Adolf Forbert

Kultura i sztuka

Adolf Forbert był wybitną postacią polskiego świata filmowego, urodzonym 21 października 1911 roku w Warszawie. Jego twórczość obejmowała różnorodne dziedziny, w tym fotografię oraz film, co czyni go wszechstronnym artystą.

Forbert zmarł 23 czerwca 1992 roku w tym samym mieście, gdzie spędził większość swojego życia. Jako fotograf, włożył znaczący wkład w polską kulturę wizualną, a jego prace często znajdowały się na czołowych miejscach wystaw i publikacji.

Jego umiejętności operatorskie w zakresie filmów fabularnych oraz dokumentalnych były cenione przez wielu twórców, co zaowocowało wieloma znakomitymi projektami i produkcjami.

Adolf Forbert pozostawił po sobie trwały ślad w kinie, zwłaszcza jako reżyser filmów dokumentalnych, gdzie potrafił w subtelny sposób uchwycić i opowiedzieć historie istotne dla kultury polskiej.

Życiorys

Adolf Forbert przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie żydowskiej Leona Forberta, fotografa, producenta filmowego oraz projektanta dekoracji filmowych. Miał brata—Władysława, który również zaangażował się w sztukę filmową jako operator. W okresie od 1929 do 1931 roku spędził czas w Australii, gdzie pracował jako asystent operatora kroniki filmowej.

W 1931 roku w Warszawie założył laboratorium filmowe Sektor, którym kierował aż do 1939 roku. Kiedy rozpoczęła się II wojna światowa, udał się do radzieckiej strefy okupacyjnej. W latach 1939–1941 był operatorem radzieckiej kroniki filmowej. Niestety, w 1941 roku trafił do niewoli niemieckiej, jednak udało mu się zbiec.

W 1943 roku, razem z bratem Władysławem, dołączył do Czołówki Filmowej armii gen. Zygmunta Berlinga. W 1945 roku był zaangażowany w dokumentowanie wyzwolenia Krakowa, co przyczyniło się do jego uznania w środowisku filmowym.

Adolf Forbert był także współzałożycielem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, gdzie w latach 1948–1983 pełnił funkcję profesora na Wydziale Operatorskim. W latach 1951–1952 był także dziekanem tego wydziału. Po przejściu na emeryturę w 1982 roku, pozostawał aktywny w szerokim zakresie działań artystycznych. Dodatkowo, od 1948 roku był członkiem PZPR.

Adolf Forbert odszedł przytłoczony dużymi osiągnięciami filmowymi, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim w Warszawie, przy ulicy Okopowej (sektor 2a-3-35).

Wykonał zdjęcia

Adolf Forbert, znany ze swoich niezwykłych umiejętności fotograficznych, ma na swoim koncie szereg niezapomnianych prac. Oto lista jego wyjątkowych osiągnięć w zakresie fotografii, które odzwierciedlają bogaty wachlarz jego talentu:

  • 1971: Od wulkanu do lodowca,
  • 1969: Polonez,
  • 1966: Bicz Boży,
  • 1964: Bigos,
  • 1964: Panienka z okienka,
  • 1961: Komedianty,
  • 1955: Pieśni nad Wisłą,
  • 1955: Podhale w ogniu,
  • 1953: Sprawa do załatwienia,
  • 1953: Pościg,
  • 1952: 1 maja w Warszawie 1952,
  • 1951: Załoga,
  • 1949: Czarci żleb,
  • 1948: Harmonia,
  • 1948: Stalowe serca,
  • 1948: Bronek z Widzewa,
  • 1947: Ślepy tor,
  • 1946: Zakazane piosenki,
  • 1946: Suita warszawska,
  • 1945: Majdanek – cmentarzysko Europy,
  • 1945: 2×2=4,
  • 1945: Zagłada Berlina,
  • 1945: Ballada f-moll,
  • 1939: Żołnierz królowej Madagaskaru,
  • 1938: Strachy,
  • 1937: Weseli biedacy,
  • 1934: Zamarłe echo.

Ordery i odznaczenia

Adolf Forbert był osobą, która zdobyła wiele prestiżowych wyróżnień w uznaniu za swoje osiągnięcia. Do jego odznaczeń zaliczają się:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 6 lipca 1954),
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi (nagradzany 22 stycznia 1946),
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej.

Nagrody

Adolf Forbert, jako uznany twórca, zdobył Państwową Nagrodę Artystyczną II stopnia w 1950 roku. Nagroda ta, przyznawana za osiągnięcia w kinematografii, została przyznana zespołowo za pracę nad zdjęciami do filmu Czarci żleb.

Oceń: Adolf Forbert

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:7