Eugeniusz Jan Dowkan to postać, której historia zaciekawia i wywołuje wiele emocji. Urodził się 25 grudnia 1912 roku w Warszawie, co czyni go osobą związaną z jednym z najważniejszych miast w Polsce. Jego życie zakończyło się 19 sierpnia 1998 roku, również w stolicy kraju.
W trakcie swojego życia, Dowkan był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej, a także pełnił istotne role w aparacie bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Jego działalność w tych instytucjach wpływała na wielu ludzi oraz kształtowała rzeczywistość polityczną i społeczną tamtego okresu.
Życiorys
Eugeniusz Dowkan był synem Adolfa i Honoraty z domu Lejk. Na początku swojej edukacji uczył się w domu, a po zdaniu egzaminu został przyjęty do Gimnazjum im. Władysława IV. W 1935 roku ukończył Państwową Szkołę Mierniczą w Warszawie. Już wtedy zaangażował się w działalność polityczną, a od 1937 roku był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS). W sierpniu 1939 roku przeszedł mobilizację i został przydzielony do Biura Cenzury, które funkcjonowało przy Dowództwie Okręgu Korpusu nr 1.
Okres okupacji spędził w Warszawie, natomiast w lipcu 1944 roku przeniósł się do Miedzeszyna. Pracował tam jako opiekun w instytucjach opieki społecznej oraz w ośrodku zdrowia. 14 sierpnia 1944 roku przyjął członkostwo w Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Równocześnie 20 sierpnia 1944 roku rozpoczął pracę jako funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej (MO).
Po zakończeniu kursu dla oficerów polityczno-wychowawczych został mianowany zastępcą kierownika XI komisariatu MO w Świdrze, a następnie stał się zastępcą komendanta wojewódzkiego MO odpowiedzialnego za sprawy polityczno-wychowawcze w województwie warszawskim. W lutym 1946 roku objął stanowisko komendanta wojewódzkiego MO we Wrocławiu. Z dniem 4 października 1946 roku, na mocy uchwały Prezydium Krajowej Rady Narodowej, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
W kwietniu 1948 roku dowodził MOS w Gdańsku, natomiast w latach 1949-1951 sprawował funkcję szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Katowicach. W kolejnych latach, od 1951 do 1953 roku, pełnił obowiązki szefa WUBP we Wrocławiu. Był też dyrektorem Departamentu Ogólnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w latach 1953-1954. Niestety, został oskarżony o manipulowanie dowodami oraz wymuszanie fałszywych zeznań, za co w kwietniu 1954 roku został dyscyplinarnie wydalony z organów bezpieczeństwa i obniżony do stopnia szeregowca.
Zmarł 19 sierpnia 1998 roku w Warszawie. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Bródnowskim (sektor 44K-2-9), gdzie został pochowany 27 sierpnia 1998 roku.
Awanse
Awanse Eugeniusza Dowkana odzwierciedlają jego rozwijającą się karierę wojskową. W 1945 roku otrzymał stopień kapitana, co było znaczącym krokiem w jego służbie. W następnym roku, w 1946, awansował na majora, a już w 1947 roku stał się podpułkownikiem, co wskazuje na jego rosnącą renomę i umiejętności.
Jednakże, w 1954 roku nastąpiła degradacja do stopnia szeregowym, co jest przykładem czasami zawirowań w karierach wojskowych. Te awanse i degradacje pokazują zarówno sukcesy, jak i wyzwania, z jakimi zmagał się w trakcie swojej służby wojskowej.
Przypisy
- a b Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 07.07.2023 r.]
- a b c Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 29.07.2021 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 50.
- IPN 2006, s. 75.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Antoni Szczęsny Godlewski | Teodor Naumienko | Barbara Gancarczyk | Henryk Nowolecki | Szymon Idrjan | Władimir Agapiejew | Stanisław Latour (żołnierz) | Kazimierz Zienkiewicz (powstaniec styczniowy) | Władysław Kociatkiewicz | Jan Andrzej Wiśniewski | Henryk Ostrowiński | Wojciech Militz | Wojciech Żaczkiewicz | Stefan Pakuła | Jerzy Wądołkowski | Ignacy Koral | Bronisław Chajęcki | Włodzimierz Słubicki | Zbigniew Osuchowski | Andrzej WłodarkiewiczOceń: Eugeniusz Dowkan