oraz Pruszkowa. Ważnym szczegółem jest to, że Al. Jerozolimskie jest przejezdne jedynie z kierunku śródmiejskiego.

Przypisy

  1. Obszary MSI. Dzielnica Ochota. [w:] Zarząd Dróg Miejskich [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 31.03.2020 r.]
  2. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970 r., s. 262.

Oceń: Stara Ochota

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:14