Irena Pietrzak-Pawłowska

---

Życiorys

Ukończyła studia z zakresu historii na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra w 1931 roku. Jej edukacja odbyła się pod kierunkiem znanego profesora Marcelego Handelsmana, przy którym obroniła swoją pracę doktorską w 1938 roku. Tematem rozprawy doktorskiej było unikatowe zagadnienie: „Trybuna Ludów jako międzynarodowy organ rewolucyjny (1849)”.

W latach 1931-1939 studiowała również w Studium Pedagogicznym na Uniwersytecie Warszawskim oraz uczestniczyła w zajęciach Wydziału Prawno-Ekonomicznego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Habilitację na Uniwersytecie Warszawskim uzyskała w 1954 roku, a tytuł profesora nadzwyczajnego nadano jej w 1962 roku, z kolei w 1970 roku została profesorem zwyczajnym.

Od 1950 roku pracowała w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zaczynała jako starsza asystentka w Katedrze Historii Ruchów Społecznych. W 1952 roku awansowała na samodzielnego pracownika naukowego w Katedrze Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej. W kolejnych latach piastowała różne ważne stanowiska, w tym zastępczyni profesora oraz docenta w Katedrze Historii Polski XIX i XX wieku. W 1963 roku objęła kierownictwo Zakładu Historii Gospodarczej XIX i XX wieku, sprawując tę funkcję aż do 1972 roku. Na emeryturę odeszła w 1979 roku.

W latach 1935–1936 była pomocniczą pracowniczką nauki w Towarzystwie Naukowym Warszawskim, a w latach 1935–1937 działała jako instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego. W latach 1937–1939 pracowała jako nauczycielka gimnazjalna.

W czasie drugiej wojny światowej aktywnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu w Warszawie oraz była słuchaczką tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w latach 1942–1944. Po wojnie, w latach 1945–1949, pełniła funkcję dyrektorki Państwowego Gimnazjum i Liceum Żeńskiego w Olsztynie. Następnie, w latach 1949–1950, była adiunktem w Katedrze Historii Doktryn i Ruchów Społecznych Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W okresie 1955–1958 sprawowała funkcję sekretarza generalnego Polskiego Towarzystwa Historycznego. W 1964 roku została przewodniczącą Komisji Historii Przemysłu w Komitecie Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk.

Od 1947 roku była aktywną członkinią Polskiej Partii Socjalistycznej, a później przeszła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jej badania koncentrowały się na dziejach społeczno-gospodarczych ziem polskich w XIX i XX wieku.

---

Oceń: Irena Pietrzak-Pawłowska

---