Maria Bakka


Maria Bakka, pełne nazwisko Bakka-Gierszanin, znana również jako Maria Gierszanin, to wybitna postać w polskim teatrze, która przyszła na świat 9 marca 1922 roku w Warszawie.

Jako aktorka teatralna, Bakka odznaczała się nie tylko talentem scenicznym, lecz także sporadycznymi próbami reżyserskimi. Choć jej obecność w filmie i telewizji była ograniczona, to jej wkład w sztukę dramatu jest nieoceniony.

Od 1959 roku Maria Bakka była związana ze Szczecinem, gdzie przez wiele lat kontynuowała swoją karierę artystyczną. Jej działalność zawodowa obejmowała okres od 1945 roku aż do 2012, co czyni ją jedną z długowiecznych postaci w polskim teatrze.

Życiorys

Maria Bakka przyszła na świat w stolicy Polski, Warszawie, w roku 1922. W jej rodzinie matka była polonistką, natomiast ojciec malarzem, co niewątpliwie wpłynęło na rozwój jej zainteresowań artystycznych. Podczas okupacji Niemieckiej, mieszkała w Warszawie, gdzie zaczęła intensywnie interesować się teatrem, podziwiając m.in. Elżbietę Barszczewską. W okresie nauki w szkole średniej, na lekcjach filozofii spotkała Zofię Mrozowską, która odegrała kluczową rolę w tym, że bakka mogła uczestniczyć w konspiracyjnych zajęciach Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Zajęcia te odbywały się w prywatnych mieszkaniach, które były jedynym miejscem edukacji artystycznej w tym trudnym czasie.

Na wykładach uczestniczyły znane postaci, takie jak Jadwiga Turowicz, Zofia Małynicz, Juliusz Osterwa oraz Marian Wyrzykowski. Jej kolegami z ławki byli m.in. Barbara Rachwalska i Andrzej Łapicki. Niestety, los nie sprzyjał Bakce i w obliczu wybuchu powstania warszawskiego nie zdołała uzyskać dyplomu PIST-u, a jej edukacja teatralna została przerwana. Wkrótce po wojnie przybyła do Krakowa, gdzie rozpoczęła swoją karierę w Studiu na Teatrze Starym, w którym występowali tacy aktorzy jak Andrzej Szczepkowski oraz Tadeusz Łomnicki.

W dniu 25 lipca 1945 roku Bakka zdała pierwszy w Polsce egzamin eksternistyczny, co zaowocowało przyznaniem jej dyplomu. Tuż po tej okazji zadebiutowała w objazdowym Teatrze Ziem Zachodnich, powstałym w Krakowie, biorąc udział w sztuce Jeńcy Lucjana Rydla, gdzie wcieliła się w postać Wichny. Spektakl był reżyserowany przez Wandę Siemaszkową i Władysława Woźnika, a Bakka z tym przedstawieniem podróżowała po różnych miastach i wsiach Polskich. Wydarzenie to miało ogromny wpływ na jej rozwój jako aktorki, uznawane jest za istotny etap w jej długiej karierze.

Na przełomie lat 1946 i 1947 zaczęła pracę na stałe w Teatrze Miejskim im. Juliusza Słowackiego w Opolu, a następnie występowała w różnych teatrach, w tym w Dramatycznym Marynarki Wojennej (Teatr Domu Marynarza) w Gdyni (w latach 1946-1947), Ziemi Lubuskiej im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1947-48), Miejskim w Bydgoszczy (1948-49), Polskim w Bielsku-Cieszynie (1949-53) oraz Dramatycznym w Poznaniu. W tym okresie, podczas pobytu u kuzynki w Stanach Zjednoczonych, przyszła na świat jej syn, Jan.

Krótko após narodzin dziecka, jej mąż, Aleksander Gierszanin, znany w teatrze jako Bohdan Gierszanin, otrzymał propozycję stałej pracy w Szczecinie, w Teatrach Dramatycznych, takich jak Teatr Polski oraz Teatr Współczesny. Zanim jednak przyjął tę ofertę, postawił warunek, że jego przyszła żona również swoją karierę powinna rozwijać w tym teatrze. To właśnie w tym czasie, w latach 1959-75, pracowała w tych teatrach, a od 1975 do 1983 miała etat w szczecińskim Teatrze Polskim.

W ciągu swojej długotrwałej kariery, aktorka brała udział w licznych inscenizacjach zarówno polskiej, jak i światowej klasyki. Pojawiała się w rolach w takich dziełach jak Balladyna, Damy i huzary, Wesele, Rewizor, Cyrulik sewilski, Lilla Weneda, Kordian, Dziady, Pan Tadeusz, Romeo i Julia, Miarka za miarkę, Śluby panieńskie i wiele innych. Jej repertuar obejmował różnorodne role, dramatyczne, jak i komediowe, a czasem występowała również w przedstawieniach dla młodszej widowni.

W 1984 roku Maria Bakka przeszła na emeryturę, lecz nie całkowicie rozstała się z aktorstwem. W międzyczasie czasami nawiązywała dość cenione przez krytyków występy, takie jak w Weselu i Czarownicach z Salem. W 2003 roku reżyserka Tatiana Malinowska-Tyszkiewicz zaprosiła ją do udziału w spektaklu Komandor dziś nie przyjdzie. Dodatkowo, specjalnie dla niej, przygotowała monodram Orbanowa w 2004 roku, a w 2009 zaproponowała główną rolę w przedstawieniu Dawno temu dziś, które Bakka zagrała w wieku 87 lat.

Obecnie artystka mieszka w Podgórzynie, usytuowanej w malowniczym województwie dolnośląskim. Na początku marca 2022 roku miała niezwykłą okazję obchodzić swoje setne urodziny.

Spektakle teatralne

Role

Maria Bakka w swojej karierze teatralnej zagrała w wielu znaczących rolach, które przyczyniły się do jej uznania w środowisku artystycznym. Poniżej przedstawiamy wybrane dokonania aktorki.

  • 1945: Beksa (reż. Maria Billiżanka)
  • 1946: Balladyna w roli Aliny (reż. Stanisław Staśko)
  • 1946: Pan Damazy w roli Mańki (reż. Wacław Zdanowicz)
  • 1946: Damy i huzary jako Dyndalska (reż. Wacław Ścibor)
  • 1946: Świerszcz za kominem w roli Berty (reż. Wacław Zdanowicz)
  • 1947: Rozkoszna dziewczyna jako Julia (reż. Jerzy Merunowicz)
  • 1947: Madame Sans-Gene w roli Julii, Pani de Bassano (reż. Wacław Zastrzeżyński)
  • 1947: Pani prezesowa jako Zofia; Julia (reż. Aleksander Gąssowski)
  • 1948: Żołnierz królowej Madagaskaru w roli Kazio (reż. Aleksander Gąssowski)
  • 1948: Rewizor w roli Marii Antonówny (reż. Władysław Stoma)
  • 1950: Niemcy jako Flanchette (reż. Aleksander Gąssowski)
  • 1951: Moralność pani Dulskiej w roli Hanki (reż. Kazimierz Fabisiak)
  • 1951: Eugenia Grandet w roli Eugenii (reż. Aleksander Gąssowski)
  • 1951: Śluby panieńskie jako Aniela Dobrójska (reż. Kazimierz Fabisiak)
  • 1952: Szkoła żon jako Anusia (reż. Czesław Staszewski)
  • 1952: Ich czworo w rolach Szwaczki; Sługi (reż. Kazimierz Fabisiak)
  • 1953: Cyrulik sewilski jako Rozyna (reż. Andrzej Uramowicz)
  • 1954: Eugenia Grandet w roli Eugenii (reż. Aleksander Gąssowski; Kazimierz Fabisiak)
  • 1954: Intryga i miłość jako Luiza (reż. Aleksander Gąssowski)
  • 1956: Dom Bernardy Alba w roli Amelii (reż. Włodzisław Ziembiński)
  • 1957: Brat marnotrawny jako pani Middleton (reż. Andrzej Dobrowolski)
  • 1957: Lilla Weneda w roli Lilli Wenedy (reż. Włodzisław Ziembiński)
  • 1958: Bezimienna gwiazda jako Nieznajoma (reż. Józef Gajdar)
  • 1960, 1973: Kram z piosenkami, różne postacie (reż. Barbara Fijewska)
  • 1961: Klątwa jako matka (reż. Zbigniew Roman)
  • 1961: Sto dni małżeństwa w roli Tesii (reż. Zdzisław Tobiasz)
  • 1962: Kordian (reż. Ryszard Sobolewski)
  • 1963: Wesele w roli Gospodyni (reż. Józef Gruda)
  • 1964: Ania z Zielonego Wzgórza w roli Maryli Cuthbert (reż. Halina Koman-Dobrowolska)
  • 1965: Balladyna jako matka (reż. Maria Straszewska)
  • 1966: Dziady w roli pani Rollison (reż. Jan Maciejowski)
  • 1968: Hedda Gabler jako Julia Tesman (reż. Maryna Broniewska)
  • 1968: Królowa przedmieścia jako Uderska (reż. Ewa Kołogórska)
  • 1969: Królowa Śniegu w roli Babuni (reż. Jowita Pieńkiewicz)
  • 1971: Rewizor jako żona podoficera (reż. Jitka Stokalska)
  • 1972: Panna Maliczewska w roli Michasiowej (reż. Wojciech Jesionka)
  • 1972: Powrót Odysa jako Euryklea (reż. Wojciech Jesionka)
  • 1974: Człowiek znikąd w roli Soniuszki (reż. Józef Gruda)
  • 1974: Awans jako Wczasowiczka (reż. Maciej Englert)
  • 1976: Ślub Katarzyna – Matka i Królowa (reż. Krystyna Tyszarska)
  • 1977: Przedwiośnie jako matka (reż. Janusz Bukowski)
  • 1977: Kartoteka w roli Tłustej kobiety (reż. Jan Jeruzal)
  • 1977: Pan Tadeusz (reż. Janusz Bukowski)
  • 1979: Czerwony Kapturek w roli babci (reż. Ewa Kołogórska)
  • 1980: Romeo i Julia jako Niania Julii (reż. Janusz Bukowski)
  • 1982: Miarka za miarkę w roli Mniszki (reż. Irena Wollen)
  • 1983: Ulisses jako Rajfura (reż. Wanda Laskowska)
  • 1983: O dwóch takich, co ukradli księżyc w roli matki (reż. Bogusława Czosnowska)
  • 1987: Życie jest snem jako Dama I (reż. Andrzej May)
  • 2000: Wesele (reż. Janusz Józefowicz)
  • 2002: Czarownice z Salem w roli Rebeki Nurse (reż. Jacek Bunsch)
  • 2003: Komandor dzisiaj nie przyjdzie w roli matki (reż. Tatiana Malinowska-Tyszkiewicz)
  • 2004: Orbanowa, monodram, w roli Orbanowej (reż. Tatiana Malinowska-Tyszkiewicz)
  • 2006: Zabawa w koty jako Erzi Orban (reż. Tatiana Malinowska-Tyszkiewicz)
  • 2007: Gąska (reż. Anna Kękuś-Poks)
  • 2009: Dawno temu dziś w roli Babki (reż. Tatiana Malinowska-Tyszkiewicz)
  • 2012: Sedinum, prochy & rock’n’roll w roli Frau Block (reż. Adam Opatowicz)

Teatr Telewizji

W Teatrze Telewizji Maria Bakka angażowała się w różnorodne przedstawienia, wśród których warto wyróżnić:

  • 1976: Relacja (reż. Jerzy Wójcik),
  • 1977: Medea, gdzie występowała jako Stara kobieta (reż. Jerzy Wójcik),
  • 1987: Scenarzyści, w której grała sąsiadkę (reż. Andrzej May).

Film

Na dużym ekranie Maria Bakka zadebiutowała w 1979 roku, występując w filmie:

Reżyseria

Nie tylko jako aktorka, ale również jako reżyserka, Maria Bakka wpisała się w historię teatru. Jej osiągnięcia reżyserskie obejmują:

  • 1957: Cyd (fragmenty) – asystent reżysera,
  • 1958: Zygmunt August (fragmenty) – asystent reżysera,
  • 1976: Yerma, czyli Bezpłodna – reżyser.

Odznaczenia i nagrody

Maria Bakka, znana ze swojego wkładu w kulturę, została uhonorowana wieloma prestiżowymi odznaczeniami oraz nagrodami, co świadczy o jej znaczącym wpływie na życie kulturalne.

  • 1969: otrzymała tytuł Zasłużonego Działacza Kultury,
  • 1975: została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi,
  • 1977: zdobyła Złotą Honorową Odznakę Towarzystwa Przyjaciół Szczecina,
  • 1985: uhonorowano ją Medalem 40-lecia Polski Ludowej,
  • 2010: zyskała Złotą Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego,
  • 2010: otrzymała nominację do Bursztynowego Pierścienia,
  • 2015: uhonorowano ją Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Te wyróżnienia stanowią wyraz uznania dla jej pracy i zaangażowania w rozwój kultury regionalnej oraz krajowej.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Maria Bakka-Gierszanin, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 02.02.2022 r.] .
  2. Szczecin. Benefis Marii Bakki [online], e-teatr.pl, 07.04.2009 r. [dostęp 02.02.2022 r.] .
  3. a b c d AgataA. Pasek AgataA., Artyści szczecińskich scen teatralnych [online], e-teatr.pl, 18.11.2009 r. [dostęp 02.02.2022 r.] .
  4. KatarzynaK. Stróżyk KatarzynaK., Szczecin. Bursztynowe pierścienie dla Współczesnego [online], e-teatr.pl, 30.11.2010 r. [dostęp 07.12.2010 r.] .
  5. EwaE. Koszur EwaE., Trzy pytania [online], e-teatr.pl, 13.12.2004 r. [dostęp 02.02.2022 r.] .
  6. Szczecin. Monodram w antykwariacie [online], e-teatr.pl, 16.04.2008 r. [dostęp 02.02.2022 r.] .
  7. a b c d EwaE. Podgajna EwaE., Sylwetka Marii Bakki [online], teatry.art.pl (za Gazetą Wyborczą Szczecin), 28.04.2003 r.
  8. Artyści szczecińskich scen teatralnych [online], kultura.stetinum.pl, 2009 r. [dostęp 07.03.2010 r.] .
  9. 65 lat na deskach teatru [online], Biuro Informacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego, 30.03.2010 r.

Oceń: Maria Bakka

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:16