Teatr Nowy to ważny element kultury teatralnej Warszawy, który zyskał uznanie od 1947 roku. Jako teatr dramatyczny, przez lata przyciągnął liczne grono miłośników sztuki, stając się miejscem spotkań dla różnorodnych grup teatralnych oraz artystów. Aktualnie teatr ten funkcjonuje na dwóch scenach, co znacząco zwiększa jego dostępność i ofertę.
Jedna z kluczowych scen, Scena Kameralna, zlokalizowana jest przy ul. Puławskiej 37, podczas gdy druga, Scena Teatr Praga – Fabryka Trzciny, znajduje się przy ul. Otwockiej 14. Oba miejsca stanowią idealne tło dla różnorodnych spektakli i projektów artystycznych, które zaspokajają oczekiwania szerokiej publiczności.
Historia
Teatr Nowy, który rozpoczął swoją działalność w dniu 24 października 1947 roku, zlokalizowany był w kamienicy Luniaków przy ul. Puławskiej 39. Powstanie tego miejsca było dziełem Spółdzielni Pracy Aktorów i Pracowników Teatralnych, na której czołowej pozycji stał Julian Tuwim. Pierwszym dyrektorem teatru został Marian Meller, a kierownictwo artystyczne oraz literackie powierzone zostało właśnie Juliuszowi Tuwimowi. Teatr rozpoczął swoje prezentacje od wystawienia znanego dzieła Wesele Figara autorstwa Pierre’a Beaumarchais’go.
W okresie 1949-1950 repertuar wzbogacono o elementy muzyczne, co skutkowało zmianą nazwy na Państwowy Teatr Nowy (Scena Komediowo-Muzyczna). W 1954 roku rozpoczął się proces przekształcania teatru w operetkę. Na początku roku 1955 powstała Państwowa Operetka w Warszawie, która była kolejnym krokiem w rozwoju instytucji.
W latach 1966–1974 w siedzibie Teatru Nowego funkcjonował Teatr Ludowy. Przełomowy moment nastąpił w 1974 roku, kiedy stanowisko dyrektora objął Mariusz Dmochowski, co zaowocowało przywróceniem pierwotnej nazwy teatru. Dzięki tym zmianom repertuar Teatru Nowego ponownie zyskał na znaczeniu, nawiązując do tradycji z czasów, kiedy kierował nim Julian Tuwim.
W latach 1975-1979 Scena Propozycji Dramaturgii Współczesnej działała w Sali Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Wspólnie z bohaterami tego okresu dyrektora Bohdana Cybulskiego, który pełnił swoją rolę w latach 1982-1989, teatr kontynuował rozwój i eksperimentację stylistyczną.
W latach 1984-1986 Teatr Nowy zyskał nowe możliwości, korzystając z przestrzeni Piwnicy Wandy Warskiej, znajdującej się na Rynku Starego Miasta w Warszawie. W tym samym 1986 roku powstała Scena Kameralna, co przyczyniło się do wzrostu różnorodności prezentacji artystycznych.
Od 1990 roku do 2007 teatr był pod kierownictwem Adama Hanuszkiewicza. Już od 1992 roku, spektakle miały miejsce również w Amfiteatrze, mieszczącym się w Łazienkach Królewskich, w mieście nad Wisłą.
W 2005 roku, wskutek przekształceń miejskiej instytucji, Teatr Nowy połączono z prywatnym teatrem Fabryka Trzciny, co doprowadziło do powstania nowego bytu teatralnego – Teatru Praga. Ponadto stworzono Nowy Teatr, którego dyrektorem został Krzysztof Warlikowski. Zdecydowano równocześnie o zakończeniu wynajmu lokalu przy ul. Puławskiej 39, gdzie powstał nowy supermarket.
Przypisy
- Jakub Jastrzębski. Kamienica Puławska 39. „Skarpa Warszawska”. 2 (130), s. 20-21, 02.2020 r.
- Adam Hanuszkiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 09.06.2020 r.]
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 877. ISBN 83-01-08836-2.
Pozostałe obiekty w kategorii "Teatry":
Polska Opera Królewska | Filharmonia Narodowa | Stara Prochownia w Warszawie | Sala Kongresowa | Studio Buffo | Teatr Współczesny w Warszawie | Teatr Baj | Teatr Collegium Nobilium | Teatr Hybrydy Uniwersytetu Warszawskiego | Teatr Kwadrat | Teatr la M.ort | Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza | Teatr Kamienica | Teatr Imka | Teatr Capitol w Warszawie | Teatr 6. piętro | Teatr Tańca Zawirowania | Mazowiecki Teatr Muzyczny im. Jana Kiepury | Warszawska Opera Kameralna | Teatr Ateneum w WarszawieOceń: Teatr Nowy w Warszawie (1947–2005)