Janina Nasierowska

---

Życiorys

Rodzina Nasierowskich, w skład której wchodzili Janina, jej mąż Leon oraz syn Zdzisław Jan, osiedliła się w Warszawie, przy ul. Kaliskiej 9. W tym samym budynku prowadzone było przedsiębiorstwo farmaceutyczne Leona. W trakcie okupacji, rodzina ta okazała wielką pomoc żydowskiej rodzinie Drążków, co było czynem niezwykle odważnym w tamtych trudnych czasach.

Samuel Drążek, właściciel kuśnierskiej pracowni, z której usług korzystała Janina od 1934 roku, zamieszkiwał na ul. Dzielnej. W październiku 1940 roku, ich dom został włączony do getta, co znacząco wpłynęło na ich życie. Pomimo tego, że nie mieli prostej sytuacji, Nasierowscy nie ustali w pomaganiu Drążkom, regularnie dostarczając im lekarstwa oraz żywność w budynkach sądów na Lesznie.

W maju 1941 roku Samuelowi i Matli Drążkom urodziła się córka Shulamit. Z pomocą Nasierowskich, jej rodzice otrzymali fałszywe dokumenty: Samuel starał się wykorzystać kenkartę na fikcyjne dane Stefana Jakubowskiego, Matla przyjęła nazwisko Maria Zawadzka, a mała Shulamit stała się Elżbietą Korecką. Pod koniec maja 1942 roku, dzięki staraniom Nasierowskich, Shulamit została przemycona na stronę aryjską, gdzie przewożono ją z artykułami biurowymi zamówionymi w zaprzyjaźnionej firmie w obrębie getta. Ostatecznie znalazła schronienie u rodziny Stołłychwo w Pruszkowie, gdzie przedstawiano ją jako nieślubne dziecko Zdzisława.

W grudniu 1941 roku, podczas ostatniego spotkania z Drążkami, Nasierowscy przekazali im numery do szatni, aby mogli odebrać dwa płaszcze, które dla nich zostawili. Drążkowie, po przejściu na ul. Ogrodową, zamieszkali w wynajętej przez Nasierowskich willi w Józefowie, która została odpowiednio wyremontowana oraz wyposażona.

Rodzina Nasierowskich stanęła w obliczu szantażu z powodu ukrywania Shulamit, jednak dzięki kontaktom Leona w Kripo, szantażyści zostali ujęci i ponieśli zasłużoną karę. W trakcie powstania warszawskiego, w którym brały udział, kamienica na Kaliskiej stała się redutą obronną Armii Krajowej, niestety uległa całkowitemu zniszczeniu. Janina została przymusowo wywieziona do Vöhrenbach, podczas gdy Leon trafił do Auschwitz.

Po wojnie, małżeństwo powróciło do Józefowa, gdzie ponownie spotkali się z Drążkami oraz ich synem. Drążkowie ostatecznie opuścili Polskę w 1946 roku, osiedlając się w Belgii, a następnie w 1952 roku w Montrealu, jednakże kontakt z Nasierowskimi utrzymywany był przez wiele lat.

W 1993 roku rodzina Nasierowskich została uhonorowana medalem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, co stanowi ogromne wyróżnienie za ich heroiczne działania. Obecnie, Nasierowscy spoczywają we wspólnym grobie na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 66-5-25.

---

Oceń: Janina Nasierowska

---