Michał Prozwicki, urodzony 19 grudnia 1899 lub 1 stycznia 1900 w Warszawie, był postacią niezwykle istotną w historii Wojska Polskiego. Zmarł 4 stycznia 1946 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziejach naszej armii.
W trakcie swojej kariery wojskowej, pełnił funkcję oficera II Rzeczypospolitej oraz odgrywał ważną rolę jako major saperów w strukturach Polskich Sił Zbrojnych. Jego doświadczenie i umiejętności w dziedzinie inżynierii wojskowej przyczyniły się do wielu sukcesów na polu bitwy.
Życiorys
Michał Prozwicki przyszedł na świat 19 grudnia 1899 lub 1 stycznia 1900 w Warszawie. Po zakończeniu I wojny światowej związał swoje życie z Wojskiem Polskim.
W wojsku awansował na porucznika inżynierii i saperów, a starszeństwo tego stopnia nadano mu 1 listopada 1922. W latach 1923 i 1924 służył jako oficer w 1 pułku saperów w Modlinie.
Na przełomie lat 20. i 30. pełnił służbę w batalionie mostowym w Modlinie-Kazuniu, gdzie w 1939 roku, jako kapitan, obejmował dowództwo kompanii przepraw rzecznych.
W obliczu II wojny światowej, podczas kampanii wrześniowej, sprawował rolę dowódcy kompanii ciężkiej kolumny pontonowej typ I (motorowa) nr 11, mobilizowanej przez batalion mostowy w Modlinie w składzie saperów Armii „Modlin”.
Po ucieczce do Wielkiej Brytanii wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Na przełomie 1940 i 1941 dowodził 3 kompanią saperów w składzie 3 Brygady Kadrowej Strzelców. Został awansowany na majora i od 18 lipca 1945 pełnił funkcję dowódcy 10 batalionu saperów aż do swojej śmierci 4 stycznia 1946.
Po ekshumacji jego ciało spoczęło na Polskim Cmentarzu Wojennym w Loreto, gdzie zajmuje miejsce 5-A-6.
Ordery i odznaczenie
W życiorysie Michała Prozwickiego można zauważyć różnorodne odznaczenia, które świadczą o jego zasługach oraz poświęceniu. Oto one:
- medal Wojska,
- srebrny Krzyż Zasługi (30 grudnia 1924),
- Krzyż Pamiątkowy Monte Casino nr 38762,
- Krzyż Kawalerski Orderu Imperium Brytyjskiego (13 sierpnia 1945).
Przypisy
- a b c d Prozwicki, Michal - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 27.05.2022 r.]
- Michał Proźwicki. polskiecmentarzewewloszech.eum. [dostęp 29.08.2018 r.]
- Górczyński 1947, s. 219.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 258, 759.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 579.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 798.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 874.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 604.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 835.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 912.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 237.
- Roczniki Oficerskie 1928, 1932.
- W niektórych publikacjach przedstawiany jako Michał Proźwicki (Rocznik Oficerski 1934).
- M.P. z 1925 r. nr 5, poz. 18 „za pełną poświęcenia i z narażeniem życia niesioną pomoc w czasie powodzi wiosennej w 1924 roku”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wacław Vorbrodt-Brotowski | Władysław Horyd | Edward Gasik | Ryszard Jamontt-Krzywicki | Eugeniusz Galicki | Henryk Jankowski (generał) | Leon Berski | Wacław Klinke | Zygmunt Holewiński | Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota | Bogdan Celiński | Kajetan Stuart | Jan Kosek | Andrzej Jeziorski | Władysław Ludwig | Jerzy Żurawski | Witold Buchowski | Antoni Głowacki | Bronisław Mansperl | Bronisław Maksymilian MajewskiOceń: Michał Prozwicki