Jerzy Paweł Gieorgica

---

Życiorys

Jerzy Paweł Gieorgica rozpoczął swoją edukację na Uniwersytecie Warszawskim w okresie od 1970 do 1974 roku. Uczył się na Wydziale Nauk Społecznych, w Instytucie Nauk Politycznych, a także w Instytucie Socjologii. Już w 1974 roku obronił swoją pracę magisterską, której tytuł brzmi „Postęp w systemie politycznym”, zdobywając wyróżnienie. Doktorat uzyskał w 1979 roku na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, na podstawie pracy pt. „Koncepcja interesu i jej rozumienie w teorii polityki”, przygotowanej pod opieką Artura Bodnara. Awansował na stanowisko doktora habilitowanego w 1993 roku, obroniwszy pracę zatytułowaną „Reprezentacja polityczna interesów robotniczych”.

Jako wykładowca, Gieorgica spędził wiele lat na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1974-1982 był związany z Centralnym Ośrodkiem Metodycznym Studiów Nauk Politycznych UW. Tam pełnił funkcje asystenta, starszego asystenta, adiunkta oraz wykładowcy, specjalizując się w polityce, teorii polityki, a także socjologii władzy i polityki lokalnej. Po okresie 1989-1999 powrócił na UW, gdzie najpierw pracował jako adiunkt na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych, a później na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Europejskim Instytucie Rozwoju Regionalnego i Lokalnego UW (EUROREG).

W latach 1982-1989 zajmował stanowisko kierownika programu badawczego w Instytucie Badań Klasy Robotniczej Akademii Nauk Społecznych. Dodatkowo, w okresie 1982-1984 był adiunktem w Zakładzie Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej. W latach 1983-1987 pełnił obowiązki adiunkta w Centrum Podyplomowego Kształcenia Pracowników Administracji Państwowej, gdzie wykładał socjologię władzy politycznej. Dodatkowo, uczestniczył jako delegat w XII Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów „Moskwa-85”, a także brał udział w obradach Okrągłego Stołu jako członek zespołu ds. reform politycznych.

W latach 1995-1999 Gieorgica był dyrektorem Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej. Następnie, w latach 1999-2000, objął stanowisko prezesa zarządu Agencji Wspierania Rozwoju Infrastruktury Lokalnej sp. z o.o. W ciągu kariery był doradcą centralnych organów rządowych, a także samorządów terytorialnych i partii politycznych, w tym Klubu Parlamentarnego SLD oraz związków zawodowych, takich jak NSZZ „Solidarność”. W 1992 roku kierował Zespołem Doradców OPZZ.

W latach 1994-1998 Gieorgica pełnił funkcję doradcy i radcy prezesów w Krajowym Urzędzie Pracy, a także był doradcą ministra w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w latach 1995-1997. Później, od 1996 do 2006 roku, sprawował urząd dziekana Wydziału Humanistycznego i kierownika Katedry Politologii w Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania w Białymstoku, gdzie posiadał tytuł profesora nadzwyczajnego. Dzięki swojemu doświadczeniu, w latach 1999-2000 zasiadał również w Wyższej Szkole Społeczno-Gospodarczej w Tyczynie jako profesor nadzwyczajny.

W latach 2004-2005 był profesorem nadzwyczajnym i dziekanem Wydziału Nauk Społeczno-Filologicznych Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP w Warszawie. Od 2011 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Stosunków Zagranicznych i Relacji Publicznych Uczelni Vistula w Warszawie. Od 2001 roku jest profesorem nadzwyczajnym oraz kierownikiem Zakładu Organizacji i Instytucji w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku.

Gieorgica jest również członkiem Polsko-Białoruskiej Fundacji Edukacyjnej, wiceprezesem zarządu Fundacji „Polska-Europa”, a także prezesem zarządu Stowarzyszenia „Porozumienie Społeczne” oraz wiceprezesem Polskiego Stowarzyszenia Prointegracyjnego „Europa”. Brał aktywny udział w międzynarodowej wymianie akademickiej i gościł z wykładami na wielu uczelniach zagranicznych, takich jak Carleton University w Ottawie w 1994 roku, Rikkyo University w Tokio w 1995 roku oraz uczestniczył w programach „Advanced Studies Program for Visiting Scholars” na George Washington University, Georgetown University i Catholic University of America w 1999 roku.

Dzięki swojemu bogatemu doświadczeniu, Gieorgica kierował wieloma projektami badawczymi oraz programami pomocowymi Unii Europejskiej, które były realizowane w Polsce oraz poza jej granicami, m.in. w Kosowie i Bułgarii. Odgrywał kluczową rolę jako ekspert dla różnych organizacji europejskich, w tym International Training Foundation z Turynu oraz European Agency for Reconstruction. Przez wiele lat był członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, a w latach 1975-1985 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego. Zasiadał także w Zarządzie Głównym PZPR od 1974 roku aż do rozwiązania partii w 1990 całkowicie angażując się w działalność polityczną.

Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Jerzego Pawła Gieorgica, które ukazują jego wkład w analizy polityczne oraz badania nad reformami w Polsce:

• Władza i polityka lokalna, Centralny Ośrodek Metodyczny Studiów Nauk Politycznych UW, Warszawa, 1980,
• Partia w procesie reform gospodarki i państwa, Instytut Badań Klasy Robotniczej Akademii Nauk Społecznych, Warszawa, 1989,
• Polska lokalna we władzy PZPR, EUROREG UW, Warszawa 1991,
• Rynek pracy w Polsce 1990–1992, Promocja, 1992,
• Problemy restrukturyzacji górnictwa, B-P, Warszawa, 1998,
• Problemy restrukturyzacji spółek komunalnych, Białystok, 2000.

---

Oceń: Jerzy Paweł Gieorgica

---