Kazimierz Eiger

---

Życiorys

Kazimierz Eiger przyszedł na świat w zamożnej, zasymilowanej żydowskiej familii. Jego ojciec, Bolesław Eiger (1868–1923), był znanym przemysłowcem, natomiast matką była Diana (1875–1945), córka Markusa Silbersteina. W jego rodzinie znajdowała się również siostra Maria Eiger-Kamińska (1897–1983), która była aktywistką komunistyczną, oraz bracia: Stefan Napierski (1899–1940), znany poeta, oraz Zdzisław Eiger (zm. 1924).

Młodzieńcze lata Bolesława spędził w różnych miejscach, takich jak Lisowice, Zakopane (w latach 1921–1923) oraz Warszawa. W stolicy, od 1923 roku, uczęszczał do Gimnazjum im. Józefa Poniatowskiego. Po zdobyciu licencjatu z nauk politycznych i społecznych na Uniwersytecie Genewskim w latach 1928–1931, podjął dalsze studia w dziedzinie literatury i historii sztuki na Sorbonie w latach 1932–1936. Powrócił do Polski w 1938 roku, jednak wkrótce przed wybuchem II wojny światowej udał się do Paryża. Następnie dotarł do Marsylii, skąd przez Maroko w 1941 roku przybył do Ameryki Południowej. Niestety, w kolejnych krajach odmawiano mu azylu, a wizę uzyskał dzięki interwencji dyplomaty Mieczysława Chałupczyńskiego, co umożliwiło mu przyjazd do Kolumbii.

W 1943 roku osiedlił się w Bogocie, gdzie z jego inicjatywy, przy wsparciu korespondentki AFP, Anny Kipper, w latach 1943–1945 powstał miesięcznik „Por Nuestra Libertad y la Vuestra” („Za Naszą Wolność i Waszą”). Dzięki tej inicjatywie organizowano zbiórki pomocy dla polskich ofiar wojny oraz żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W tym okresie powołano także Związek Polaków w Kolumbii, związany z rządem emigracyjnym w Londynie. Do 1945 roku pracował w tamtejszym Poselstwie RP w Bogocie. Po niespodziewanej śmierci Chałupczyńskiego, pełnił rolę przedstawiciela rządu londyńskiego w latach 1946–1952, co oznaczało również akredytację na Ekwador, chociaż była to głównie funkcja honorowa z uwagi na uznanie rządu komunistycznego przez Kolumbię.

Eiger był także wykładowcą historii sztuki, języka francuskiego oraz kultury i literatury francuskiej na Universidad Colegio Mayor de Cundinamarca w latach 1946–1959, a także na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii w latach 1956–1964. Jako pionier sztuki współczesnej w Bogocie, założył i kierował dwiema pierwszymi zawodowymi galeriami sztuki: El Callejón oraz Arte Moderno (1961–1987). Był również współzałożycielem Muzeum Sztuki Współczesnej w Bogocie (MAMBO). W latach 50. wyróżniał się jako krytyk sztuki, promując lokalną sztukę i prowadząc programy radiowe oraz publikując artykuły dotyczące sztuki.

12 marca 1987 roku Kazimierz Eiger otrzymał Narodowy Order Zasług dla Sztuki i Literatury. W swoim życiu identyfikował się jako homoseksualista, a jako dorosły mężczyzna określał siebie jako katolika. Biegle mówił po francusku, hiszpańsku i niemiecku, a także znał angielski i, w mniejszym stopniu, rosyjski. Do końca życia podkreślał swoje polskie pochodzenie i obywatelstwo, a jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Centralnym w Bogocie.

---

Oceń: Kazimierz Eiger

---