Jezioro Sieleckie

Jeziora i stawy

Jezioro Sieleckie, znane również jako Staw Sielecki, a także Staw w Parku Sieleckim lub Jezioro Węgrzyna, stanowi niezwykły zbiornik wodny znajdujący się na warszawskim Mokotowie. To idylliczne miejsce zyskało uznanie nie tylko wśród mieszkańców, ale również turystów, którzy docenić mogą jego urok.

Zbiornik ten leży na terenie pięknego parku Sieleckiego, który jest znany z różnorodnych ścieżek spacerowych i malowniczych krajobrazów, co czyni go doskonałym miejscem do rekreacji i wypoczynku.

Położenie i charakterystyka

Jezioro Sieleckie to malowniczy zbiornik wodny, usytuowany po lewej stronie Wisły, w popularnej warszawskiej dzielnicy Mokotów. Znajduje się na obszarze MSI Sielce, w samym sercu parku Sieleckiego. W bliskiej okolicy można zauważyć kilka głównych ulic, w tym Jana III Sobieskiego, Władysława Hańczy, Józefa Węgrzyna, Zbyszka Cybulskiego, Chełmska oraz Sielecka. Południowo-zachodni brzeg jeziora sąsiaduje z budynkiem na ul. Sobieskiego 100, który był w przeszłości używany przez radzieckie służby dyplomatyczne w czasach PRL.

Zbiornik znajduje się w obrębie zlewni Kanału Głównego „A” oraz jest zasilany od południa przez Kanał Sielecki, który wypływa na wschodzie do północnej części, kontynuując swój bieg jako kryty kolektor. Jezioro ma wydłużony kształt, skierowany w kierunku północ-południe, a na jego powierzchni znajdują się dwie małe wyspy. Wzdłuż brzegów rosną okazałe topole, które dodają uroku temu miejscu.

Zgodnie z dokumentami wynikającymi z „Programu Ochrony Środowiska dla m.st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.”, jezioro leży na wysoczyźnie i ma powierzchnię wynoszącą 0,7851 ha. Na podstawie danych z geoinformacyjnych systemów, lustro wody w zbiorniku osiąga wysokość 84,3 m n.p.m. Identyfikator MPHP dla tego obiektu to 130936606.

Historia

Jezioro Sieleckie ma bogatą historię, sięgającą czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego, który w 1775 roku zapoczątkował budowę parku krajobrazowego, gdzie zbiornik wodny odgrywał kluczową rolę. W 1820 roku teren parkowy stał się częścią posiadłości belwederskiej, a jezioro otoczone było trzema wyspami oraz wieloma mostkami, które dodawały mu uroku.

W miarę upływu lat, w roku 1863, w pobliżu jeziora zainicjowano hodowlę jedwabników. Z historycznego punktu widzenia, w 1916 roku teren ten został włączony do Warszawy. Niestety, park oraz jezioro zaczęły stopniowo podupadać, co miało odzwierciedlenie w zniszczeniach, których doświadczyły w czasie I i II wojny światowej. Powstanie warszawskie miało szczególnie negatywny wpływ na ten obszar.

Po wojennych zniszczeniach, w latach 60. XX wieku przeprowadzono renowację parku oraz stawu, której projekt opracował Longin Majdecki. Zgodnie z danymi z 1921 roku, staw był wtedy częścią zaniedbanego parku, do którego wstęp był zabroniony. Mimo trudnych warunków, można było tu zaobserwować liczne ważki, takie jak te z rodzajów Pyrrhosoma, Somatochlora i Calopteryx, a także różnorodność zwierząt, w tym karpie, trębacze oraz żyworódki pospolite.

Przypisy

  1. Warszawska nieruchomość będzie wydana Polakom? "Rosjanie nie mają do niej tytułu prawnego". dziennik.pl, 27.10.2016 r. [dostęp 28.11.2020 r.]
  2. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 28.11.2020 r.]
  3. Anna A. Różańska, Parki warszawskie. Przemiany układów kompozycyjnych, Warszawa: Katedra Sztuki Krajobrazu Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 2012, s. 78–80.
  4. Rada m.st. Warszawy: Załącznik tekstowy i tabelaryczny do Programu ochrony Środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21.10.2010 r. [dostęp 28.11.2020 r.]
  5. Biuro Naczelnego Architekta Miasta. Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii, Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy, Warszawa 2006, s. 33 [dostęp 28.11.2020 r.]
  6. Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 57.
  7. Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 619.
  8. Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy, 2015, s. 20–21, 29–32 [dostęp 28.11.2020 r.]
  9. Zielona Warszawa, Park Sielecki [online]. [dostęp 28.11.2020 r.]

Oceń: Jezioro Sieleckie

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:14