Zbigniew Zygmunt Osuchowski, urodzony 22 stycznia 1909 roku w Warszawie, był osobą, która na zawsze wpisała się w karty polskiej historii wojskowości. Jako kapitan obserwator, odznaczał się niezwykłym zapałem i poświęceniem w służbie dla Wojska Polskiego oraz Polskich Sił Zbrojnych.
Jego losy zakończyły się tragicznie 14 października 1944 roku w Kirchhellen, co stanowi upamiętnienie poświęcenia, które włożył w walkę w imię wolności ojczyzny.
Warto również podkreślić, że był kawalerem prestiżowego odznaczenia Virtuti Militari, które zostało przyznane za wybitne zasługi w działaniach zbrojnych. Jego życie i czynny udział w wojnie zasługują na szczególne uznanie oraz pamięć.
Życiorys
Zbigniew Osuchowski był synem Kazimierza i Wandy z domu Maciejewskiej. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Lotnictwa zajął 54. lokatę i 15 sierpnia 1929 roku uzyskał promocję na stopień podporucznika obserwatora. Jego służba rozpoczęła się w 6 pułku lotniczym, w którym pełnił obowiązki w 62 eskadrze liniowej. W 1933 roku awansował na porucznika.
W dniu 21 sierpnia 1934 roku uczestniczył w grupowym przelocie nocnym z Poznania do Lwowa, w załodze z kpr. pil. Mieczysławem Halickim. Niestety, z powodu nagłego braku paliwa, załoga była zmuszona do ratunkowego skoku ze spadochronem. W 1934 roku Osuchowski został skierowany na studia w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego oraz Politechnice Warszawskiej, które ukończył w czerwcu 1938 roku.
Po zakończeniu edukacji, został wyznaczony na instruktora w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1, gdzie służył aż do sierpnia 1939 roku. W trakcie kampanii wrześniowej, dowodził I plutonem eskadry ćwiczebnej obserwatorów SPL-Dęblin, wykonując istotne loty rozpoznawcze dla dowódcy obrony Łucka. Do jego plutonu dołączyło kilku lotników czechosłowackich, w tym plut. pil. Josef František.
20 września jego pluton został przypisany do Grupy operacyjnej pod komendą płk. Stefana Hanka-Kuleszy, a dwa dni później, 22 września, przekroczył granicę z Rumunią.
Po dotarciu do Francji, a następnie Wielkiej Brytanii, Zbigniew wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymując numer służbowy RAF P-0266. W 18 Operational Training Unit przeszedł przeszkolenie na sprzęcie brytyjskim, a następnie został przydzielony do dywizjonu bombowego 300 w roli nawigatora. Po odbyciu tury bojowej oraz krótkim odpoczynku, zgłosił się ponownie do lotów bojowych.
Niestety, 14 października 1944 roku zginął podczas nalotu na Duisburg. Jego samolot Avro Lancaster Mk. I (BH-R\NF959) został zestrzelony przez artylerię przeciwlotniczą nad Kirchhellen. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy brytyjskich w Kleve Reichswald Forest, w dziale 20, rzędzie E, grób 14.
Ordery i odznaczenia
W uznaniu za swoją niezwykłą służbę, Zbigniew Osuchowski został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które podkreślają jego poświęcenie oraz osiągnięcia. Oto lista wyróżnień, które otrzymał:
- Polowa Odznaka Obserwatora,
- Krzyż Srebrny Virtuti Militari nr 8496,
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie,
- Medal Lotniczy – trzykrotnie.
Przypisy
- Zbigniew Zygmunt Osuchowski. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 31.01.2023 r.]
- Osuchowski Zbigniew Zygmunt. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 31.01.2023 r.]
- Jaśkiewicz 2018, s. 205.
- Krzystek 2012, s. 82.
- Pawlak 1991, s. 454.
- Pawlak 1991, s. 456.
- Pawlak 1991, s. 491.
- Pawlak 1989, s. 355.
- Skrzydlata Polska 1975, s. 7.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Włodzimierz Słubicki | Bronisław Chajęcki | Ignacy Koral | Jerzy Wądołkowski | Stefan Pakuła | Wojciech Żaczkiewicz | Wojciech Militz | Henryk Ostrowiński | Eugeniusz Dowkan | Antoni Szczęsny Godlewski | Andrzej Włodarkiewicz | Maria Dziak | Janusz Wyszogrodzki | Ryszard Drągowski | Bolesław Krzysztof Biega | Maria Bobrowska | Franciszek Barczyk | Ignacy Włostowski | Tadeusz Mierzejewski (wojskowy) | Jan RadolińskiOceń: Zbigniew Osuchowski