Edmund Rosochacki

Wojsko i służby mundurowe

Edmund Rosochacki to postać, która na trwałe wpisała się w karty historii Polski. Urodził się 27 września 1920 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 23 października 1952 roku.

Był on porucznikiem i aktywnym żołnierzem w antykomunistycznym podziemiu, walczącym o wolność i niepodległość swojego kraju w trudnych czasach po zakończeniu II wojny światowej. Jego działalność wojskowa oraz determinacja w dążeniu do demokracji czynią go postacią, która zasługuje na pamięć oraz szacunek.

Życiorys

Edmund Rosochacki był synem Edmunda oraz Stefanii z rodu Walczyńskich. W trakcie II wojny światowej, w czasie niemieckiej okupacji, pełnił rolę aktywnego członka grupy specjalnej KWP. Jego działania obejmowały zwalczanie konfidentów gestapo oraz zdrajców narodu polskiego, co skutkowało wyrokami sądu specjalnego.

7 listopada 1950 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy MBP, a jego oskarżenie opierało się na spreparowanych i wymuszonych zeznaniach świadków. W wyniku przeprowadzonego procesu, który odbył się 29 maja 1952, a składany przez WSR w Warszawie pod przewodnictwem ppłk. Mieczysława Widaja, Edmund, razem z Józefem Gumowskim, został skazany na karę śmierci na podstawie Dekretu z dnia 31 sierpnia 1944 roku.

Pomimo licznych próśb o ułaskawienie, prezydent Bierut nie zdecydował się na skorzystanie z prawa łaski. Wyrok wykonano 23 października 1952 roku. Warto zaznaczyć, że po wielu latami walki o prawdę, Edmund Rosochacki został uniewinniony oraz zrehabilitowany 19 lutego 1957 roku.

Jego symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w Kwaterze „Na Łączce”, jednak rzeczywiste miejsce jego pochówku do dzisiaj pozostaje nieznane.

Przypisy

  1. Księga najwyższego wymiaru kary. W: Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Warszawa: ABC Future, 01.01.2000 r.
  2. T. Swat podaje datę 25.

Oceń: Edmund Rosochacki

★★★★★
Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:13