Janusz Weiss


Janusz Alfred Weiss, urodzony 31 maja 1948 roku w Warszawie, to postać niezwykle znacząca w polskiej kulturze medialnej. Jego kariera rozciągała się przez wiele lat, a jego wpływ był odczuwalny w różnych formach sztuki i dziennikarstwa.

W ciągu swojego życia Weiss był nie tylko utalentowanym dziennikarzem, ale także artystą kabaretowym oraz renomowanym prezenterem radiowym i telewizyjnym. W latach 1990–2013 miał przyjemność współpracować z Radiem Zet, gdzie dostarczał słuchaczom wiele emocjonujących audycji i informacji.

Następnie, w okresie od 2013 do 2016 roku, jego talent znalazł ujście w Programie I Polskiego Radia, co umocniło jego pozycję jako jednego z najbardziej rozpoznawalnych głosów w polskich mediach.

Janusz Weiss zmarł 10 marca 2023 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo, które nadal inspiruje wielu dziennikarzy i artystów.

Życiorys

Pochodzenie i rodzina

Janusz Weiss przyszedł na świat w rodzinie o bogatej, mieszanej tradycji kulturowej. Był synem Oskara Weissa, polskiego Żyda, który pełnił funkcję pułkownika Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, oraz Janiny Hajduczenii. dotyczącego pochodzenia narodowego, Weiss często kreślił swoją tożsamość jako Żyda. Urodziny i pierwsze lata życia spędził w Warszawie, gdzie wychowywał się z młodszym bratem, Leszkiem, o cztery lata młodszym.

Janusz prowadził życie osobiste w dwóch małżeństwach. Pierwszym związkiem była Grażyna, z którą wstąpił w związek małżeński w 1974 roku. Ich wspólne życie trwało aż do śmierci żony w 2005 roku i nie doczekali się potomstwa. Jego drugą żoną była Masza, z którą Weiss miał dwóch synów, Jana i Maksymiliana.

Wykształcenie

W 1966 roku Janusz Weiss uzyskał świadectwo ukończenia Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda w Warszawie. Następnie podjął studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej, jednak z powodu wydarzeń politycznych w 1968 roku został z nich usunięty. W kolejnych latach zrealizował krótki kurs w pomaturalnej Szkole Programowania Maszyn Matematycznych, a następnie zainicjował studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, których jednak nie ukończył.

Działalność publiczna

Początki kariery artystycznej Janusza Weissa odbyły się w kabarecie Abakus, który założył w 1967 roku razem z Magdą Umer, Andrzejem Woyciechowskim oraz Krzysztofem Knittlem. Już kilka miesięcy później, wespół z Jackiem Kleyffem, założył grupę kabaretową Salon Niezależnych, w której zaangażowanie trwało przez pięć kolejnych lat. W okresie późnych lat 70. Weiss bywał także konferansjerem dla takich artystek, jak Irena Jarocka oraz Anna Jantar, a w Telewizji Polskiej prowadził program rozrywkowy zatytułowany Telewizyjny Ekran Młodych.

W styczniu 1976 roku Janusz Weiss podpisał list protestacyjny kierowany do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL, sprzeciwiający się zmianom w Konstytucji. W latach 80. dał się poznać jako organizator i prowadzący kino objazdowe, a również zagrał w filmie Janusza Kijowskiego pt. Kung-fu (1979). W 1990 roku wspólnie z Andrzejem Woyciechowskim założył Radio Zet. Był odpowiedzialny za rekrutację nowej fali dziennikarzy, zapraszając do współpracy m.in. Wojciecha Jagielskiego, Marzenę Chełminiak oraz Szymona Majewskiego.

W latach 1990–2011 prowadził audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie oraz był gospodarzem programu Wszystkie pytania świata. 29 lutego 1992 roku miał przyjemność poprowadzić Galę Piosenki Popularnej i Chodnikowej, która odbyła się w Sali Kongresowej w Warszawie. Nawiązał także owocną współpracę z Telewizją Polską, gdzie prowadził teleturnieje, takie jak Miliard w rozumie (1993–2005), Złoty interes (2003–2005) oraz 3 na 6. W 2000 roku na rynku wydawniczym ukazała się jego książka pt. „Jeden może, drugi nie”. W 2008 odegrał postać Ojca Fourasa w polskich edycjach programu TVP2 Fort Boyard, jednak został usunięty z pracy w TVP, gdyż wystąpił w reklamie telewizyjnej.

Janusz Weiss w latach 2008–2009 pełnił rolę narratora w programie Niesamowite historie emitowanym przez TV Puls, a w 2013 roku był komentatorem w TVN24 w programie Szkło kontaktowe. 28 czerwca 2013 roku zaskoczył wszystkich, gdy został zwolniony z Radia Zet, a we wrześniu tego samego roku podjął pracę w Radiowej Jedynce, gdzie prowadził audycje: Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać, Ene due like fake… o książkach naszego dzieciństwa, Rewizja osobista, Weiss na wakacjach oraz Twarzą w twarz – próba bilansu. W połowie maja 2016 roku został usunięty z Radiowej Jedynki. W latach 2017–2019 współprowadził program publicystyczny Bez ograniczeń, emitowany w Superstacji.

Po długiej walce z chorobą, Janusz Weiss zmarł 10 marca 2023 roku w wieku 74 lat. Pogrzeb odbył się 24 marca na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze G II-tuje-12.

Odznaczenia i nagrody

W 2010 roku, Janusz Weiss został uhonorowany nagrodą w plebiscycie MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie za swoją audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie. Otrzymał wyróżnienie w kategorii ReformaTOR, która jest przyznawana dziennikarzom w uznaniu ich wysiłków w kształtowaniu rzeczywistości w pozytywny sposób.

Natomiast w 2011 roku, za wybitny wkład w kulturę polską oraz znaczące osiągnięcia w twórczości artystycznej, Weiss zyskał zaszczytne odznaczenie – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. Katarzyna Jaroch: Nie żyje Janusz Weiss. Współzałożyciel Radia ZET odszedł w wieku 74 lat. wyborcza.pl, 11.03.2023 r. [dostęp 11.03.2023 r.]
  2. Pogrzeb Janusza Weissa. Pożegnanie legendarnego dziennikarza. muzyka.interia.pl. [dostęp 24.03.2023 r.]
  3. Weiss Janusz Alfred. rejestry-notarialne.pl, 12.04.2023 r. [dostęp 29.01.2024 r.]
  4. Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 15.10.2023 r.]
  5. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 14.10.2023 r.]
  6. Janusz Weiss debiutuje w radiowej Jedynce. [dostęp 13.05.2016 r.]
  7. Janusz Weiss komentatorem „Szkła kontaktowego” w TVN24. [dostęp 29.04.2016 r.]
  8. Zmiany w radiowej Jedynce: Tarka i Kilen wcześnie rano, Rachoń i Dąbrowska po południu. [dostęp 13.05.2016 r.]
  9. Janusz Weiss zwolniony z Polskiego Radia. „Schemat jak w Radiu ZET”. [dostęp 29.04.2016 r.]
  10. Janusz Weiss będzie współpracował z Superstacją [online], Press.pl [dostęp 29.09.2018 r.]
  11. Janusz Weiss zwolniony z Radia Zet. [dostęp 01.07.2013 r.]
  12. Anna Bikont, Joanna Szczęsna: Salon Niezależnych. Kabaret polityczny. wyborcza.pl. [dostęp 03.01.2015 r.]
  13. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
  14. J. Weiss, Jeden może, drugi nie, Londyn 2000, s. 248–250.
  15. Weiss 2012, s. 7.
  16. Weiss 2012, s. 9, 14, 34.
  17. Weiss 2012, s. 103, 127, 223–224.
  18. Weiss 2012, s. 187.
  19. Weiss 2012, s. 194, 231–232.
  20. Weiss 2012, s. 227–228.
  21. Weiss 2012, s. 248.
  22. Weiss 2012, s. 251.
  23. Weiss 2012, s. 17, 235, 238.
  24. Weiss 2012, s. 194, 231–232.
  25. Grób Oskara i Janiny Weissów w bazie cmentarzekomunalne.com.pl

Oceń: Janusz Weiss

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:11