Maria Stanisława Miller, urodzona 28 maja 1939 roku w Warszawie, jest wybitną postacią w dziedzinie medycyny w Polsce. W pełni zasłużone miano specjalisty zdrowia publicznego przynależy do niej dzięki wieloletniej, intensywnej pracy w tej dziedzinie.
Jako nauczyciel akademicki, miała wpływ na kształcenie wielu pokoleń studentów, przekazując im swoją wiedzę oraz doświadczenie. Profesor nauk medycznych, Maria Miller, przyczyniła się nie tylko do rozwoju teorii zdrowia publicznego, ale również do praktycznego zastosowania tych zasad w Polsce, osiągając znaczące sukcesy w swojej karierze.
Życiorys
Maria Miller, uznana lekarka i specjalistka w dziedzinie zdrowia publicznego, ukończyła w 1963 roku studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Już na początku swojej kariery zdobyła pierwszy stopień specjalizacji w zakresie chorób płuc w 1968 roku, a następnie uzyskała kolejne: w medycynie społecznej (I stopień w 1973), organizacji ochrony zdrowia (II stopień w 1975) oraz zdrowia publicznego w 2004 roku.
W 1972 roku obroniła pracę doktorską w Instytucie Gruźlicy w Warszawie, za co otrzymała nagrodę od Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. Tematem jej rozprawy było „Ocena przydatności aparatu Peak Flow Meter-Wrighta dla wykrywania upośledzenia wentylacji w toku masowych badań radiofotograficznych klatki piersiowej”. W 1990 roku, na tej samej uczelni, doktoryzowała się po raz drugi, tym razem zdobywając stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy dotyczącej systemów informacyjnych w zakresie epidemiologii gruźlicy i oceny skuteczności programów jej zwalczania. W 1993 roku została docentem, a dziesięć lat później uzyskała tytuł profesora nauk medycznych postanowieniem Prezydenta RP.
Po odbyciu stażu podyplomowego w 1966 roku, rozpoczęła swoją karierę zawodową w Instytucie Gruźlicy w Warszawie, z którą związana była przez trzy dekady, z czego od 1991 roku pełniła funkcję kierownika Zakładu Epidemiologii. Od 1996 do 2009 roku pracowała w Szkole Zdrowia Publicznego oraz Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, gdzie kierowała Zakładem Epidemiologii i Promocji Zdrowia, a od 2005 roku dodatkowo zarządzała całą jednostką. W latach 1997–2016 pełniła funkcję kierownika Zakładu Promocji Zdrowia w Państwowym Zakładzie Higieny.
Maria Miller jest autorką lub współautorką ponad 100 publikacji oraz kilkunastu monografii i podręczników poświęconych zdrowiu publicznemu i epidemiologii. Skupia się szczególnie na epidemiologii chorób niezakaźnych oraz wpływie czynników środowiskowych na zdrowie ludzi. Jej osiągnięcia obejmują również promocję 6 prac doktorskich, co podkreśla jej wkład w rozwój nauki oraz kształcenie nowych adeptów medycyny.
Przypisy
- Maria Miller. [w:] Centralny Rejestr Lekarzy RP – wyszukiwarka informacji podstawowych [on-line]. Naczelna Izba Lekarska. [dostęp 22.08.2017 r.]
- Prof. dr hab. Maria Miller, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 10.03.2016 r.]
- Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11.04.2003 r. nr 115-4-03 o nadaniu tytułu naukowego profesora (M.P. z 2003 r. nr 35, poz. 465).
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Wojciech Kuś (lekarz) | Gustaw Bychowski | Władysław Janowski (lekarz) | Mikołaj Ludwik Brunner | Antoni Szwojnicki | Henryk Brokman | Kazimierz Szretter | Antoni Natanson | Jan Kurdwanowski | Jerzy Fryszman | Antoni Julian Motz | Maria Kobuszewska-Faryna | Wanda Stankiewicz-Szymczak | Barbara Krupa-Wojciechowska | Wisława Samulska-Skłodowska | Tadeusz Mogilnicki | Zuzanna Araszkiewicz | Noemi Wigdorowicz-Makowerowa | Andrzej Kurnatowski | Zofia Majewska (neurolog)Oceń: Maria Miller (lekarka)