Zenon Matysiak, który przyszedł na świat 3 stycznia 1929 roku w stolicy Polski, Warszawie, odgrywał znaczącą rolę w historii Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Jako pułkownik był nie tylko doświadczonym żołnierzem, ale również wybitnym pilotem, co miało ogromne znaczenie dla jego kariery wojskowej. Dodatkowo, Matysiak uzyskał stopień doktorski w dziedzinie nauk humanistycznych, co świadczy o jego szerokich zainteresowaniach oraz pasji do nauki.
Życiorys
Zenon Matysiak miał niezwykle interesującą karierę zawodową, która rozciągała się przez kluczowe wydarzenia historyczne. Przez cały czas trwania II wojny światowej mieszkał w Warszawie. Po tragicznych wydarzeniach związanych z powstaniem warszawskim, w którym brał udział, schronił się z rodziną w Czarnocinie zlokalizowanym w województwie kieleckim.
W 1947 roku, po zakończeniu wojny, Matysiak zdecydował się na przeprowadzkę do Łodzi, gdzie kontynuował naukę, kończąc szkołę średnią i zdając egzamin maturalny. Już w 1948 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, gdzie trafił do 21 grupy nawigatorów. Jego formalna kariera w lotnictwie rozpoczęła się 3 września 1950 roku, kiedy to został promowany na stopień chorążego nawigatora.
Początkowo, po ukończeniu szkoły, zostały mu przydzielone obowiązki w 7 Pułku Lotnictwa Bombowego. W 1953 roku awansował na nawigatora klucza oraz uzyskał stopień porucznika. Przeniesiony do Bydgoszczy, przeszkalał się na nowy samolot bombowy, którym był Ił-28, co w znaczący sposób poszerzyło jego doświadczenie. Następnie służył w 59 Pułku Szkolno-Bojowym Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Białej Podlaskiej, gdzie pełnił rolę nawigatora w 6 eskadrze samolotów podstawowych Po-2.
W ciągu swojej kariery wykonał wiele lotów na różnych typach samolotów, takich jak Jak-18, Jak-11, MiG-15, Lim-2, Junak-3, TS-8 Bies oraz Jak-12, spędzając w powietrzu 2350 godzin jako pilot. W 1961 roku podjął studia w Wojskowej Akademii Politycznej, które zakończył w 1965 roku, uzyskując dyplom magistra pedagogiki wojskowej.
Po ukończeniu studiów, Matysiak objął stanowisko zastępcy dowódcy 33 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Operacyjnego. Od 1970 roku jego kariera nabrała nowego kierunku, ponieważ rozpoczął pracę w Zarządzie Politycznym Dowództwa Wojsk Lotniczych w Poznaniu. W 1974 roku uzyskał stopień doktora nauk wojskowych w zakresie psychologii lotniczej, co świadczy o jego dużych kompetencjach.
Jako członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zakończył swoją zawodową służbę wojskową w październiku 1989 roku, kończąc 41-letnią karierę. Po odejściu z wojska, Matysiak zyskał uznanie jako autor wielu publikacji dotyczących historii lotnictwa polskiego, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi.
Odznaczenia
Zenon Matysiak został uhonorowany licznymi medalami oraz odznaczeniami, które świadczą o jego zaangażowaniu i znaczącym wkładzie w obronność kraju oraz działalność na rzecz społeczności. Wśród wyróżnień, które mu przyznano, znajdują się:
- krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- złoty krzyż zasługi,
- medal 40-lecia Polski Ludowej,
- złoty medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- srebrny medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- brązowy medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- złoty medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- srebrny medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- inne medale i odznaczenia.
Źródła
W publikacji odnajdujemy szereg cennych informacji dotyczących podchorążych XXII promocji Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, które miały miejsce w latach 1948-1950. Autor – Zenon Matysiak, przybliża historię oraz kluczowe wydarzenia tamtych czasów.
Zenon Matysiak, W szeregu lotniczych pokoleń. Dzieje podchorążych XXII promocji Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie 1948-1950, Zespół Wydawniczy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Poznań 1998, str. 188-189
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wacław Pieńkowski | Alicja Czerwińska | Józef Bielicki | Wojciech Rostafiński | Tadeusz Żółkiewski | Józef Chomętowski | Marian Kamiński (1912–1994) | Karol Roloff-Miałowski | Witold Aleksander Herbst | Józef Ostrowski (generał) | Wacław Sokolewicz | Stefan Jan Czarnecki | Andrzej Petrykowski | Tadeusz Pełczyński (generał) | Janusz de Beaurain | Karol Frycze | Mieczysław Stachiewicz | Wanda Pawłowicz | Feliksa Szczerbiak | Zenon SchreyerOceń: Zenon Matysiak