Jerzy Dymecki

---

Życiorys

Jerzy Dymecki to wybitna postać w dziedzinie medycyny, a jego kariera zawodowa obfituje w osiągnięcia oraz znaczące zdobycia naukowe. W 1952 roku ukończył studia wAkademii Medycznej w Gdańsku, co stanowiło pierwszy krok na jego drodze do dalszej aktywności w świecie medycyny. Już trzy lata później, w 1955 roku, uzyskał specjalizację I stopnia z neurologii, zaś pięć lat później, w 1960 roku, specjalizację II stopnia w tej samej dziedzinie.

Jego pasja do badań zaowocowała obroną doktoratu w 1963 roku na temat pt. Charakter i lokalizacja ognisk naczyniopochodnych w móżdżku a zmiany w układzie tętnic móżdżkowych, pod kierunkiem prof. dr hab. med. Ewy Osetowskiej. W 1968 roku Dymecki zdobył habilitację na Akademii Medycznej w Warszawie, przedstawiając pracę pt. Badania nad czynnikami determinującymi umiejscowienie ognisk miażdżycowych w tętnicach mózgowych.

Jego kariera zawodowa przebiegała pomyślnie również w praktyce klinicznej. W latach 1951-1955 pracował jako lekarz, a następnie pełnił funkcję p.o. dyrektora Poradni Zdrowia Psychicznego w Gdańsku. Od 1955 do 1963 roku był asystentem, co później przekształciło się w adiunkta, a od 1963 roku aż do 1998 roku kierował Zakładem Neuropatologii w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Od 1998 roku kontynuował pracę jako konsultant.

W 1978 roku, decyzją Rady Państwa, Jerzy Dymecki uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk medycznych, co potwierdza jego znaczenie oraz wkład w rozwój medycyny i neurologii.

Zainteresowania naukowe

Jerzy Dymecki jest znanym specjalistą, który szczegółowo bada różnorodne aspekty neurologii. Jego zainteresowania naukowe obejmują szereg kluczowych tematów, które są nie tylko istotne z perspektywy medycznej, ale również mają wpływ na jakość życia pacjentów.

• Choroba Parkinsona – Dymecki opracował doświadczalny model tej choroby, prowadząc intensywne badania nad różnymi metodami leczenia, w szczególności koncentrując się na domózgowym przeszczepie płodowej istoty czarnej. Wraz z prof. Mirosławem Ząbkiem stworzył metody, które polegają na wszczepianiu do mózgu pacjentów komórek płodowej istoty czarnej produkującej dopaminę, co może znacząco poprawić stan zdrowia chorych.
• Choroby naczyniowe oraz naczyniopochodne mózgu, które znajdują się w centrum jego badań, podkreślają znaczenie drożności naczyń krwionośnych oraz ich wpływu na funkcjonowanie układu nerwowego.
• Padaczka ludzka, gdzie Dymecki analizował mechanizmy powstawania oraz możliwość efektywnego leczenia.
• Wpływ alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy, temat aktualny i tra­giczny, ze względu na konsekwencje zdrowotne oraz społeczne.
• Genetycznie uwarunkowane choroby ośrodkowego układu nerwowego, co stanowi istotny obszar badań, pozwalający na zrozumienie dziedzicznych aspektów wielu schorzeń.
• Badania nad chorobą Creutzfeldta-Jakoba, chorobą Alzheimera oraz podostrym twardniejącym zapaleniem mózgu również są częścią jego bogatego dorobku naukowego.

Dzięki aktywności badawczej Jerzego Dymeckiego, nauka o układzie nerwowym stale się rozwija, mając na celu poprawę metod terapii oraz wsparcie osób dotkniętych tymi poważnymi schorzeniami.

Autor lub współautor książek

Jerzy Dymecki jest autorem oraz współautorem wielu znaczących publikacji w dziedzinie neuropatologii, które przyczyniły się do rozwoju tej specjalizacji w Polsce. Oto lista jego najważniejszych książek:

• Mossakowski M.J., Dymecki J., Wender M. (red.), Podstawy neuropatologii, PZWL, Warszawa 1981,
• Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Neuropatologia kliniczna, IPiN, Warszawa 1997,
• Dymecki J., Kulczycki J., Neuropatologia, Urban & Partner, Wrocław 2005,
• Dymecki J., Wspomnienia starego lekarza dla wnuków i prawnuków spisane, Wydawnictwo Aluna, Warszawa 2011,
• Dymecki J., Wspomnienia starego lekarza dla wnuków i prawnuków spisane (wydanie drugie poprawione i uzupełnione), Wydawnictwo Aluna, Warszawa 2013.

Promotor rozpraw doktorskich

Jerzy Dymecki, jako promotor rozpraw doktorskich, przyczynił się do kształcenia wielu studentów i badaczy w dziedzinie neurologii oraz neurobiologii.

• 1970 – Józef Karkos: Wpływ leków przeciwpadaczkowych na obraz morfologiczny móżdżku szczurów,
• 1971 – Danuta Ostrowska: Badania nad ziarnistościami w gleju astrocytarnym,
• 1974 – Agnieszka Jędrzejewska: Obraz morfologiczny tworu siatkowatego międzymózgowia i pnia mózgu w padaczce,
• 1982 – Lucyna Szemis: Obraz morfologiczny i topografia ognisk rozmiękania na pograniczu rejonów unaczynienia w tętnicach móżdżku,
• 1996 – Krzysztof Bankiewicz: Experimental Studies Using Tissue Implantation for Treatment of Parkinson’s Disease,
• 1997 – Hanna Mierzewska: Losy przeszczepów płodowego śródmózgowia oraz dojrzałej tkanki rdzenia nadnercza w prążkowiu szczura,
• 1998 – Elżbieta Kosno-Kruszewska: Porównawcza ocena przeżycia i dojrzewania krioprezerwowanej płodowej istoty czarnej wszczepionej do mózgu szczura w dwu różnych postaciach oraz ocena odpowiedzi gospodarza na przeszczep.

Członek stowarzyszeń

Jerzy Dymecki jest członkiem wielu prestiżowych organizacji naukowych, co podkreśla jego zaangażowanie w dziedzinę neurologii oraz neuropatologii.

• Polskiego Towarzystwa Neurologicznego,
• Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich,
• International Society of Neuropathology (od 1964),
• The New York Academy of Sciences (od 1986),
• The Royal Society of Medicine (od 1991).

---

Oceń: Jerzy Dymecki

---