Antoni Natanson

---

Życiorys

Antoni Natanson przyszedł na świat w rodzinie żydowskiej, jako syn bankiera Henryka (1820–1895) oraz Amelii May (1837–1897). W jego rodzinie było także dwóch przyrodnich braci: Kazimierz Eryk (1853–1935), który również związał swoje życie z bankowością oraz działalnością społeczną, a także Józef Eryk (1855–1929), który podążał w podobnych śladach. Antoni miał także siedmioro rodzonego rodzeństwa: Marię (1857–1883), żonę Jakuba Natansona, Leontynę (ur. 1858), żonę Stanisława Natansona, Władysława Eryka (1860–1862), Michała Eryka (1861–1938), który był właścicielem ziemskim, Bronisława Eryka (1865–1905), prawnika, księgarza oraz wydawcę, Stefana, który był literatem i dziennikarzem, oraz Andrzeja Eryka (1868–1870).

W roku 1888 ukończył swoje studia na Uniwersytecie w Dorpacie, a jego aktywność akademicka nie ograniczała się tylko do Polski. Był członkiem Konwentu Polonia oraz jednym z założycieli i skarbnikiem Towarzystwa byłych Wychowanków Uniwersytetu w Dorpacie. Po ukończeniu kształcenia, Antonii podjął dalsze nauki w Anglii i we Francji, specjalizując się w ginekologii. Po powrocie do Warszawy w 1896 roku zajął się organizacją oddziału ginekologicznego w Szpitalu Starozakonnym przy ul. Pokornej, w którym również pełnił rolę ordynatora, kontynuując rozwój tego projektu również po przeniesieniu szpitala na Czyste w 1902 roku.

Natanson był wiceprezesem Warszawskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz wykładowcą w Szkole Pielęgniarek, a jego osiągnięcia w ginekologii zostały udokumentowane w licznych publikacjach. Poza tym, pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Kolonii Letnich, co ukazuje jego zaangażowanie w kwestie społeczne. Warto również zauważyć, że został mistrzem loży wolnomularskiej „Wyzwolenie”. Był członkiem Towarzystwa Kooperatystów, które zostało założone w Warszawie przez Edwarda Abramowskiego.

W dniu 19 stycznia 1907 roku, kolejny krok w jego życiu to przystąpienie do żydowskiego komitetu powstałego w Warszawie, który miał na celu współpracę z komitetem centralnym trzech zjednoczonych stronnictw działających na gruncie narodowym. Działał także w Komitecie Ofiary Narodowej Tymczasowej Rady Stanu. W trakcie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie zapewne kontynuował swoje zainteresowania medyczne oraz społeczne.

W dniu 3 maja 1928 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, co potwierdza jego zasługi dla kraju. Był żonaty z Zofią Horowitz (1878–ok. 1943), z którą doczekał się córki Anieli, później znanej jako Mikucka (1904–1950).

---

Oceń: Antoni Natanson

---