Marian Kamiński (1912–1994)

Wojsko i służby mundurowe

Marian Kamiński, znany również pod pseudonimami „Jur”, „Ster” i „Żaglowiec”, to postać, która zapisała się w historii Polski.

Urodził się on 24 maja 1912 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 6 marca 1994 roku w Los Angeles. Kamiński był kapitanem piechoty w Wojsku Polskim oraz w czasie powstania warszawskiego objął dowództwo Zgrupowania „Żaglowiec”, działającego na Żoliborzu.

Po zakończeniu walk, Marian Kamiński pełnił także funkcję dowódcy 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” Armii Krajowej, co dodatkowo ukazuje jego zaangażowanie w walkę o wolność i niepodległość Polski.

Życiorys

Marian Kamiński był synem Antoniego oraz Bronisławy z domu Pniewskiej. W 1930 roku ukończył Państwową Szkołę Techniczno-Kolejową, co stanowiło pierwszy krok w kierunku jego przyszłej kariery wojskowej. W kolejnych latach, od września 1931 do sierpnia 1933, uczęszczał do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Po uzyskaniu tytułu podporucznika piechoty służby stałej, został przydzielony do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” od 15 sierpnia 1933 roku. W 1937 roku, jego umiejętności zostały dostrzegane, co zaowocowało awansem na porucznika służby stałej.

Podczas II wojny światowej w 1939 roku, pełnił funkcję dowódcy kompanii przeciwpancernej w ramach 21 pułku piechoty. Aktywnie uczestniczył w obronie Modlina oraz Warszawy, a po zakończeniu działań wojennych nie zdecydował się na niewolę, pozostając w Warszawie. Już od października 1939 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną. Jego przywódcze zdolności pozwoliły mu na objęcie w lutym 1940 roku stanowiska zastępcy komendanta 1 Rejonu w Obwodzie ZWZ/AK Żoliborz. W listopadzie 1942 roku został awansowany do stopnia kapitana, a jego dowodzenie rejonem trwało aż do wybuchu powstania warszawskiego.

W trakcie powstania dowodził Zgrupowaniem „Żaglowiec”, a później objął dowództwo 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” AK. Po kapitulacji powstania trafił do niewoli niemieckiej i był przetrzymywany w obozach: Altengrabow Stalag XI A oraz Sandbostel Oflag X A. Tam znalazł się w grupie 29 oficerów, w tym płk. Karola Ziemskiego „Wachnowskiego” i płk. Mieczysława Niedzielskiego „Żywiciela”, którzy zostali oskarżeni o zamiar opanowania obozu. Następnie, przekazany Gestapo, został osadzony w obozie koncentracyjnym Neuengamme.

Po wojnie, w maju 1945 roku, pozostał na emigracji. Osiedlił się najpierw w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako robotnik, a w końcu lat czterdziestych wyemigrował do Stanów Zjednoczonych na stałe. Jego odwaga i determinacja zostały docenione, gdy dwukrotnie odznaczono go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Pierwsze odznaczenie otrzymał za udział w wojnie obronnej w 1939 roku, a drugie na mocy rozkazu płk. Mieczysława Niedzielskiego „Żywiciela” z dnia 1 października 1944 (numer krzyża 11784). Dodatkowo, odznaczony został także Krzyżem Walecznych.

Przypisy

  1. J. Kreusch, A. K. Kunert, T. Labuszewski (oprac.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. IV. Warszawa: 1997 r., s. 55-56.

Oceń: Marian Kamiński (1912–1994)

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:14