Eugeniusz Przetacznik


Eugeniusz Przetacznik, urodzony 6 lipca 1907 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w polskiej polityce XX wieku. Jego życie zakończyło się w 1989 roku, także w Warszawie.

W trakcie swojej kariery politycznej pełnił wiele istotnych funkcji, w tym sekretarza Wojewódzkiego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej. Działał również jako poseł w Krajowej Radzie Narodowej w latach 1946-1947 oraz jako poseł na Sejm Ustawodawczy od 1947 do 1948 roku.

Życiorys

Ukończył edukację w szkole powszechnej oraz na trzech kursach wieczorowej szkoły dokształcającej. W wieku 13 lat rozpoczął pracę jako goniec w firmie „Orthwein, Krasiński i S-ka”. Następnie miał okazję pracować w składzie aptecznym. Przez następne dwa lata zaangażowany był w roboty publiczne, a przez rok pracował w browarze „Haberbusch i Schiele” jako pomocnik ślusarskiego, jednak został usunięty z tego miejsca z powodu aktywności w organizowaniu Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Spożywczego.

W latach 1927-1928 pełnił funkcję sekretarza Związku Robotników Przemysłu Spożywczego. Z kolei w okresie od 1928 do 1939 roku był sekretarzem Zarządu Okręgu Związku Robotników Przemysłu Chemicznego, a od 1930 do 1933 roku jednocześnie sekretarzem Warszawskiej Rady Związków Zawodowych. W 1927 roku ukończył szkołę dla działaczy zawodowych i politycznych OM TUR. Poza tym, był członkiem KC OM TUR oraz do 1939 roku członkiem WKR PPS w Warszawie.

1 listopada 1929 roku wziął udział w uroczystościach żałobnych ku czci bojowników Rewolucji 1905 roku, które odbyły się na stokach Cytadeli Warszawskiej. Uroczystości te zostały brutalnie przerwane przez policję, a Eugeniusz został ranny przez dowódcę oddziału policji Karola Fuchsa. W związku z tym incydentem, w 1931 roku był przesłuchiwany podczas politycznego procesu działaczy Centrolewu, znanego jako proces brzeskim.

W czasie II wojny światowej skutecznie ukrywał się. W latach 1940-1941 przebywał we wsi Janówek Duranowski w powiecie sochaczewskim, później w tartaku Stara Wieś w powiecie radzymińskim oraz w willi „Anulka” w Świdrze, gdzie został do maja 1942 roku i pozostawał tam aż do 1945 roku.

Po wojnie wstąpił do Milicji Obywatelskiej w Warszawie, jednak po krótkim czasie przeniósł się do Koszalina, gdzie w stopniu porucznika zajmował się formowaniem MO na Pomorzu Zachodnim. W sierpniu 1945 roku podczas I Wojewódzkiego Zjazdu PPS w Koszalinie został wybrany na sekretarza wojewódzkiego PPS. 12 września 1946 roku z jego inicjatywy powołano spółdzielnię mieszkaniową w Szczecinie. Od 20 września 1946 roku był posłem do Krajowej Rady Narodowej, zgłoszonym przez Wojewódzką Radę Narodową w Szczecinie. Dnia 4 lutego 1947 roku zasiadł w Sejmie Ustawodawczym, jednak 8 października 1948 roku został usunięty z pozycji sekretarza wojewódzkiego PPS oraz posła na Sejm z powodu odmowy podporządkowania się dyrektywom PPR. Władze bezpieczeństwa nakazały mu zakaz przebywania w Szczecinie.

Ordery i odznaczenia

Wśród odznaczeń, które otrzymał Eugeniusz Przetacznik, na szczególną uwagę zasługuje Srebrny Krzyż Zasługi, który został przyznany 17 maja 1946 roku.

W ciągu swojej kariery został także uhonorowany Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co miało miejsce 27 maja 1955 roku.

Przypisy

  1. M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 27.05.1955 r. nr 0/833 - na wniosek Ministra Budownictwa Przemysłowego.
  2. M.P. z 1946 r. nr 81, poz. 149 „w uznaniu zasług, położonych dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej na polu pracy konspiracyjnej i społeczno-politycznej”.
  3. Głos Poranny, 29.11.1931 r., nr 327.
  4. SSM w Szczecinie

Oceń: Eugeniusz Przetacznik

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:15