Leon Tadeusz Błaszczyk

---

Życiorys

Leon Tadeusz Błaszczyk był synem Feliksa i Anny. W swojej młodości uczęszczał do I Gimnazjum Miejskiego im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie, które stanowiło pierwszy etap jego edukacji. Następnie kontynuował naukę w Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego w stolicy, które ukończył w 1940 roku. W latach 1935–1939 jego nauczycielem matematyki był znany pedagog Alfred Tarski, którego umiejętności dydaktyczne zawsze podkreślał.

Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia z zakresu filologii klasycznej na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, a od 1945 roku kontynuował je na Uniwersytecie Poznańskim. W 1946 roku został absolwentem filologii klasycznej Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie zwrócił szczególną uwagę na muzykologię, studiując pod kierunkiem Alicji Simon.

W 1945 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Filologii Klasycznej Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1947–1953 był zatrudniony w Bibliotece UŁ, gdzie zdobywał cenne doświadczenie. W 1950 roku obronił doktorat z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim, co otworzyło mu drzwi do wyższych stanowisk akademickich. Od 1953 roku był pracownikiem Instytutu Historii UŁ, a w kolejnych latach awansował na coraz wyższe stanowiska naukowe: zastępca profesora w 1953, docent w 1956 roku.

W 1965 roku objął kierownictwo Katedry Historii Kultury na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1964-1966 pełnił funkcję dziekana tego wydziału, a w latach 1967-1968 sprawował urząd dyrektora Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. W tym samym czasie prowadził zajęcia z historii polskiej kultury muzycznej XIX wieku w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Jednakże jego kariera akademicka została przerwana w wyniku wydarzeń marcowych, co doprowadziło do usunięcia go z zajmowanych stanowisk oraz z PZPR. Od 1968 do 1990 roku przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych, gdzie był wykładowcą na Wydziale Języków i Literatur Słowiańskich New York University. Z powodzeniem współpracował z takimi instytucjami jak „The Polish Review” oraz Polish Institute of Arts and Sciences of America znajdującym się w Nowym Jorku.

Po powrocie do Polski w 1989 roku, został profesorem w 1990 roku, co pozwoliło mu na kontynuację pracy dydaktycznej oraz naukowej na Uniwersytecie Warszawskim a także w Wyższej Szkole Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku.

Odznaczenia i nagrody

Wśród licznych osiągnięć i wyróżnień Leona Tadeusza Błaszczyka znajdują się znaczące nagrody, które podkreślają jego wkład w rozwój edukacji oraz działalność na rzecz kraju.

• nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego II stopnia, 1965,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1965.

Wybrane publikacje

Oto wybór publikacji autorstwa Leona Tadeusza Błaszczyka, który obejmuje istotne dzieła dotyczące historii, muzyki oraz filologii klasycznej.

• Rzym starożytny, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1961 (wyd. 2 – 1964),
• Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX wieku, Kraków: Polskie Wydaw. Muzyczne 1964,
• Ze studiów nad senatem rzymskim w okresie schyłku republiki, Łódź – Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1965,
• Filologia klasyczna na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1816–1915, cz. 1: 1816–1861, Warszawa: Wydawnictwa UW 1995,
• Henryk Sienkiewicz w muzyce, Warszawa: „Typografika” 2000,
• Filologia klasyczna na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1816–1915, cz. 2: 1862–1915, Warszawa: Wydawnictwa UW 2003,
• Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny, Warszawa: Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce 2014.

---

Oceń: Leon Tadeusz Błaszczyk

---