Krystyna Bieniek


Krystyna Bieniek była wybitną postacią w świecie sztuki graficznej. Urodziła się 26 lipca 1930 roku w Warszawie, gdzie przez wiele lat żyła i tworzyła. Zmarła 26 września 2021 roku w tym samym mieście, co kończy jej długą i owocną karierę artystyczną.

Rozpoznawana przede wszystkim jako polska artystka grafik, Bieniek przyczyniła się do rozwoju sztuki graficznej w Polsce, stając się inspiracją dla wielu młodszych twórców. Jej dzieła charakteryzowały się wyjątkowym stylem oraz innowacyjnym podejściem do techniki graficznej.

Życiorys

Krystyna Bieniek przez całe swoje życie, z wyjątkiem okresu niemieckiej okupacji, mieszkała i pracowała w Warszawie. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uczęszczała na Wydział Grafiki w pracowni znanego profesora Tadeusza Kulisiewicza, kończąc je w roku 1956. Od 1958 roku była aktywnym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.

W latach 1969-1971 zajmowała stanowisko sekretarza w tej organizacji, a w okresie 1972-1974 pełniła funkcję vice-prezesa zarządu sekcji grafiki Okręgu Warszawskiego ZPAP. W czasie od 1967 do 1976 roku pracowała jako komisarz podczas konkursów „Najlepsza Grafika Miesiąca i Roku”, co podkreśla jej zaangażowanie w polski świat sztuki.

Krystyna była córką Czesława Bieńka, który był profesorem aerodynamiki na Politechnice Warszawskiej. Miała również siostrę Irenę Bieniek-Kotelę, architektkę i urbanistkę, oraz siostrę cioteczną Szymona Kobylińskiego.

Lech Wilczek był jej mężem. Krystyna Bieniek zmarła w 2021 roku i została pochowana 11 października na Cmentarzu Bródnowskim (kwatera 63G-1-28).

Twórczość

Krystyna Bieniek aktywnie uczestniczyła w wystawach sztuki na arenie krajowej i międzynarodowej, prezentując swoje prace w licznych krajach, takich jak USA, Brazylia, Argentyna, a także w Europejskich państwach, m.in. w Algierii, Tunezji, Maroko oraz na Sri Lance. W latach 1956–1978 stworzyła wiele cykli linorytów, w tym „Bułgaria”, „Rumunia” oraz „Znaki muzyczne”. Jej twórczość obejmowała także serię prac zatytułowaną „Podróż na Wschód: Armenia, Azerbajdżan, Uzbekistan” oraz „Warszawa”. Po 1979 roku zwróciła się w stronę malarstwa, skupiając się na tematyce pejzażowej, sakralnej i roślinnej, jak również na rysowaniu motywów z Polski i zagranicy, w tym z Algierii, Szwajcarii oraz Białorusi. Często brała udział w artystycznych plenerach.

W Warszawie jej dzieła znajdują się w zbiorach w Muzeum Narodowym, Muzeum Archeologicznym oraz Muzeum Wojska Polskiego. Jej prace są również zgromadzone w innych instytucjach kultury w polskich miastach, w tym w Siedlcach, Toruniu, Białej Podlaskiej, Bydgoszczy, Szczecinie, Płocku, a także w Bielsku-Białej, Sandomierzu oraz w Bibliotece Jagiellońskiej.

Na arenie międzynarodowej, jej prace znajdują się w prestiżowych placówkach, takich jak Bode Museum w Berlinie, Muzeum Narodowym w Bukareszcie, Galeria Narodowa w Sofii oraz Muzeum Im. Mustafayeva w Baku. Dodatkowo, jej prace są obecne w Muzeum w Bańskiej Bystrzycy, Muzeum Polskim w Rapperswilu oraz Bibliotheque Nationale w Paryżu. Kolekcja grafik Krystyny Bieniek znajduje się w Zachęcie, gdzie jej dzieła zdobyły liczne nagrody.

W 1979 roku artystka miała zaszczyt uczestniczyć w wystawie grafiki polskiej „Gravuras Polonesas” w Rio de Janeiro. Jej prace były prezentowane również na lokalnych wystawach w różnych dzielnicach Warszawy. W grudniu 2018 roku była obecna na wystawie „Bardzo różnie i bardzo dobrze” w Zachęcie. Ponadto, Ilustrowała książki dla dzieci i jej rysunki można było oglądać w popularnych pismach „Miś” i „Świerszczyk”. W 2021 roku kilka jej ilustracji dla dzieci zostało zaprezentowanych w Pragalerii w Warszawie.

Odznaczenia

Wśród odznaczeń i wyróżnień Krystyny Bieniek można wymienić szereg istotnych nagród, które odzwierciedlają jej zaangażowanie oraz osiągnięcia. Do nich należą:

  • srebrny Krzyż Zasługi,
  • odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”,
  • złota Odznaka ZPAP.

Przypisy

  1. MałgorzataM. Bogdańska MałgorzataM., JoannaJ. Egit-Pużyńska JoannaJ., MariaM. Świerżewska MariaM., Bardzo różnie i bardzo dobrze – Grafiki z kolekcji Zachęty, [w:] DorotaD. Karaszewska i inni red., Zachęta ― wrzesień, październik, listopad, grudzień 2018, Warszawa: Zachęta ― Narodowa Galeria Sztuki, 2018, s. 47, ISBN 978-83-64714-71-9 [dostęp 03.01.2022 r.]
  2. Wystawa Sekcji Malarstwa OW ZPAP: „Trzy wymiary – malarstwo na płótnie” [online], 2016 [dostęp 06.01.2022 r.]
  3. Plenery artystyczne – Plener Ciechanowiec [online], Fundacja Rozwoju, Wychowania i Terapii – przez Sztukę [dostęp 06.01.2022 r.]
  4. Krystyna Bieniek, [w:] Wyborcza.pl – Nekrologi [online], 05.10.2021 r. [dostęp 03.01.2022 r.]
  5. 6. Aukcja Prac na Papierze [online], poz. 33, 34, 36 i 37, Pragaleria, Warszawa, 08.09.2021 r. [dostęp 03.01.2022 r.]
  6. Krystyna Bieniek [online], Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki [dostęp 03.01.2022 r.]
  7. a b c d Krystyna Bieniek (biogram) [online], Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków [dostęp 03.01.2021 r.]
  8. Wola Art 2005 – wystawa w Warsaw Trade Tower, [w:] artinfo.pl [online], 2006 [dostęp 22.02.2022 r.]
  9. MarylaM. Ślusarczyk MarylaM. (red.), Lista absolwentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z lat 1946-2008, Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych, 2009, s. 17, ISBN 978-83-61558-26-2
  10. a b Cieplice 88, wystawa poplenerowa, Jelenia Góra: Biuro Wystaw Artystycznych, 1989 [dostęp 05.01.2022 r.]
  11. Grafika w Zachęcie, „Stolica”, XXXI (7), 1976, s. 10 [dostęp 03.01.2022 r.]
  12. Wystawa grafiki polskiej, „Lud”, 25 (3.633), Kurytyba – Brazylia 1979 [dostęp 03.01.2022 r.]
  13. CzesławC. Janczarski CzesławC., Przed podwieczorkiem, ilustracje –Krystyna Bieniek, 1967 [dostęp 06.01.2022 r.]
  14. Warszawa w Sztuce, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, 1964 [dostęp 03.01.2022 r.]

Oceń: Krystyna Bieniek

Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:24