Wojciech Antoni Rostafiński, znany także pod pseudonimem „Masłowski”, to postać niezwykle znacząca w polskiej historii. Urodził się 19 września 1921 roku w Warszawie, a swoją heroiczną działalność w Armii Krajowej podczas II wojny światowej zalicza do najważniejszych osiągnięć swojego życia. Zmarł 6 lipca 2002 roku w tym samym mieście, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienia, lecz także inspirację dla przyszłych pokoleń.
Po zakończeniu działań wojennych, jego życie nabrało nowego kierunku, gdyż został naukowcem oraz inżynierem, który współpracował z amerykańską agencją rządową NASA. Jego osiągnięcia w dziedzinie technologii oraz nauk ścisłych były efektem pasji i determinacji, które towarzyszyły mu przez całe życie.
Interesującym aspektem biografii Wojciecha jest jego pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach naukowych. Był on wnukiem Józefa Rostafińskiego, który jest uznawany za wybitnego naukowca i prekursora florystyki w Polsce. Jego wiedza oraz osiągnięcia naukowe z pewnością miały wpływ na rozwój pasji Wojciecha do nauki. Ponadto, był synem Jana Rostafińskiego, co tylko podkreśla znaczenie rodzinnych tradycji w jego życiu i karierze.
Życiorys
Wojciech Rostafiński, znany ze swojego wkładu w naukę oraz historię Polski, rozpoczął swoją edukację w państwowym Gimnazjum i Liceum im. Adama Mickiewicza w Warszawie, gdzie w 1939 roku uzyskał maturę. Jego młodzieńcze lata zaznaczył aktywny udział w 5 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej, działającej w przedwojennym ruchu harcerskim.
W grudniu 1942 roku, w kulminacyjnym okresie II wojny światowej, ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych. To doświadczenie zaowocowało jego przystąpieniem do działalności w strukturach Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), a później Armii Krajowej (AK), gdzie jego waleczność i poświęcenie znalazły finał podczas powstania warszawskiego w 1944 roku. Jako członek plutonu „Rygiel”, późniejszy dowódca, przyczynił się do heroicznych zmagań w Zgrupowaniu Śródmieście-Północ. Jego odwaga została uhonorowana Krzyżem Walecznych, a także Orderem Virtuti Militari (V kl.) i stopniem podporucznika.
Po zakończeniu działań wojennych i przymusowej niewoli w rękach niemieckich, Rostafiński trafił do Francji, gdzie ponownie wstąpił do Wojska Polskiego. W 1945 roku, dzięki stypendium z funduszy 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych we Włoszech, rozpoczął naukę na politechnice Ecoles Speciales, będącej częścią uniwersytetu w Louvain w Belgii, którą zakończył w 1948 roku uzyskując tytuł inżyniera.
Po krótkim stażu w laboratorium analizy chemicznej, rozpoczął pracę w belgijskim przemyśle. W 1949 roku wziął ślub z Marią Sikorską, studentką romanistyki, a kilka lat później, w 1953 roku, podjął decyzję o przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych. Tam zakończył studia doktorskie na Columbia University, co otworzyło mu drzwi do kariery w NASA. Jako członek grupy badawczej, odpowiadał za zarządzanie projektami mającymi na celu udoskonalenie technologii silników odrzutowych i systemów napędu dla rakiet.
Rostafiński angażował się także w niezależne badania, koncentrując się na analizach systemów stosowanych podczas lotów kosmicznych. Jako pionier w tej dziedzinie, stworzył pierwszy na świecie kompletny matematyczny model fal głosowych w zgiętych przewodach, który został potwierdzony praktycznie.
W ramach swojej działalności naukowej i zawodowej, propagował wiedzę na temat nauk ścisłych, historii nauki oraz osiągnięć w podboju Kosmosu. Był aktywnym członkiem NASA Speaker’s Bureau, gdzie prowadził niezliczone odczyty i prelekcje, obejmujące różne środowiska, szkoły i organizacje. W latach siedemdziesiątych, na zlecenie Głosu Ameryki, nagrywał audycje dotyczące postępów NASA i amerykańskich innowacji. Jego artykuły na temat podboju Kosmosu były publikowane na całym świecie, w tym również w Polsce, mimo obowiązującej wówczas cenzury.
W sumie, Wojciech Rostafiński opublikował co najmniej trzysta artykułów, które w przystępny sposób przybliżały szerokie spektrum tematów naukowych oraz opisywały jego podróże. W jego dorobku literackim znajdują się trzy książki, w tym „Niedostrzegalne Światy”, w której dzieli się wiedzą na temat fizyki oraz eksploracji Kosmosu.
W 1993 roku, za swoje bezinteresowne działania na rzecz kultury narodowej, został odznaczony w polskiej ambasadzie w Waszyngtonie komandorią Orderu Odrodzenia Polski. Pięć lat później, w 1998 roku, otrzymał komandorię Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W uznaniu jego osiągnięć, nazwisko Wojciecha Rostafińskiego znalazło się również w Alei Zasłużonych w badaniach kosmosu Space Walk of Fame.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Żółkiewski | Józef Chomętowski | Marian Kamiński (1912–1994) | Karol Roloff-Miałowski | Witold Aleksander Herbst | Józef Ostrowski (generał) | Jakub Nowakowski | Edward Wojczyński | Stanisław Rouppert | Ludwik Idzikowski | Józef Bielicki | Alicja Czerwińska | Wacław Pieńkowski | Zenon Matysiak | Wacław Sokolewicz | Stefan Jan Czarnecki | Andrzej Petrykowski | Tadeusz Pełczyński (generał) | Janusz de Beaurain | Karol FryczeOceń: Wojciech Rostafiński