Mirosław Bukowski


Mirosław Andrzej Bukowski, który przyszedł na świat 5 stycznia 1936 roku w Warszawie, jest znaną postacią w polskiej muzyce. Jako kompozytor, dyrygent oraz pedagog, jego wkład w rozwój kultury muzycznej w Polsce jest nieoceniony.

Jego bogata kariera artystyczna obejmuje zarówno twórczość kompozytorską, jak i działalność edukacyjną, która przyczyniła się do kształtowania wielu młodych artystów.

Życiorys

W latach 1954–1959 Mirosław Bukowski miał przyjemność studiować kompozycję, a jego nauczycielem był Florian Dąbrowski w PWSM w Poznaniu. Następnie, w okresie 1959–1960, uczył się dyrygentury pod okiem Bohdana Wodiczki w Sopocie oraz Zbigniewa Chwedczuka w Poznaniu.

W 1963 roku związał się z poznańską PWSM jako wykładowca, a od 1984 do 1990 pełnił funkcję dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. W latach 1991–1996, był kierownikiem Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Został profesorem nadzwyczajnym w 1989 roku, a od 1993 roku był profesorem zwyczajnym.

Od 1983 roku prowadził również zajęcia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, a następnie w Uniwersytecie Zielonogórskim, gdzie uczył w Instytucie Kultury i Sztuki Muzycznej.

W latach 1973–1977 Bukowski był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej. Otrzymał także nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia w 1981 roku.

Twórczość

Mirosław Bukowski w swojej twórczości stosuje różnorodne, nowoczesne techniki kompozytorskie, jednak z pewnymi ograniczeniami, rezygnując z najbardziej ekstremalnych metod. W jego dziełach szczególnie wyraźnie widać witalność oraz ekspresyjność, co czyni jego muzykę wyjątkową.

Charakterystycznym elementem jego kompozycji jest wyrazistość formy, a także harmonia, która podkreśla atuty kolorystyczne, przy tym zachowując precyzyjnie kontrolowany technikę aleatoryczną.

Wśród jego najważniejszych dzieł znajdują się utwory na orkiestrę, takie jak: Swinging concerto (1967), Interferencje (1973) oraz Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (1975). W kategorii kompozycji wokalno-instrumentalnych wyróżniają się: Znikomość (1986), Requiem (1991) i Stances (1994). Dodatkowo, jego dorobek pianisty zawiera I Sonatę (1959), III Sonatę (1972) oraz Nokturny (1994).

Twórczość Bukowskiego obejmuje także utwory kameralne, muzykę chóralną oraz kompozycje do teatru. Warto zaznaczyć, że jest on zarówno kompozytorem, jak i autorem wielu publikacji naukowych oraz prelekcji dotyczących problematyki muzycznej.

Odznaczenia

Mirosław Bukowski, w swojej bogatej karierze, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w rozwój kultury. Wśród nich znajdują się:

  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymał w 1979 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi przyznany w 1982 roku.

Przypisy

  1. Bukowski Mirosław. [w:] Akademia Muzyczna w Bydgoszczy [on-line]. [dostęp 02.01.2020 r.]
  2. Chodkowski 1995, s. 127.
  3. Janusz J. Kapuściak, Marek M. Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 191, ISBN 83-905295-5-6.
  4. Tatarska 2012, s. 84-85.

Oceń: Mirosław Bukowski

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:10