Kazimierz Flatau


Kazimierz Flatau urodził się 11 lipca 1910 roku w Warszawie, a zmarł 25 lipca 2000 roku w Poznaniu. Był to człowiek o niezwykłych talentach i różnorodnych zainteresowaniach. To polski klawesynista, który zasłynął jako założyciel klasy klawesynu oraz nauczyciel w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Flatau był także krytykiem muzycznym, wykładowcą fizyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz tłumaczem i astrologiem. Jego ojcem był znany również z osiągnięć muzycznych Julian Flatau.

Edukując się, Kazimierz ukończył Państwowe Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w 1928 roku. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego, specjalizując się w chemii. Równocześnie uczęszczał do Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu, co dowodzi jego pasji do muzyki. W 1931 roku wyjechał do Francji, gdzie miał przyjemność uczyć się u Wandy Landowskiej w École de musique ancienne w Saint-Leu-la-Forêt.

Jako klawesynista i muzykolog Flatau specjalizował się w muzyce barokowej. W 1948 roku zainicjował klasę klawesynu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, którą po nim prowadzili kolejni utalentowani nauczyciele. W trakcie swojej kariery muzycznej Flatau brał udział w wielu audycjach ogólnopolskich, emitowanych na żywo przez Polskie Radio, a jego występy z prof. Janem Rakowskim były wyjątkowe.

Reprezentował również poznańską PWSM w jury I oraz II Międzynarodowego Konkursu Muzyki Dawnej, który odbywał się w Łodzi w latach 1961 i 1964. Jego działalność redakcyjna obejmowała również współpracę z czasopismami naukowymi, w tym z „Acta Physica Polonica”, przetłumaczył tam ponad tysiąc prac. Flatau był również aktywnym uczestnikiem konkursów muzycznych, takich jak te im. Henryka Wieniawskiego i V Konkurs Chopinowski, a także translator podczas Kongresu Intelektualistów w Wrocławiu w 1948 roku.

W latach 60. Flatau stał się członkiem grupy literackiej „Złota Mozaika”, w której współpracował z takimi postaciami jak F. M. Nowowiejski czy L. Turkowski. Wspierał również rozwój astrologii, będąc jednym z pionierów Stowarzyszenia Astrologów, które założono w Poznaniu w 1978 roku. W latach 80. był częścią komitetu redakcyjnego wydawnictwa „Problemy Astrologii”, gdzie opublikował wiele artykułów.

Niestety, jego życie zawodowe było naznaczone inwigilacją ze strony organów bezpieczeństwa PRL. Tajna policja prowadziła sprawy przeciwko niemu w latach 1956–1957 oraz 1963–1967. Kazimierz Flatau został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu, w miejscu, które odzwierciedla jego bogaty dorobek artystyczny oraz życie pełne zaangażowania w muzykę i kulturę.

Przypisy

  1. Krzysztof M. Kaźmierczak: Jak SB tropiła Żyda z Poznania. gloswielkopolski.pl, 16.03.2012 r. [dostęp 16.03.2012 r.]
  2. Gimnazjum i liceum im. Karola Marcinkowskiego 1919-1989, Poznań: Oficyna wydawnicza "Atena", 1989 r. Brak numerów stron w książce
  3. Poznańskie cmentarze – wyszukiwarka cmentarna.

Oceń: Kazimierz Flatau

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:22