Julia Teresa Salomea von Hauke, znana także jako Julia Hauke, urodziła się 12 listopada 1825 roku w Warszawie i zmarła 19 września 1895 roku w zamku Heiligenberg w Jugenheim. Posiadała własny herb (Bosak) i była morganatyczną żoną księcia Aleksandra Heskiego, a także matką Aleksandra I, księcia Bułgarii.
Dzieciństwo Julii było związane z rodziną szlachecką. Była córką hrabiego Maurycego Haukego i Zofii Lafontaine. W jej rodzinie znajdowało się również rodzeństwo, w skład którego wchodzili:
- Maurycy Napoleon (1808–1852),
- Teodor (1810–?) – oficer powstania listopadowego,
- Zofia Teresa Salomea (~1810–1861) – późniejsza żona kuzyna Aleksandra Jana Hauke, która miała co najmniej siedmioro dzieci, w tym Marię Salomeę Aleksandrę oraz Zygmunta Karola Floriana,
- Władysław Leopold Maurycy (1812–1841) – również oficer powstania listopadowego,
- Józef (1814–1831) – oficer powstania listopadowego,
- Aleksander (~1820–1841),
- Emilia Wiktoria Joanna (1821–1890).
Julia Teresa zyskała status damy dworu carowej Marii, co pozwoliło jej na nawiązanie bliskiej znajomości z księciem Aleksandrem von Hessen-Darmstadt. Pomimo sprzeciwu cara, para postanowiła opuścić Kijów i osiedlić się we Wrocławiu, gdzie wzięli ślub 28 października 1851 roku w Kościele Dworskim (ewangelicko-reformowanym); Julia była wówczas w szóstym miesiącu ciąży.
Ze względu na morganatyczny charakter ich małżeństwa, Julia i jej dzieci nie posiadały praw do tytułów dziedziczonych po ojcu, mimo że wielki książę Ludwik III nadał im tytuł książąt Battenberg.
Po śmierci w zamku Heiligenberg, Julia i Aleksander, rodzice pięciorga dzieci, pozostawili po sobie bogatą historię rodzinną. Ich potomkami byli:
- Maria Karolina (ur. 15 lutego 1852, zm. 20 lipca 1923),
- Ludwik Aleksander (ur. 24 marca 1854, zm. 11 września 1921),
- Aleksander Józef (ur. 5 kwietnia 1857, zm. 17 listopada 1893),
- Henryk Maurycy (ur. 5 października 1858, zm. 20 stycznia 1896),
- Franz Josef (ur. 24 września 1861, zm. 31 lipca 1924).
Najstarszy syn Julii, Ludwik Aleksander, zdobył brytyjskie obywatelstwo dopiero podczas I wojny światowej. Wówczas przyjął nazwisko Mountbatten, co było tłumaczeniem niemieckiego Battenberg. Wkrótce cała gałąź rodziny zrezygnowała z niemieckich tytułów, a król Jerzy V nadał im brytyjskie szlachectwo. Ludwik stał się markizem Milford Haven, a jego potomkowie, w tym Louis Mountbatten, ostatni wicekról Indii, również zyskali wielkie zaszczyty.
Julia von Hauke pozostaje również w pamięci współczesnych poprzez swoje wnuki. Prapraprawnuk Julii, król Hiszpanii Filip VI oraz praprawnuk, król Karol III, przypominają o jej dziedzictwie, które łączy różne europejskie rodziny królewskie do dzisiaj.
Przypisy
- Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego [online], geneteka.genealodzy.pl [dostęp 22.05.2022 r.]
- MarekM. Minakowski MarekM., Profil Julii Teresy Salomei Hauke w Wielkiej genealogii Minakowskiego [online] [dostęp 18.07.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Wiktor Magnus | Michał Radwan | Stanisław Małachowski (podporucznik) | Augustyn Józef Czartoryski | Anna Katarzyna Konstancja | Jan Baptysta Renard | Mikołaj Rouget | Jerzy Ciechanowiecki | Jan Zygmunt Waza | Maria Mościcka | Karol Teofil Załuski | Henryk Zabiełło | Wilhelm Werner | Maria Kazimiera Sobieska (młodsza) | Barbara Gizanka | Urszula Katarzyna Bokum | Małgorzata Izabela Czartoryska | Antoni Jan Ostrowski | Aleksandra Ogińska | Izabela LasockaOceń: Julia Hauke