Gmach Biblioteki Ordynacji Krasińskich w Warszawie


Gmach Biblioteki Ordynacji Krasińskich to imię historycznej architektury, które zachwyca swoją wartością kulturową. Obiekt ten znajduje się w malowniczej lokalizacji, przy ul. Okólnik 9 w Warszawie. Do 1944 roku budynek ten był siedzibą Biblioteki Ordynacji Krasińskich, odgrywając kluczową rolę w życiu kulturalnym Warszawy.

Warto zauważyć, że gmach ten jest nie tylko ważnym miejscem dla miłośników literatury, ale także istotnym elementem warszawskiego dziedzictwa architektonicznego. Jego historia i przeznaczenie podkreślają znaczenie, jakie miał w przeszłości dla mieszkańców stolicy.

Historia

Gmach został zaprojektowany z myślą o tworzeniu siedziby Biblioteki Ordynacji Krasińskich, a jego realizacja miała miejsce na zamówienie ordynata Edwarda Krasińskiego. Wcześniej biblioteka ta miała swoje miejsce w Pałacu Czapskich. Budowa rozpoczęła się na działce, która została zakupiona w 1910 roku od Marii Wodzińskiej, na obszarze, gdzie wcześniej znajdowała się ujeżdżalnia. Koncepcję budynku przygotował architekt Juliusz Nagórski, a następnie jego plany zostały dopracowane przez Henryka Juliana Gaya.

Podstawowe prace budowlane miały miejsce w latach 1911-1913, przy czym pierwsze roboty ruszyły w 1912 roku. Jako pierwsze wykonano dwa boczne skrzydła budynku, które miały na celu zapewnienie środków na utrzymanie biblioteki poprzez wynajem mieszkań. Kolejno rozpoczęto budowę części tylnej, w której miały się znajdować magazyny biblioteczne, oraz frontowej części gmachu, mieszczącej się pomiędzy skrzydłami. Już w 1913 roku rozpoczęto przenoszenie zbiorów, lecz wybuch I wojny światowej wstrzymał ostateczne prace wykończeniowe. Zbiory były udostępniane w tym czasie w prowizorycznej czytelni.

Uroczyste otwarcie Biblioteki Ordynacji Krasińskich miało miejsce 2 grudnia 1930 roku. Koszt budowy w latach 1910-1916 wyniósł około 403 tys. rubli, natomiast w latach 1917-1930 wydano równowartość 257 tys. złotych. Niestety, w trakcie II wojny światowej budynek został wielokrotnie zniszczony. Już we wrześniu 1939 roku uszkodzenia objęły część wystawową oraz urządzenia czytelni publicznej.

W 1941 roku gmach stał się jednym z punktów dla powołanej przez okupantów niemieckich Staatsbibliothek Warschau, gdzie przeniesiono cenne zbiory z innych warszawskich bibliotek. Już w czasie trwania okupacji, w wrześniu 1944 roku, Niemcy zaczęli podpalać zbiory. Mimo tych zniszczeń, solidna konstrukcja budynku pozwoliła mu przetrwać pożary, aczkolwiek skrzydło magazynowe uległo zawaleniu.

Po zakończeniu II wojny światowej, w 1948 roku zakończono remontujący proces budowy w stanie surowym. Następnie wnętrza były remontowane przez wiele lat i sukcesywnie zajmowane przez różne działalności. W 1958 roku gmach stał się siedzibą Biblioteki Narodowej. Obiekt był wykorzystywany między innymi przez drukarnię oraz introligatornię, ale mieścił także inne jednostki Biblioteki Narodowej. 1 lipca 1965 roku budynek uzyskał status zabytku, a jego numer w rejestrze to 729.

W latach 1985-1989 drukarnia i introligatornia przeniosły się do nowo zbudowanego gmachu Biblioteki Narodowej przy al. Niepodległości w Warszawie. W 1989 roku budynek przeszedł na własność władz miasta Warszawy, pozostając przez długi czas niezagospodarowany. W latach 90. spadkobiercy przedwojennych właścicieli zgłosili roszczenia do nieruchomości, a przez pewien czas gmach wykorzystywany był przez Region „Mazowsze” NSZZ „Solidarność”. W 1993 roku elewacje budynków mieszkalnych zostały częściowo odnowione.

W 2023 roku minister rozwoju i technologii postanowił umorzyć postępowanie dotyczące zwrotu budynku spadkobiercom jego przedwojennych właścicieli.

Opis

Gmach Biblioteki Ordynacji Krasińskich w Warszawie to obiekt, który odzwierciedla cechy wczesnego modernizmu w swojej architekturze. Konstrukcja charakteryzuje się niższą frontową częścią, co nadaje jej unikatowy wygląd.

Fasada budynku zwraca uwagę czterema kolumnami, które zdobią jego wlot. Nad kolumnami znajdują się kamienne zbroje wraz z łacińskim napisem AMOR PATRIÆ NOSTRA LEX, co w tłumaczeniu oznacza „Miłość ojczyzny naszym prawem”.

Na elewacji można dostrzec także dekoracyjne wieńce, pochodnie oraz orły z rozpostartymi skrzydłami, które dodają monumentalności całej konstrukcji. Ponadto, nad głównym wejściem umieszczono kartusz z herbem Krasińskich Ślepowron.

Boczne skrzydła budynku wyróżniają się większą wysokością, posiadając jednocześnie cztery piętra. Wnętrze gmachu skrywa najbardziej reprezentacyjne pomieszczenie, jakim jest dwukondygnacyjny hall. Oświetla go świetlik w suficie, a jego dekoracja obejmuje obrazy i zbroje, które wzbogacają aestheticzną wartość przestrzeni. Hall otoczony jest również galeriami i schodami, co tworzy imponujący efekt wizualny.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – Warszawa [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 03.03.2020 r.]
  2. Wojciech Karpieszuk. Biblioteka Krasińskich znów się otworzy?. „Gazeta Stołeczna (Tygodnik Warszawa)”, 13.08.2023 r., s. 13.
  3. Czajka 2002 r., s. 19.
  4. Czajka 2002 r., s. 18.
  5. Czajka 2002 r., s. 17.
  6. Tchórzewska-Kabata 2002 r., s. 9.
  7. Majewski 2002 r., s. 16.
  8. Majewski 2002 r., s. 15.
  9. Tchórzewska-Kabata 2002 r., s. 8.

Oceń: Gmach Biblioteki Ordynacji Krasińskich w Warszawie

Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:20