Zofia Szmydt

---

Życiorys

Zofia Szmydt przyszła na świat w rodzinie Józefa Szmydta, który żył w latach 1885–1960. Był on rolnikiem z wykształceniem wyższym, zatrudnionym w dobrach Komarów, mieszczących się na Wileńszczyźnie. Jej matką była Zofia z Gąsiorowskich. Siostra Zofii, Maria Danuta, urodziła się w 1920 roku i później przyjęła nazwisko Gniewiewska.

W okresie od 1929 do 1940 roku Zofia uczęszczała do edukacji powszechnej oraz Gimnazjum i Liceum im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie, gdzie zdobywała wykształcenie. Po wybuchu II wojny światowej, rozpoczęła studia matematyczne, które odbywały się w ramach tajnych kompletów Uniwersytetu Warszawskiego. Po zakończeniu powstania warszawskiego, jej rodzina została wysiedlona, przeprowadzając się do Krakowa.

W 1946 roku Zofia Szmydt uzyskała dyplom ukończenia studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, zdobywając tytuł magistra filozofii w dziedzinie matematyki. Trzy lata później obroniła pracę doktorską, której tytuł brzmiał „O całkach pierwszych równania różniczkowego”. Rozprawa ta została napisana pod okiem znanego profesora, Tadeusza Ważewskiego. W ciągu kilku następnych lat, do 1952 roku, pracowała na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie, do 1971 roku, była zatrudniona w Oddziale Krakowskim Instytutu Matematycznego PAN. W 1954 roku otrzymała tytuł docenta.

W 1958 roku Zofia uzyskała stopień doktora nauk, dzięki pracy zatytułowanej „Problemy graniczne nowego typu dla równań różniczkowych cząstkowych hiperbolicznych”. Jej osiągnięcia pozwoliły jej na uzyskanie w 1961 roku tytułu profesora nadzwyczajnego. W 1971 roku Zofia rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie od 1981 do 1984 roku pełniła funkcję kierownika Studiów Doktoranckich na wydziałach matematyki, informatyki i mechaniki UW. W 1984 roku została profesorem zwyczajnym, a w 1993 roku przeszła na emeryturę.

W swoich badaniach naukowych koncentrowała się na teorii równań różniczkowych, teorii potencjału oraz teorii dystrybucji. W 1972 roku opublikowała książkę „Transformacje Fouriera i równania różniczkowe liniowe”, która stała się istotnym wkładem w dziedzinie matematyki.

Zmarła w Warszawie, a jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim, kwatera 263-5-23.

Nagrody i odznaczenia

W 1956 roku Zofia Szmydt została uhonorowana Nagrodą imienia Stefana Banacha, co potwierdza jej znaczący wkład w dziedzinie nauki. Kolejnym ważnym osiągnięciem było zdobycie nagrody indywidualnej I stopnia przyznawanej przez Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, co miało miejsce w 1973 roku. W tym samym roku Zofia Szmydt została również odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co dodatkowo podkreśla jej zasługi na polu akademickim oraz społecznym.

---

Oceń: Zofia Szmydt

---