Kamienica Mikulskiego w Warszawie (ul. Nowy Świat 53)

Kamienice i domy

Kamienica Mikulskiego to wyjątkowy przykład architektury późnego klasycyzmu, zbudowana przez Wawrzyńca Mikulskiego. Znajduje się ona przy ulicy Nowy Świat 53 w Warszawie, na północnym rogu ulicy Wareckiej, pomiędzy adresami ul. Warecka 2/8.

To jeden z najcenniejszych budynków tego typu, który zachował swoją autentyczność i historyczny charakter.

Architektura kamienicy przyciąga uwagę nie tylko lokalnych mieszkańców, ale i turystów, którzy pragną odkrywać bogate dziedzictwo stolicy.

Historia

Historia działki, na której obecnie stoi kamienica Mikulskiego, sięga XVIII wieku. W 1770 roku na tym terenie znajdował się tzw. „dworek warecki”, który był własnością wojewodziny malborskiej Konstancji ze Słuszków Denhoffowej. Dworek ten od 1720 roku należał do Józefa Pułaskiego, starosty wareckiego, który był ojcem znanego Kazimierza Pułaskiego, który urodził się w tym budynku. Po sprzedaży dworku w 1787 roku, pomieszczenia zaczęły popadać w ruinę. Do 1822 roku miejsce to funkcjonowało jako zajazd dla furmanów oraz dostawców tłuszczów zwierzęcych z Ukrainy.

W 1821 roku Wawrzyniec Mikulski nabył tę posiadłość i zainicjował budowę nowej kamienicy pałacowej, której projekt stworzył Fryderyk Albert Lessel. Po jego śmierci, kontynuację prac zapewne przejął Adolf Schuch, syn Jana Chrystiana Szucha. Ostateczny kształt kamienicy to dwupiętrowy, dwutraktowy budynek narożny. Róg ulicy Wareckiej wyróżniał jednotraktowy, dwupiętrowy i dwuosiowy projekt. Fasadę od strony Nowego Światu charakteryzowała siedemnastoosiowa konstrukcja z wydatnym pięcioosiowym ryzalitem, na piętrze ozdobionym sześcioma półkolumnami korynckimi.

W połowie XIX wieku obiekt przeszedł w ręce hrabiego Adama Ożarowskiego, a w 1868 roku stał się własnością hrabiego Michała Stadnickiego. W kolejnych dekadach pozostawał on w rękach jego spadkobierców. Po zakończeniu I wojny światowej kamienica trafiła do rodziny Bonieckich. W okresie od około 1920 do 1931 roku w jej wnętrzach funkcjonowała restauracja „Kresy”, która później ustąpiła miejsca filii cukierni „Napoleonka”. W 1922 roku przeprowadzono remont.

Z przodu budynku znajdował się właz kanału, którym ewakuowali się powstańcy warszawscy z placu Krasińskich. W ciągu zaledwie kilku godzin ponad 4,5 tysiąca powstańców przebyło tę trasę. Właz, aby zapewnić świadomym ewakuacji bezpieczeństwo, został osłonięty płytami chodnikowymi, co miało chronić ich przed ogniem nieprzyjaciela, zwłaszcza od strony Banku Gospodarstwa Krajowego. Przy budowie osłony pracowali przymusowi jeńcy niemieccy. Wówczas w kamienicy były jeszcze okna z szybami, jednak z upływem dni powstania obiekt został poważnie zniszczony, a część jego fasady zawaliła się do fundamentów.

W 1946 roku znaczną część budynku rozebrano, a całą kamienicę odbudowano w latach 1949–1950 według projektu Jerzego Beilla. Obecnie elewacja od strony ulicy Wareckiej jest siedmioosiowa, co stanowi ważny element charakterystyczny tej historycznej budowli.

Oceń: Kamienica Mikulskiego w Warszawie (ul. Nowy Świat 53)

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:15