Witold Roszkowski, który urodził się 9 września 1878 roku w Warszawie, to postać znacząca w polskiej nauce leśnej. Jego życie zakończyło się 11 lutego 1939 roku we Lwowie, gdzie pozostawił po sobie trwały ślad w dziedzinie leśnictwa.
Był on nie tylko utalentowanym leśnikiem, ale także wybitnym profesorem użytkowania lasu na Politechnice Lwowskiej, gdzie wpływał na rozwój przyszłych pokoleń specjalistów w tej dziedzinie. Jako prezes Polskiego Towarzystwa Leśnego, Roszkowski aktywnie propagował wiedzę o lasach i ich znaczeniu w ekosystemie oraz gospodarce narodowej.
Życiorys
Witold Roszkowski był dzieckiem Gustawa, który był prawnikiem i profesorem na Uniwersytecie Lwowskim, oraz Katarzyny z domu Maringe (ur. 1854). Jego edukacja rozpoczęła się w lwowskim gimnazjum, a następnie kontynuował studia z zakresu leśnictwa na wiedeńskiej Hochschule für Bodenkultur w latach 1896–1899. Po zdobyciu wykształcenia, rozpoczął pracę jako elew w Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie. Stopniowo awansował, pełniąc funkcje asystenta, leśniczego oraz nadleśniczego w leśnictwach w Bolechowie i Polanicy (powiat doliński). Równocześnie działał jako nauczyciel w Niższej Szkole Lasowej w Bolechowie, gdzie uczył przedmiotów takich jak entomologia oraz ochrona lasu.
W roku 1912 ponownie podjął pracę w lwowskiej Dyrekcji Lasów Państwowych. Pełnił tam rolę inspektora w latach 1918–1931, a między 1915 a 1918 kierował Okręgiem Lasów Państwowych w Radomiu. Poza działalnością urzędniczą, Roszkowski zaangażował się także w pracę dydaktyczną. Od 1919 był wykładowcą Politechniki Lwowskiej, a wcześniej przez kilka lat prowadził zajęcia w Wyższej Szkole Lasowej we Lwowie. Na Politechnice Lwowskiej uczył różnych przedmiotów związanych z leśnictwem, takich jak encyklopedia leśnictwa, administracja lasu, łowiectwo skierowane do rolników, użytkowanie lasu, transport drewna oraz mechaniczna technologia drewna. Od 1930 kierował Katedrą Użytkowania Lasu na Oddziale Lasowym tej uczelni.
Jednym z jego osiągnięć było przyczynienie się do cofnięcia decyzji o likwidacji oddziałów leśnych Politechniki Lwowskiej oraz Uniwersytetu Poznańskiego. Roszkowski był aktywnym członkiem Małopolskiego Towarzystwa Leśnego, gdzie przez wiele lat zasiadał w zarządzie. Ponadto, w latach 1934–1937 pełnił rolę wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Leśnego, następnie został prezesem oraz członkiem honorowym. Należał również do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego, Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego, Ligi Ochrony Przyrody oraz Małopolskiego Towarzystwa Łowieckiego, jak również Polskiego Czerwonego Krzyża.
Witold Roszkowski był zwolennikiem ochrony środowiska oraz pasjonatem łowiectwa. Zyskał opinię dobrego wykładowcy, jednak jego dorobek naukowy nie był szczególnie imponujący. Związał się z Heleną z Gebertów, z którą miał troje dzieci: córkę Helenę (inżyniera rolnika) oraz synów Andrzeja (inżyniera leśnika) i Leszka (prawnika).
Po zakończeniu swojego życia, zmarł we Lwowie i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Ordery i odznaczenia
Witold Roszkowski został odznaczony znaczącymi odznaczeniami w uznaniu jego zasług. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:
- krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 11 listopada 1937 roku).
Przypisy
- Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 258 z 13.11.1937 r.
- M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Zofia Szmydt | Henryk Silberstein | Krzysztof Gołoś | Rafał Matyja | Henryk Michał Kamieński | Witold Łojkowski | Anna Marchwińska | Anna Piskorska-Chlebowska | Aleksander Kamiński | Wiktor Ambroziewicz | Krzysztof Stroiński (aktuariusz) | Janusz Sławiński (filolog) | Lucyna Tych | Ludwik Hirszfeld | Marek Stępień (historyk) | Władysław Majewski (1933–2002) | Marian Wołkowski-Wolski | Irena Pietrzak-Pawłowska | Marek Pajek | Stefan TarczyńskiOceń: Witold Roszkowski