Karol Fuchs

---

Życiorys

Karol Fuchs przyszedł na świat w rodzinie Ferdynanda i Marii z Naumanów. Ukończył pięcioletnią szkołę przemysłowo-techniczną, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie w dziedzinie techniki. Po zakończeniu nauki, w latach 1905, był aktywnym członkiem Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej, działając na rzecz zmiany ustroju społecznego. Następnie, od września 1916 do listopada 1918, przynależał do Polskiej Organizacji Wojskowej, dbając o bezpieczeństwo i porządek w kraju w burzliwych czasach po zakończeniu I wojny światowej.

W latach 1915-1916 Fuchs służył w oddziałach Samoobrony Obywatelskiej, co świadczyło o jego zaangażowaniu w działania ochronne. Warto zaznaczyć, że nie pełnił służby w Wojsku Polskim. W 1919 roku rozpoczął pracę w Policji Państwowej, gdzie jego kariera szybko rozkwitała. Już 1 października 1922 roku otrzymał awans na nadkomisarza, a od 1928 roku pełnił funkcje oficera inspekcyjnego w Warszawie oraz później w Lublinie.

1 listopada 1929 roku, pod rozkazami warszawskiego komendanta Edmunda Czyniowskiego, dowodził oddziałem policji, który brutalnie rozbił wiec Polskiej Partii Socjalistycznej organizowany na stokach Cytadeli. Był on poświęcony pamięci bojowników rewolucji 1905 roku i niestety zakończył się przemocą, w wyniku czego wiele osób odniosło obrażenia. Wśród rannych znaleźli się m.in. Stanisław Dubois, Adam Pragier oraz Eugeniusz Przetacznik, z czego ten ostatni został zraniony przez samego Karola Fuchsa. Reakcja na te działania była natychmiastowa – wyraz sprzeciwu kierował ówczesny Marszałek Sejmu, Ignacy Daszyński.

Incydent z wiecem Polskiej Partii Socjalistycznej w 1931 roku stał się jednym z kluczowych punktów oskarżeń wobec działaczy Centrolewu w procesie brzeskim. Oskarżano ich o zamiar siłowego obalenia rządu oraz wprowadzenia chaosu w kraju. Od 1 lutego 1933 roku Fuchs objął stanowisko komendanta powiatowego Policji w Warszawie, a w 1936 roku przeniósł się na stanowisko oficera inspekcyjnego w Poznaniu oraz później w Komendzie Wojewódzkiej w Warszawie. 1 kwietnia 1939 roku awansował na stopień podinspektora.

Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku, w czasie kampanii wrześniowej, Fuchs kontynuował służbę w stołecznej Komendzie Wojewódzkiej. Niestety, po inwazji ZSRR na Polskę, 17 września 1939 roku, został aresztowany przez sowieckie władze. Przez długi czas przetrzymywany był w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 roku został brutalnie zamordowany w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (aktualnie Twer), z rąk funkcjonariuszy NKWD, którzy przybyli z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jego szczątki spoczywają na terenie Polskiego Cmentarza Wojennego w Miednoje.

Upamiętnienie

W 2007 roku, pośmiertnie uzyskał awans do rangi inspektora Policji Państwowej. To ważne wydarzenie podkreśla jego znaczenie oraz wkład w działalność służb porządkowych.

30 maja 2010 roku, w ramach inicjatywy „Katyń… pamiętamy” oraz „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, Wincenty Kwiatkowski został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci przy Zespole Szkół nr 2 w Humniskach. To symboliczne działanie ma na celu zachowanie pamięci o ofiarach zbrodni katyńskiej.

Ordery i odznaczenia

Karol Fuchs był osobą wyróżniającą się na polskiej scenie historycznej. W ciągu swojego życia otrzymał szereg cennych odznaczeń, które doceniły jego zasługi w walce o wolność i niepodległość naszego kraju.

• Krzyż Niepodległości, przyznany 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych, który otrzymał dwukrotnie – pierwszy raz w 1922 roku za służbę w Milicji Miejskiej m. Warszawy,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Krzyż Kampanii Wrześniowej, przyznany pośmiertnie 1 stycznia 1986 roku.

Te odznaczenia są dowodem nie tylko jego odwagi, ale również oddania sprawie narodowej.

---

Oceń: Karol Fuchs

---