Józef Franciszek Chomętowski urodził się 21 stycznia 1930 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje dzieciństwo i młodość. Jego życie zawodowe naznaczone było wieloma ważnymi osiągnięciami, a jego kariera przebiegała przez kluczowe instytucje w ramach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
W trakcie swojego zaangażowania w system komunistyczny, Chomętowski osiągnął rangę generała brygady Milicji Obywatelskiej. Jako funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu polityki wewnętrznej państwa. Jego doświadczenie zaowocowało także objęciem stanowiska dyrektora generalnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, gdzie nadzorował wiele istotnych procesów administracyjnych.
Oprócz tego sprawował obowiązki szefa Służby Kadr i Doskonalenia Zawodowego, co świadczy o jego wpływie na kształcenie i rozwój kadr milicyjnych. Chomętowski zmarł 7 listopada 2016 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii polskich służb porządkowych.
Życiorys
Józef Chomętowski rozpoczął swoją karierę jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Prawniczej w sierpniu 1949 roku. W kolejnych latach, od 1951 do 1965 roku, związany był z prokuraturą wojskową, gdzie od lutego 1951 roku pełnił funkcję podprokuratora. Szybko awansował i od października 1951 roku był podprokuratorem w Wojskowej Prokuraturze Rejonowej w Białymstoku. W grudniu 1952 roku objął posadę podprokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej.
W trakcie swojej kariery, Chomętowski pełnił różne funkcje w NPW, w tym podprokuratora Wydziału VIII NPW (od czerwca 1953), podprokuratora Oddziału VII NPW (od kwietnia 1954), a następnie podprokuratora i wiceprokuratora Wydziału II Oddziału III NPW (od maja 1955 roku oraz kwietnia 1958 roku). Od stycznia 1959 roku był wiceprokuratorem Samodzielnego Wydziału ds. Szczególnych NPW.
14 maja 1965 roku Chomętowski przeszedł do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, gdzie do końca lipca 1965 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora, a od 1 sierpnia 1965 roku do 19 maja 1971 roku był dyrektorem Biura Śledczego MSW. Następnie, od 20 maja 1971 roku do 7 lutego 1985 roku, zajmował stanowisko dyrektora Gabinetu Ministra Spraw Wewnętrznych. W styczniu 1973 roku został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i wstąpił do Milicji Obywatelskiej.
Od 8 lutego 1985 roku Chomętowski był dyrektorem generalnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz szefem Służby Kadr i Doskonalenia Zawodowego, która obejmowała Departament Kadr, Departament Szkolenia i Doskonalenia Zawodowego oraz resortowe szkolnictwo. W październiku 1985 roku, dzięki uchwale Rady Państwa PRL, został awansowany do stopnia generała brygady Milicji Obywatelskiej, a akt nominacyjny wręczył mu prof. Henryk Jabłoński w Belwederze.
Jako dyrektor generalny zajmował swoje stanowisko do 30 listopada 1987 roku i był szefem służby do 22 listopada 1989 roku. W następnych miesiącach pozostawał w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych, a 5 kwietnia 1990 roku przeszedł na emeryturę. W latach 1988–1990 Chomętowski był także członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Zmarł 7 listopada 2016 roku i spoczął w rodzinnym grobie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze B16, rządzie 8, grobie 16.
Przypisy
- Józef Franciszek Chomętowski. Katalog Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 26.11.2016 r.]
- Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl. [dostęp 06.11.2011 r.]
- Trybuna Robotnicza, 12-13.10.1985 r., s. 1-2
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Marian Kamiński (1912–1994) | Karol Roloff-Miałowski | Witold Aleksander Herbst | Józef Ostrowski (generał) | Jakub Nowakowski | Edward Wojczyński | Stanisław Rouppert | Ludwik Idzikowski | Aleksander Wesołek | Mirosław Szymanik | Tadeusz Żółkiewski | Wojciech Rostafiński | Józef Bielicki | Alicja Czerwińska | Wacław Pieńkowski | Zenon Matysiak | Wacław Sokolewicz | Stefan Jan Czarnecki | Andrzej Petrykowski | Tadeusz Pełczyński (generał)Oceń: Józef Chomętowski