Alina Kietlińska


Alina Maria Kietlińska, urodzona 30 czerwca 1911 roku w Warszawie, to postać o wielkim znaczeniu w polskiej archeologii. W ciągu swojego życia zgłębiała tajniki historii, przyczyniając się do rozwoju wiedzy o przeszłości naszego kraju.

Niestety, zmarła 5 lipca 1974 roku w tym samym mieście, gdzie przyszła na świat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz ślady swojej działalności badawczej.

Życiorys

Po zakończeniu edukacji w gimnazjum im. Emilii Plater, Alina Kietlińska podjęła studia na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1936-1938 pełniła rolę wolontariusza w muzealnych pracowniach konserwatorskich. Ukończyła studia w 1937 roku, uzyskując dyplom magistra filozofii, a następnie prowadziła badania na Górze Zamkowej w Wilnie.

Gdy wybuchła II wojna światowa, znajdowała się w Warszawie, gdzie kontynuowała naukę na tajnych kursach uniwersyteckich kierowanych przez profesora Włodzimierza Antoniewicza, w ramach których przygotowywała doktorat. Niestety, w czasie powstania warszawskiego jej materiały badawcze zostały utracone.

Po wyzwoleniu Warszawy w marcu 1945 roku, Kietlińska zgłosiła się do pracy w Państwowym Muzeum Archeologicznym, gdzie zajmowała się zabezpieczaniem zbiorów oraz działalnością rewindykacyjną. W 1947 roku objęła stanowisko konserwatora zabytków archeologicznych dla województw warszawskiego i kieleckiego, a od 1958 roku, aż do przejścia na emeryturę w 1973 roku, kierowała Działem Epoki Żelaza.

W 1961 roku obroniła doktorat w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. Tematem jej pracy była struktura społeczna ludności kultury przeworskiej. Jako wykładowczyni prowadziła zajęcia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zyskała sobie uznanie jako autorka wielu rozpraw i monografii dotyczących stanowisk archeologicznych.

Była członkinią zespołu redakcyjnego oraz współautorką V tomu „Syntezy pradziejów ziem polskich”, który został opracowany w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. Alina Kietlińska aktywnie działała również w Związku Zawodowym Pracowników Kultury, Stowarzyszeniu Historyków Sztuki oraz w Polskim Towarzystwie Archeologicznym.

Zmarła w Warszawie i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 217-6-15).

Ordery i odznaczenia

W zasobach osiągnięć Aliny Kietlińskiej znajduje się szereg prestiżowych odznaczeń, które podkreślają jej znaczenie w dziedzinie kultury i społecznej aktywności.

  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • srebrny krzyż zasługi,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
  • odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”.

Przypisy

  1. a b c Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDRA KIETLIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.12.2023 r.]
  2. Teresa Dąbowska, Z żałobnej karty - Alina Kietlińska, Wiadomości Archeologiczne nr 3/1974
  3. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  4. Alina Kietlińska (1911–1974), Lietuvos archeologijos draugija

Oceń: Alina Kietlińska

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:11