Józef Ostrowski, urodzony 19 marca 1859 roku w Warszawie, to postać o znaczącej historii militarnej. Zmarł 13 marca 1925 roku w tym samym mieście.
W trakcie swojej kariery wojskowej służył jako generał major armii Imperium Rosyjskiego, a później zdobył tytuł generała dywizji Wojska Polskiego. Jego życie i dokonania stanowią ważny element historii wojskowej Polski oraz Rosji.
Życiorys
Józef Ostrowski pochodził z rodziny ziemiańskiej. Po ukończeniu gimnazjum realnego w Łowiczu, przeszedł do Szkoły Junkrów Piechoty zlokalizowanej w Czuhujiwie. Jego kariera w armii carskiej rozpoczęła się 9 września 1877 roku, a 27 kwietnia 1881 roku awansował na stopień praporszczika, przydzielony do 42 Odeskiego Pułku Piechoty. W latach 1897-1903 pełnił funkcję komendanta wojskowego w mieście Zaqatala, usytuowanym na Kaukazie. Dnia 10 czerwca 1903 roku został przeniesiony do 82 Dagestańskiego Pułku Piechoty.
Na początku wojny rosyjsko-japońskiej, przeszedł do 36 Wschodniosyberyjskiego Pułku Strzelców, gdzie dowodził batalionem. W trakcie bitwy pod Liaoyang 18 sierpnia 1904 roku odniósł rany głowy. W grudniu tego samego roku wyznaczono go na dowódcę 10 Wschodniosyberyjskiego Pułku Strzelców, jednak podczas walk w pobliżu wsi Tau, doznał kontuzji biodra. Po zakończeniu działań wojennych, Ostrowski powrócił do 82 Dagestańskiego Pułku Piechoty.
Między 12 lipca 1907 a 27 października 1908 roku pełnił rolę dowódcy 264 Lorijskiego Rezerwowego Pułku Piechoty. Tam właśnie 27 października 1908 roku został awansowany na stopień generała majora, równocześnie zwolniony ze służby z powodu problemów zdrowotnych. Gdy rozpoczęła się I wojna światowa, Ostrowski został ponownie powołany do aktywnej służby, gdzie dowodził 89 Brygadą Pospolitego Ruszenia.
8 stycznia 1919 roku, po przyjęciu do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika, został przydzielony do Departamentu Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Pełnił również funkcję dowódcy Okręgu Etapów „Brześć” i „Mińsk” aż do stycznia 1920. Następnie, do 1 kwietnia 1921 roku, działał jako przewodniczący Komisji Perlustracyjnej Centralnej Komisji Kontroli Stanów.
Ostrowski uzyskał tytuł generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. Na mocy dekretu predsedenta Stanisława Wojciechowskiego z dnia 23 października 1923 roku, potwierdzono jego stopień. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 33-2-31/32.
Ordery i odznaczenia
W bogatej karierze Józefa Ostrowskiego, generała, istotną rolę odgrywają liczne odznaczenia, które świadczą o jego zasługach i odwadze. Oto lista wyróżnień, które otrzymał w różnych latach:
- Order św. Stanisława 2 klasy z mieczami (1904),
- Order św. Anny 2 klasy z mieczami (1905),
- Order św. Włodzimierza 4 klasy z mieczami i kokardą (1906),
- Order św. Jerzego 4 klasy (1909),
- Order św. Włodzimierza 3 klasy (1916).
Awanse
Józef Ostrowski był postacią o bogatej historii wojskowej, której awanse świadczą o jego zasługach i niezwykłych umiejętnościach.
Oto lista jego awansów w wojsku:
- chorąży – 27 kwietnia 1881,
- podporucznik – 21 maja 1882,
- porucznik – 26 grudnia 1884,
- sztabskapitan – 15 marca 1888,
- kapitan – 15 marca 1889,
- podpułkownik – 26 lutego 1898,
- pułkownik – 14 stycznia 1905 (ze starszeństwem z 20 sierpnia 1904 za zasługi w boju),
- generał major – 27 października 1908.
Przypisy
- a b Cmentarz Stare Powązki: OSTROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
- Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 9 z 28.01.1919 r., poz. 338.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jakub Nowakowski | Edward Wojczyński | Stanisław Rouppert | Ludwik Idzikowski | Aleksander Wesołek | Mirosław Szymanik | Jan Grzywiński | Józef Lewinson | Antoni Esiński | Janusz Komorowski (działacz kombatancki) | Witold Aleksander Herbst | Karol Roloff-Miałowski | Marian Kamiński (1912–1994) | Józef Chomętowski | Tadeusz Żółkiewski | Wojciech Rostafiński | Józef Bielicki | Alicja Czerwińska | Wacław Pieńkowski | Zenon MatysiakOceń: Józef Ostrowski (generał)