Waldemar Maciszewski

---

Życiorys

Naukę zaczynał w warszawskiej szkole muzycznej, zdobywając wczesne doświadczenie w sztuce wykonawczej. W trakcie II wojny światowej kontynuował swoje kształcenie w tajnym Konserwatorium Warszawskim, gdzie rozwijał swoje umiejętności muzyczne. Po wojnie, w latach 1945–1948, był studentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, gdzie uczył się pod okiem Zbigniewa Drzewieckiego.

Jego kariera artystyczna zyskała na znaczeniu dzięki sukcesom osiągniętym w prestiżowych konkursach pianistycznych, w tym:

• Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Béli Bartóka w Budapeszcie (1948) – VI nagroda,
• Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1949) – III nagroda,
• Międzynarodowy Konkurs Bachowski w Lipsku (1950) – III nagroda (ex aequo z Jörgem Demusem).

W latach 40. i 50. XX wieku występował pod pseudonimem Waldemar Valdi, stając się jednym z pionierów polskiej sceny jazzowej. Zyskał uznanie jako członek zespołu Władysława Kabalewskiego, który prowadził firmową orkiestrę dla wytwórni Fogg Record. W 1947 roku wziął udział w historycznym pierwszym jam session w warszawskim Jazz-Clubie, a równocześnie nie rezygnował z kariery jako klasyczny pianista.

W 1949 roku odbył tournée koncertowe w Bułgarii, Rumunii oraz wielu polskich miastach, z okazji obchodów 100. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina. Jego życie zakończyło się tragicznie, gdyż zginął w wypadku pod kołami pociągu. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 133-6-4).

Dyskografia (wybór)

Waldemar Maciszewski jest uznawanym artystą, który pozostawił po sobie bogaty dorobek muzyczny. Poniżej przedstawiamy wybrane osiągnięcia jego dyskograficzne, które ilustrują różnorodność jego twórczości:

• Tico Tico / Twoje oczy (Muza 2637),
• Hop, hop / Alexander’s Ragtime Band (Muza 2638),
• Waldemar Valdi / Zespół Jazzowy Charles Bovery 1955 (PN Muza L 0065, split).

---

Oceń: Waldemar Maciszewski

---