Wojciech Pokora

---

Życiorys

Wojciech Pokora jest absolwentem Technikum Budowy Samochodów, które znajduje się w Warszawie na ulicy Targowej. Po ukończeniu szkoły przez kilka lat zdobywał doświadczenie zawodowe w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych. To właśnie tam, współpracując z osobami takimi jak Jerzy Turek, zaangażował się w amatorskie kółko teatralne, które znane było z progresywnej i twórczej działalności. W 1958 roku, wykazując się niezwykłym talentem, ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie przez wiele lat pełnił również rolę wykładowcy.

Na uczelni jego rolami dyplomowymi były postaci znane z klasyki teatru. Zagrał m.in. Wiliama w „Jak wam się podoba” Szekspira (1957) pod czujnym okiem Władysława Krasnowieckiego, a także Feliksa w „Kapeluszu słomkowym” Eugène’a Labiche (1958) w reżyserii Kazimierza Rudzkiego i Ludwika Sempolińskiego. Debiut na profesjonalnej scenie teatrów repertuarowych miał miejsce w 1958 roku, gdzie wcielił się w rolę dziennikarza w spektaklu „Wizyta starszej pani” autorstwa Friedricha Dürrenmatta, w reżyserii Ludwika René.

Przez szereg lat pełnił rolę aktora w warszawskich teatrach, zaczynając od Teatru Dramatycznego (1958–1984), następnie przenosząc się do Teatru Nowego (1984–1990) aż do Teatru Kwadrat (1990–2001). Oprócz występów na scenie, pokazał swoje umiejętności w spektaklach Teatru Telewizji, a także na scenach takich kabaretów jak Owca (1966–1968) oraz Dudek. W latach 1990–2005 związał się jako aktor z Kabaretem Olgi Lipińskiej.

Pokora był również aktywny we współpracy z różnymi teatrami, takimi jak Teatr Rozmaitości (1977–1978), Teatr Komedia (1979), Teatr Studio (1983), Teatr 6. piętro (2011) oraz Och-Teatr (2012–2013). Jego współpraca z wieloma znaczącymi reżyserami takimi jak Jerzy Jarocki, Konrad Swinarski, Wanda Laskowska, Piotr Cieślak oraz Janusz Kondratiuk wzbogaciła jego artystyczne osiągnięcia.

Wcielił się również w rolę reżysera w Teatrze Kwadrat w latach 1989, 1992 oraz 1996, a także w Teatrze Syrena (1991) i Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze w 1992 i 1998 roku. Poza tym reżyserował w Teatrze Powszechnym w Radomiu (1993), w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1994), Teatrze Bagatela w Krakowie (1994), Teatrze Dramatycznym w Płocku (1997, 1999), Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1998, 1999) oraz Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2000).

W swoim dorobku artystycznym ma głównie repertuar komediowy, choć znalazły się również w nim role dramatyczne, w tym w takich produkcjach jak „Kiedy miłość była zbrodnią” (1967), „Palace Hotel” (1977), „Szczęśliwy brzeg” (1983), a także w serialu telewizyjnym „Więzy krwi” (2001).

Życie prywatne

Wojciech Pokora był synem Wacława i Janiny. Aktor, który swoją karierę rozpoczął w 1957 roku, przez całe swoje życie pozostawał w związku małżeńskim z Hanną. Ich ślub miał miejsce w tajemnicy przed rodzicami, co dodaje osobistego wymiaru ich relacji. Para doczekała się dwóch córek, Anny i Magdaleny, a także pięciorga wnucząt, wśród których znajdowała się aktorka i piosenkarka Agata Nizińska.

22 września 2015 roku na rynku wydawniczym zadebiutowała książka zatytułowana Z Pokorą przez życie, która jest wywiadem-rzeką z Wojciechem Pokorą, przeprowadzonym przez Krzysztofa Pyzię. Publikacja ta dostarcza nie tylko cennych informacji o jego życiu, ale także ukazuje osobiste refleksje aktora.

W dniu 4 lutego 2018 roku, wieku 83 lat, Wojciech Pokora zmarł w wyniku powikłań po udarze mózgu, którego doznał w grudniu 2017 roku. Po uroczystości żałobnej, która miała miejsce 10 lutego 2018 roku w kościele św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie, jego ciało spoczęło na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie.

Filmografia

W trakcie swojej bogatej kariery aktorskiej, Wojciech Pokora zdobył uznanie dzięki roli w nierzadko komediowych produkcjach, które wyreżyserował Stanisław Bareja. Jego talent można dostrzec w takich filmach jak Poszukiwany, poszukiwana, Brunet wieczorową porą oraz Alternatywy 4.

Rok	Tytuł	Rola
1960	Mąż swojej żony	malarz pokojowy Mietek
1960	Zezowate szczęście	podchorąży
1960	Ostrożnie Yeti	gangster
1963	Liczę na wasze grzechy	głos reżysera Krzysztofa Kłodzkiego
1964	Nieznany	cekaemista
1965	Na melinę	partyzant
1965	Buty	ranny w szpitalu
1965	Sam pośród miasta	pijany „Kubuś Puchatek” przy barze
1966	Gdzie jest trzeci król	Zientara
1966	Małżeństwo z rozsądku	tajny agent
1967	To jest twój nowy syn	mistrz ping-pongowy Wojtek Kobuz
1967	Marsjanie	szeregowy Piwko
1967	Paryż – Warszawa bez wizy	królewski nawigator
1967	Kiedy miłość była zbrodnią	gestapowiec
1968	Człowiek z M-3	milicjant w Łazienkach
1969	Nowy	urzędnik Tadeusz Kaczmarski
1970	Hydrozagadka	kreślarz
1970	Rejs	uczestnik rejsu
1970	Akcja Brutus	„Pająk”
1972	Poszukiwany, poszukiwana	Stanisław Maria Rochowicz
1974	Nie ma róży bez ognia	eksmitowany mąż
1976	Brunet wieczorową porą	Kowalski
1977	Palace Hotel	reżyser Władysław Lenka
1978	Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz	chłop goniący świnię
1980	Miś	autor piosenek
1982	Miłość ci wszystko wybaczy	komik
1983	Szczęśliwy brzeg	Paweł
1985	C.K. Dezerterzy	oberleutnant Franz von Nogay
1987	Koniec sezonu na lody	sierżant Milicji Obywatelskiej Sylwester Rogowski
1989	Co lubią tygrysy	Piotr
1998	Złoto dezerterów	major Ernst von Nogay (Ostatnia rola filmowa)

Rok	Tytuł	Rola
1964	Barbara i Jan	porucznik Milicji Obywatelskiej (odc. 4)
1968	Przygody psa Cywila	porucznik Zubek (odc. 1, 2)
1970	Kochajmy straszydła	głos reportera
1974–1977	Czterdziestolatek	inżynier Mieczysław Gajny
1976	Szaleństwo Majki Skowron	sierżant Kuziak (odc. 1–4, 7–8)
1977	Noce i dnie	kelner Walerian (odc. 5, 8)
1977	Lalka	subiekt Lisiecki
1980	Kariera Nikodema Dyzmy	hrabia Żorż Ponimirski (odc. 2, 4, 7)
1983	Alternatywy 4	docent Zenobiusz Furman
1984	Siedem życzeń	aktor (odc. 1)
1986	Zmiennicy	Antoni Kłusek
1993	Czterdziestolatek. 20 lat później	poseł Mieczysław Gajny
1993	Bank nie z tej ziemi	policjant Leopold Lulek
1996	Bar Atlantic	inżynier (odc. 3, 11)
1999	Tygrysy Europy	kamerdyner Edward Skorupa, zwany Janem
1999–2001	Miodowe lata	Edward Rudnik, ojciec Aliny Krawczyk
2001	Więzy krwi	ksiądz Adam
2002	Na dobre i na złe	wizjoner Kowalski (odc. 91)
2003	Tygrysy Europy 2	były kamerdyner Edward Skorupa
2004	Całkiem nowe lata miodowe	Edward Rudnik, ojciec Aliny Krawczyk (odc. 14)
2005	Niania	kamerdyner ze Stowarzyszenia Kamerdynerów (odc. 10)
2005	Klinika samotnych serc	Marian Kotowicz, nauczyciel matematyki, przyjaciel Jerzego Starugi, klient biura matrymonialnego „Serenada” (odc. 9, 10)
2005	Dom niespokojnej starości	2 rolę: Jan Kowalski, kuzyn Kowalskiego
2006	Dylematu 5	docent Zenobiusz Furman
2007	Kryminalni	aktor Wiński (odc. 87)
2009	Teraz albo nigdy!	Jerzy (odc. 42–44)
2012	Do dzwonka Cafe	Tadzio z przyszłości
2013–2015	Spokojnie, to tylko ekonomia!	dziadek Bohdan
2016	Na Wspólnej	Stanisław Niemirowicz (odc. 2299–2300, 2303, 2312, 2315, 2317–2318) (Ostatnia rola w karierze)

Odznaczenia i nagrody

Wojciech Pokora, znany z licznych osiągnięć w dziedzinie kultury, otrzymał szereg odznaczeń oraz nagród, które potwierdzają jego znaczący wkład w polskie życie artystyczne.

• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967),
• Złoty Krzyż Zasługi (1978),
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany pośmiertnie w 2020 roku),
• Nagroda zespołowa Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za realizację serialu fabularnego „Czterdziestolatek” (1976),
• Odcisk dłoni w Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.

---

Oceń: Wojciech Pokora

---