Wiesław Jan Chowaniec

---

Życiorys

W czasie II wojny światowej Wiesław Jan Chowaniec był aktywnym żołnierzem Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny, w 1952 roku, ukończył studia na Wydziale Weterynaryjnym UMCS w Lublinie, co pozwoliło mu uzyskać tytuł lekarza weterynarii. Zaraz po tym rozpoczął pracę w Zakładzie Parazytologii i Chorób Inwazyjnych w Instytucie Weterynarii w Puławach, gdzie początkowo miał przyjemność pracować pod okiem profesora Witolda Stefańskiego, a później pod kierunkiem profesora Eugeniusza Żarnowskiego.

W 1961 roku z powodzeniem uzyskał stopień doktora na Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie bronił pracy dotyczącej wpływu środowiska na rozwój larwalnych form motylicy wątrobowej „Fasciola hepatica”, a także zagadnień związanych z superinwazją i inwazją w żywicielu pośrednim. Jednym z kolejnych kroków w jego karierze była habilitacja w 1968 roku na tej samej uczelni, gdzie przedstawił rozprawę badającą wpływ różnych czynników środowiskowych na przeżywalność i inwazyjność metacerkarii „Fasciola hepatica”. W 1978 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.

W ciągu swojej kariery naukowej, Chowaniec odbył kilka staży, w tym w School of Veterinary Medicine Uniwersytetu Missouri, w Zakładzie Parazytologii Centralnego Laboratorium w Weybridge oraz w Wszechzwiązkowym Instytucie Helmintologii w Moskwie. W latach 1965-1982, ze względu na wcześniejszą emeryturę spowodowaną problemami zdrowotnymi, był kierownikiem Zakładu Parazytologii i Chorób Inwazyjnych Instytutu Weterynarii w Puławach.

W roku 1969 został członkiem Komitetu Parazytologii PAN, a także członkiem rady naukowej Instytutu Weterynarii w Puławach oraz rady naukowej Instytutu Parazytologii PAN. W latach 1977-1979 pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Puławskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, a wcześniej, w latach 1975-1976, był jego wiceprzewodniczącym.

W ciągu swojej kariery naukowej napisał 62 publikacje.

Zainteresowania naukowe

W gronie najważniejszych tematów badawczych naukowych Wiesława Jana Chowańca wyróżniają się zjawiska mające istotny wpływ na gospodarkę i zdrowie zwierząt. Do tych tematów należy zaliczyć:

• wszechstronne zwalczanie kluczowych inwazji pasożytniczych, w szczególności choroby motyliczej przeżuwaczy,
• analizowanie biologii oraz ekologii błotniarki moczarowej, będącej żywicielem pośrednim niektórych pasożytów, w warunkach polskich,
• badanie wpływu otoczenia na rozwój motylicy wątrobowej,
• poznawanie problematyki reinwazji i superinwazji u żywicieli pośrednich.

Jego prace dotyczące epizotiologii choroby motyliczej oraz biologii rozwoju motylicy wątrobowej nazywane są pionierskimi, nie tylko na polskim rynku naukowym. Badania, które prowadził nad podatnością błotniarki moczarowej na zjawisko superinwazji, stanowiły innowację o zasięgu światowym.

Wyniki jego badań znajdowały zastosowanie w administracji weterynaryjnej, wspierając procesy tworzenia skutecznych instrukcji zwalczania choroby motyliczej. Dodatkowo, pracował nad wytypowaniem i zakupem przez Polskę licencji na produkcję preparatów przeciwpasożytniczych, takich jak Zanil i Nilzan.

Odznaczenia

Wiesław Jan Chowaniec to postać, która została odznaczona za swoje zasługi w służbie publicznej. Wśród przyznanych mu wyróżnień znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który jest jednym z najwyższych odznaczeń w kraju. Dodatkowo, otrzymał również Krzyż Armii Krajowej, co podkreśla jego zaangażowanie podczas II wojny światowej. Oprócz tych odznaczeń, posiada on także szereg innych medali i wyróżnień państwowych oraz resortowych, które świadczą o jego wkładzie i poświęceniu dla ojczyzny.

---

Oceń: Wiesław Jan Chowaniec

---