Wacław Zaykowski

Inne

Wacław Zaykowski, urodzony 25 września 1875 roku w Warszawie, był niezwykle utalentowanym polskim ogrodnikiem i planistą. Jego działalność miała znaczący wpływ na rozwój zieleni miejskiej oraz urbanistyki w Polsce.

Wacław Zaykowski zmarł 16 listopada 1941 roku, również w Warszawie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo, które do dziś inspiruje wielu pasjonatów ogrodnictwa oraz architektury krajobrazu.

Życiorys

Wacław Zaykowski przyszedł na świat w Warszawie 25 września 1875 roku. W jego rodzinie był również brat Stanisław, który wybrał zawód architekta. Zaykowski uzyskał wykształcenie w Instytucie Pomologiczny w Prószkowie, niedaleko Opola.

Profesjonalne życie Wacława Zaykowskiego rozpoczęło się od pracy jako kierownik ogrodu botanicznego przy Uniwersytecie w Dorpacie. Przez trzy lata pełnił także funkcję w Ministerstwie Oświaty w Moskwie, a następnie zdobywał doświadczenie w Niemczech, współpracując z firmą Alfreda Frenzla. Ważnym aspektem jego działalności było zaangażowanie w aranżację parku Skaryszewskiego.

Wraz z bratem Stanisławem, Zaykowski zdobył pierwszą nagrodę w konkursie na zagospodarowanie stacji doświadczalnej Mory, zleconym przez Towarzystwo Ogrodnicze Warszawskie. Dodatkowo, w 1913 roku, obaj bracie stali się współkierownikami czasopisma „Przegląd Pszczelniczo-Ogrodniczy”, które publikowano do wybuchu I wojny światowej.

W latach 1919-1921 pracował jako inspektor w Ministerstwie Rolnictwa i Majątków Publicznych. Nadzorował ważne tereny, w tym Łazienki Królewskie oraz ogród przy Belwederze. Współpracował z Walerianem Kronenbergiem oraz Teodorem Chrząńskim w Biurze Techniczno-Nawadniającym „Plan-Garden”.

Zaykowski był również członkiem Towarzystwa Opieki Ogrodów Szkolnych, które powstało w 1925 roku. Po długiej i owocnej karierze, zmarł 16 listopada 1941 roku w Warszawie.

Wybrane dzieła

Oto niektóre z wyróżniających się projektów Wacława Zaykowskiego, które znacząco przyczyniły się do rozwoju przestrzeni urbanistycznych:

  • projekt zagospodarowania terenu stacji doświadczalnej Mory pod Warszawą z 1913 roku,
  • projekt ogrodu w szkole im. K. Szlenkiera w Warszawie z 1914 roku,
  • projekt ogrodu szkolnego przy Seminarium Nauczycielskim im. E. Orzeszkowej w Warszawie, datowany na około 1920 rok,
  • projekt terenu wokół 7-klasowej szkoły powszechnej w Puszczy Mariańskiej (Las Mariański) z 1923 roku,
  • Międzyszkolny Ogród Przyrodniczy w Łowiczu z 1933 roku,
  • projekt parku H. Sienkiewicza w Łowiczu z 1924 roku,
  • projekt nadwiślańskiego obszaru „Plantacje Kościuszkowskie”,
  • pierwsza nagroda za projekt Parku Ludowego w Łodzi,
  • projekt zagospodarowania terenu dla Instytutu Wychowania Fizycznego w Bielanach z 1928 roku.

Przypisy

  1. KośnyK. Leszek KośnyK., Czasopismo w trzech odsłonach, cz. III. [online], Pasieka24 - portal dla pszczelarzy z pasją [dostęp 30.05.2024 r.] (rum.).

Oceń: Wacław Zaykowski

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:19