Alicja Raciszówna, urodzona 29 czerwca 1929 roku w Warszawie, była uznaną polską aktorką zarówno w filmie, jak i w teatrze. Przez całe swoje życie artystyczne, które zakończyło się 11 stycznia 1989 roku w tym samym mieście, pozostawiła po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze.
Jej talent aktorski oraz charyzma sprawiły, że zdobyła serca widzów oraz szacunek krytyków. W następnych akapitach przyjrzymy się bliżej jej osiągnięciom artystycznym oraz wpływowi, jaki miała na polskie życie teatralne i filmowe.
Biografia
Alicja Raciszówna urodziła się w Warszawie. W 1952 roku zakończyła studia na PWST w Łodzi, co otworzyło przed nią drzwi do kariery aktorskiej. Jej pierwsze kroki na scenie stawiała w Teatrze Powszechnym w Łodzi, gdzie pracowała w latach 1951–57. W Teatrze Powszechnym w Łodzi zdobywała doświadczenie aktorskie oraz rozwijała swoje umiejętności.
Od 1957 roku przeniosła się na sceny Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie kontynuowała swoją karierę teatralną. Debiut filmowy miała w 1953 roku, ale znana była głównie z ról drugoplanowych. Wiele lat minęło, zanim jej nazwisko zaczęło się pojawiać w czołówkach filmów.
W trakcie swojej kariery wystąpiła także w licznych spektaklach Teatru TV, biorąc udział w blisko 20 przedstawieniach. Niestety, w 1977 roku musiała wycofać się z zawodu z powodu problemów zdrowotnych. Zmarła w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w polskiej kulturze.
Na wieczny spoczynek odeszła, zostawiając wielu żałobników. Pochowano ją na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B32-8-10), gdzie spoczywa wśród innych wybitnych postaci.
Role
Film
- 1953 – Piątka z ulicy Barskiej (dziewczyna na balu),
- 1953 – Żołnierz zwycięstwa (urzędniczka MON),
- 1954 – Pod gwiazdą frygijską (kobieta na zabawie),
- 1954 – Autobus odjeżdża 6.20 (Walerka),
- 1955 – Sprawa pilota Maresza (Krystyna),
- 1955 – Podhale w ogniu (chłopka),
- 1971 – Złote Koło (doktor Turska),
- 1971 – Bolesław Śmiały (kobieta z poselstwa Rusinów),
- 1975 – Dom moich synów (gość na przyjęciu u Tadeusza Góreckiego).
Teatr TV (wybór)
- 1958 – Żeglarz (Med),
- 1961 – Sceny dramatyczne ze Słowackiego i Puszkina (Maria Stuart),
- 1962 – Dramatu akt pierwszy (Ewelina Chrobrzyc-Gorycka),
- 1964 – Pomyłka, proszę się wyłączyć! (telefonistka w centrali),
- 1966 – Katarynka (Pani),
- 1967 – Maliniarz (Grappina),
- 1973 – Dom Bernardy Alba (Augustias),
- 1977 – Awantura w Chioggi (Pasqua).
Dubbing
- 1968-69 – Walka o Rzym (Mataswintha),
- 1971 – Prywatny detektyw (Pani Blankerscoon).
Źródła
W kontekście badań nad postacią Alicji Raciszówny, istotne jest zapoznanie się z odpowiednimi źródłami informacji.
- Alicja Raciszówna w bazie filmpolski.pl,
- Alicja Raciszówna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08].
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 27.11.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wincenty Kosiakiewicz | Jerzy Lawina-Świętochowski | Hanna Różańska-Chaberska | Maciej Słomczyński | Lidia Goebel | Sidney Polak | Jakub Goldberg (filmowiec) | Stanisław Bogusławski (komediopisarz) | Ludwik Lech Jaksztas | Jeremi Przybora | Leszek Prorok | Wojciech Gerson | Jan Tomasz Seweryn Jasiński | Ekonom (raper) | Feliks Topolski | Anna Piróg | Władysław Walter | Reggaenerator | Aleksander Minkowski | Wojciech PokoraOceń: Alicja Raciszówna