Henryk Minc

---

Życiorys

Henryk Minc wywodził się z trudnych warunków, będąc synem żydowskiego handlarza. W 1914 roku podjął edukację w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie. W okresie wojny polsko-bolszewickiej wstąpił do wojska, gdzie służył w 47 pułku piechoty Strzelców Kresowych, biorąc udział w zmaganiach na froncie małopolskim nad rzeką Stryj. Po zakończeniu służby wojskowej w 1921 roku zainicjował studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednak po roku zdecydował się na rezygnację. W 1922 przeniósł się do Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, gdzie zaczął studiować medycynę.

Po dwóch latach z Wilna przeniósł się do Warszawy, kontynuując edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1928 roku. W trakcie tego okresu wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. Wciągu drugiej wojny światowej, jako oficer rezerwy, brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Po dostaniu się do niewoli, osiedlił się w węgierskim obozie jenieckim w Vámosmikola, gdzie pozostawał aż do zakończenia II wojny światowej.

W 1945 roku powrócił do kraju i zajął istotne stanowisko w państwowej służbie zdrowia. Stał się członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, ponadto pełnił funkcję sekretarza Towarzystwa Polsko-Węgierskiego w Warszawie. Pełnił również rolę przedstawiciela dyplomatycznego Polski Ludowej na Węgrzech, gdzie od 1 lipca 1949 do 29 marca 1954 sprawował funkcję chargé d’affaires ad interim, a od 30 maja 1950 był posłem. Jako autor prac naukowych przyczynił się do medycyny, w 1953 roku opublikował dwutomowy podręcznik pt. Kardiologia.

Henryk Minc znalazł swoje miejsce spoczynku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze D 35-8-3.

Życie prywatne

W jego życiu osobistym ważną rolę odegrała Tola Minc, którą poślubił. Tola była lekarką w sanatorium im. Włodzimierza Medema w Miedzeszynie, a ich drogi przecięły się podczas studiów w Wilnie. Henryk i Tola doczekali się syna, Oskara Karola, lecz ich rodzina została tragicznie dotknięta, gdy w sierpniu 1942 roku żona i syn Henryka Minca zginęli w obozie zagłady w Treblince.

Odznaczenia

Henryk Minc, wyróżniający się postać w historii Polski, otrzymał liczne odznaczenia za swoje zasługi. Jego osiągnięcia są dokumentowane przez prestiżowe nagrody, które zdobią jego biografię. Poniżej przedstawiam kilka z nich:

• krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 22 lipca 1951,
• medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 15 stycznia 1955.

---

Oceń: Henryk Minc

---