Kamienica Leona Feliksa Goldstanda w Warszawie

---

Historia

Kamienica przy placu Zielonym, znana jako budynek Leona Feliksa Goldstanda, została wzniesiona w latach 1912-1916. Zlokalizowana w perspektywie ówczesnej ulicy Erywańskiej, która po 1916 roku zmieniła nazwę na Kredytową, biorąc swój początek z planów i inwestycji Goldstanda, który był inicjatorem projektu. Architekci, Józef Napoleon Czerwiński oraz prawdopodobnie Juliusz czy Wacław Heppen, stworzyli ośmiopiętrową konstrukcję, która wyróżniała się jako jedna z najwyższych budowli w Warszawie.

Wyróżniająca się empiryczna fasada budynku była bogato zdobiona, w tym płaskorzeźbami oraz półkolumnami w stylach jońskim i korynckim. Zwieńczeniem od strony placu była masywna attyka, która dodawała monumentalności całej budowli.

Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 roku, w kamienicy rozpoczęło swoją działalność Ministerstwo Robót Publicznych. Na parterze, od ul. Kredytowej, mieściła się kawiarnia znana jako „Duża” lub „Wielka Ziemiańska”, która była filią „Małej Ziemiańskiej”, a od strony placu działał dancing „Kakadu” w stylu amerykańskim.

W trakcie II wojny światowej kamienica przeszła stosunkowo niewielkie uszkodzenia, natomiast w czasie powstania warszawskiego w jej murach funkcjonowała radiostacja oraz szpital.

Po wojnie, w latach 1946-1947, budynek przeszedł gruntowną przebudowę, podczas której usunięto kilka kondygnacji oraz zwieńczenie fasady od strony placu Dąbrowskiego. Zmienił się także układ okien, a usunięto wszystkie dotychczasowe dekoracje, co miało istotny wpływ na jego wygląd.

Od września 1946 roku przez kolejne 57 lat Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne stały się głównym użytkownikiem tego historycznego miejsca. Dziś kamienica nie prezentuje się już w tak efektowny sposób, pozostając w skromnej formie.

---

Oceń: Kamienica Leona Feliksa Goldstanda w Warszawie

---