Juliusz Englert


Juliusz Ludwik Englert, urodzony 7 września 1927 roku w Warszawie, był wybitną postacią w dziedzinie fotografii. Jego kariera artystyczna oraz działalność społeczna wywarły znaczący wpływ na dokumentację historyczną, szczególnie wydarzeń związanych zII wojną światową.

Englert zmarł 13 stycznia 2010 roku w Londynie, gdzie spędził wiele lat swojego życia, angażując się w różnorodne projekty jako fotograf oraz edytor. Również jako autor licznych wystaw fotograficznych, dokumentował dramatyczne losy ludzi dotkniętych wojną. Jego prace nie tylko stanowiły formę artystycznej ekspresji, ale również były ważnym głosem w społeczności polskiej na emigracji.

Juliusz Englert pozostaje ważną postacią dla wielu entuzjastów historii i fotografii, a jego twórczość inspiruje kolejne pokolenia artystów oraz miłośników historii.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Adama i Wandy z Rotwandów (1892–1962). Miał jednego brata, Józika Jana (1919–1920) oraz Andrzeja Adama, który był powstańcem warszawskim oraz żołnierzem batalionu Armii Krajowej „Miotła” znanym pod pseudonimem „Andrzejek”. W młodości ukończył XXXVIII Szkołę Powszechną im. Marii Curie-Skłodowskiej. W czasie II wojny światowej, kiedy okupacja była w pełni, kształcił się w Prywatnej Męskiej Szkole Graficznej I stopnia.

W czasie wybuchu II wojny światowej, jako żołnierz 2 kompanii „Czesław” batalionu „Wigry” Armii Krajowej, brał aktywny udział w powstaniu warszawskim. Po jego upadku trafił do obozu jenieckiego, lecz na szczęście został wyzwolony przez wojska alianckie. Po uwolnieniu z obozu, udał się do Włoch, gdzie wstąpił do 2 Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa.

W 1946 roku osiedlił się na stałe w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył Borough Polytechnic Institute w Londynie. W późniejszych latach stał się inicjatorem i autorem ponad stu wystaw fotograficznych, które były poświęcone II wojnie światowej oraz znakomitym Polakom. Był również współautorem wielu albumów fotograficznych, które dokumentowały życie i działalność takich postaci jak gen. Władysław Anders, Józef Piłsudski, gen. Stanisław Maczek, gen. Tadeusz Bór-Komorowski oraz gen. Władysław Sikorski. Do jego osiągnięć należy także projektowanie okładek książek.

Pełnił funkcję członka Rady Naukowej Instytutu Polskiego oraz Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, a także był częścią Rady Naukowej Instytutu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku. 15 sierpnia 2007 roku, w dowód uznania jego zasług, awansowano go do stopnia majora w stanie spoczynku. Mieszkał w Londynie aż do swojej śmierci 13 stycznia 2010 roku. Jego pogrzeb odbył się 26 stycznia tego samego roku w Londynie. Był żonaty z Margaret.

Całe jego archiwum znajduje się w wielu miejscach, w tym m.in. w Narodowym Archiwum Cyfrowym oraz w Bibliotece Jagiellońskiej.

Ordery i odznaczenia

Wśród wielu osiągnięć Juliusza Englerta znajdują się liczne wyróżnienia i odznaczenia, które świadczą o jego zasługach oraz zaangażowaniu na rzecz Polski.

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w dniu 12 maja 2007 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał 3 maja 1990 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, nadany 23 listopada 1993 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1975 roku,
  • Krzyż Armii Krajowej,
  • Order Świętego Jana Jerozolimskiego,
  • oraz inne odznaczenia.

Opracowania

Juliusz Englert ma na swoim koncie wiele wyjątkowych opracowań, które znacząco wzbogacają polską kulturę i historię. Wśród jego publikacji można znaleźć:

  • album pamiątkowy „Pastor Poloniae Stefan Kardynał Wyszyński” (współautorstwo z Andrzejem Jonscherem; OO. Marianie, Londyn 1982, ISBN),
  • katalog wystawy „Ex-libris polski na obczyźnie. Kongres Kultury” opublikowany w Londynie w 1985 roku, w którego grafikę, tekst i układ zaangażowany był Juliusz L. Englert; indeksy przygotowali Jan Janus Krasnodębski oraz Juliusz L. Englert,
  • „Ave Maria”, dokumentujący poświęcenie Polskiego Kościoła na Ealingu pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła (wspólnie z Andrzejem Jonscherem; Marian Father, Londyn 1986),
  • wydawnictwo „Ave Maryja”, będące pamiątką w dwudziestopięciolecie śmierci Ojca Józefa Jarzębowskiego Marianina (pod redakcją i w opracowaniu graficznym Juliusza L. Englerta; przy współpracy Zofii Orłowskiej i Piotra Sochy; wydane staraniem A. Papużyńskiego oraz jego współpracowników, zdjęcia autorstwa Czesława Banaszkiewicza i innych; Księża Marianie, Fawley Court, 1989),
  • album „Generał Maczek i żołnierze I Dywizji Pancernej” z archiwalnymi zdjęciami (wspólnie z Krzysztofem Barbarskim; Instytut Polski-Muzeum im. Gen. Sikorskiego, Londyn 1992, ISBN 0-85065-235-9; Warszawa 1992),
  • album fotografii archiwalnych „Generał Bór-Komorowski” opublikowany przez Polską Fundację Kulturalną w Londynie w 1994 roku (ISBN 0-85065-265-0),
  • „Zamek Królewski w czasach Drugiej Rzeczypospolitej”, który ukazał się w Warszawie w 1994 roku (ISBN 83-7022-041-X),
  • album „Generał Sosabowski” (wspólnie z Krzysztofem Barbarskim; Londyn 1996),
  • „Szkoła Podchorążych Sanitarnych” (album fotografii archiwalnych; wspólnie z Aleksandrem Domar-Domaradzkim; Polska Fundacja Kulturalna – Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego, Londyn 1997, ISBN 0-85065-322-3),
  • album „Generał Sosabowski. Major Sosabowski” (wspólnie z Krzysztofem Barbarskim; Londyn 2001),
  • „Generał Sikorski, premier – Naczelny Wódz” (album fotografii archiwalnych, wspólnie z Reginą Oppman i Bohdanem Wrońskim; Londyn 1981; Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego – Oficyna wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2003, ISBN 83-73-9900-3-8),
  • album „Józef Piłsudski. Komendant – Naczelnik Państwa – pierwszy Marszałek Polski” (wspólnie z Grzegorzem Nowikiem; Londyn 1991, Londyn-Warszawa 1993, Londyn 2003; Fundacja Rodziny Józefa Piłsudskiego – Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2007, ISBN 978-83-73-9920-7-8),
  • album „Generał Anders” z archiwalnymi fotografiami (wspólnie z Krzysztofem Barbarskim; Instytut Polski-Muzeum im. Gen. Sikorskiego 1990, ISBN 0-902508-17-2; Instytut Polski – Muzeum im. Gen. Sikorskiego – Nowe Wydawnictwo Polskie, Londyn-Warszawa 1991, ISBN 83-85-1352-1-9, ISBN 83-85-1352-0-0; Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego – Wydawnictwo Sejmowe, Londyn – Warszawa 2007, ISBN 978-83-70-5983-5-8).

Przypisy

  1. Powstańcze Biogramy – Juliusz Englert [online], www.1944.pl [dostęp 01.07.2018 r.] (ang.).
  2. Juliusz Englert (1927-2010) [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 22.02.2018 r.] .
  3. Pierścionek spleciony z włosia – PoloniaInfo [online], www.poloniainfo.se [dostęp 22.02.2018 r.] .
  4. Jerzy Oziemski. Juliusz Ludwik Englert. Nekrolog. „Rzeczpospolita”, 11.02.2017 r.
  5. Zmarł Juliusz Englert…. patronanders.pl, 26.01.2010 r. [dostęp 11.10.2017 r.] .
  6. Archiwum Fotograficzne Juliusza Englerta w Narodowy Archiwum Cyfrowym. nac.gov.pl.
  7. M.P. z 2007 r. nr 52, poz. 602 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność polonijną i społeczną”.
  8. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 03.05.1990 r. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 52, nr 4 z 20.12.1990 r.
  9. M.P. z 1994 r. nr 6, poz. 49 „za wybitne zasługi w działalności kulturalnej”.
  10. Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 14, nr 2 z 31.12.1975 r.

Oceń: Juliusz Englert

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:19