Janusz Alfred Weiss, urodzony 31 maja 1948 roku w Warszawie, to postać niezwykle znacząca w polskiej kulturze medialnej. Jego kariera rozciągała się przez wiele lat, a jego wpływ był odczuwalny w różnych formach sztuki i dziennikarstwa.
W ciągu swojego życia Weiss był nie tylko utalentowanym dziennikarzem, ale także artystą kabaretowym oraz renomowanym prezenterem radiowym i telewizyjnym. W latach 1990–2013 miał przyjemność współpracować z Radiem Zet, gdzie dostarczał słuchaczom wiele emocjonujących audycji i informacji.
Następnie, w okresie od 2013 do 2016 roku, jego talent znalazł ujście w Programie I Polskiego Radia, co umocniło jego pozycję jako jednego z najbardziej rozpoznawalnych głosów w polskich mediach.
Janusz Weiss zmarł 10 marca 2023 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo, które nadal inspiruje wielu dziennikarzy i artystów.
Życiorys
Pochodzenie i rodzina
Janusz Weiss przyszedł na świat w rodzinie o bogatej, mieszanej tradycji kulturowej. Był synem Oskara Weissa, polskiego Żyda, który pełnił funkcję pułkownika Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, oraz Janiny Hajduczenii. dotyczącego pochodzenia narodowego, Weiss często kreślił swoją tożsamość jako Żyda. Urodziny i pierwsze lata życia spędził w Warszawie, gdzie wychowywał się z młodszym bratem, Leszkiem, o cztery lata młodszym.
Janusz prowadził życie osobiste w dwóch małżeństwach. Pierwszym związkiem była Grażyna, z którą wstąpił w związek małżeński w 1974 roku. Ich wspólne życie trwało aż do śmierci żony w 2005 roku i nie doczekali się potomstwa. Jego drugą żoną była Masza, z którą Weiss miał dwóch synów, Jana i Maksymiliana.
Wykształcenie
W 1966 roku Janusz Weiss uzyskał świadectwo ukończenia Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda w Warszawie. Następnie podjął studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej, jednak z powodu wydarzeń politycznych w 1968 roku został z nich usunięty. W kolejnych latach zrealizował krótki kurs w pomaturalnej Szkole Programowania Maszyn Matematycznych, a następnie zainicjował studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, których jednak nie ukończył.
Działalność publiczna
Początki kariery artystycznej Janusza Weissa odbyły się w kabarecie Abakus, który założył w 1967 roku razem z Magdą Umer, Andrzejem Woyciechowskim oraz Krzysztofem Knittlem. Już kilka miesięcy później, wespół z Jackiem Kleyffem, założył grupę kabaretową Salon Niezależnych, w której zaangażowanie trwało przez pięć kolejnych lat. W okresie późnych lat 70. Weiss bywał także konferansjerem dla takich artystek, jak Irena Jarocka oraz Anna Jantar, a w Telewizji Polskiej prowadził program rozrywkowy zatytułowany Telewizyjny Ekran Młodych.
W styczniu 1976 roku Janusz Weiss podpisał list protestacyjny kierowany do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL, sprzeciwiający się zmianom w Konstytucji. W latach 80. dał się poznać jako organizator i prowadzący kino objazdowe, a również zagrał w filmie Janusza Kijowskiego pt. Kung-fu (1979). W 1990 roku wspólnie z Andrzejem Woyciechowskim założył Radio Zet. Był odpowiedzialny za rekrutację nowej fali dziennikarzy, zapraszając do współpracy m.in. Wojciecha Jagielskiego, Marzenę Chełminiak oraz Szymona Majewskiego.
W latach 1990–2011 prowadził audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie oraz był gospodarzem programu Wszystkie pytania świata. 29 lutego 1992 roku miał przyjemność poprowadzić Galę Piosenki Popularnej i Chodnikowej, która odbyła się w Sali Kongresowej w Warszawie. Nawiązał także owocną współpracę z Telewizją Polską, gdzie prowadził teleturnieje, takie jak Miliard w rozumie (1993–2005), Złoty interes (2003–2005) oraz 3 na 6. W 2000 roku na rynku wydawniczym ukazała się jego książka pt. „Jeden może, drugi nie”. W 2008 odegrał postać Ojca Fourasa w polskich edycjach programu TVP2 Fort Boyard, jednak został usunięty z pracy w TVP, gdyż wystąpił w reklamie telewizyjnej.
Janusz Weiss w latach 2008–2009 pełnił rolę narratora w programie Niesamowite historie emitowanym przez TV Puls, a w 2013 roku był komentatorem w TVN24 w programie Szkło kontaktowe. 28 czerwca 2013 roku zaskoczył wszystkich, gdy został zwolniony z Radia Zet, a we wrześniu tego samego roku podjął pracę w Radiowej Jedynce, gdzie prowadził audycje: Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać, Ene due like fake… o książkach naszego dzieciństwa, Rewizja osobista, Weiss na wakacjach oraz Twarzą w twarz – próba bilansu. W połowie maja 2016 roku został usunięty z Radiowej Jedynki. W latach 2017–2019 współprowadził program publicystyczny Bez ograniczeń, emitowany w Superstacji.
Po długiej walce z chorobą, Janusz Weiss zmarł 10 marca 2023 roku w wieku 74 lat. Pogrzeb odbył się 24 marca na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze G II-tuje-12.
Odznaczenia i nagrody
W 2010 roku, Janusz Weiss został uhonorowany nagrodą w plebiscycie MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie za swoją audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie. Otrzymał wyróżnienie w kategorii ReformaTOR, która jest przyznawana dziennikarzom w uznaniu ich wysiłków w kształtowaniu rzeczywistości w pozytywny sposób.
Natomiast w 2011 roku, za wybitny wkład w kulturę polską oraz znaczące osiągnięcia w twórczości artystycznej, Weiss zyskał zaszczytne odznaczenie – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Katarzyna Jaroch: Nie żyje Janusz Weiss. Współzałożyciel Radia ZET odszedł w wieku 74 lat. wyborcza.pl, 11.03.2023 r. [dostęp 11.03.2023 r.]
- Pogrzeb Janusza Weissa. Pożegnanie legendarnego dziennikarza. muzyka.interia.pl. [dostęp 24.03.2023 r.]
- Weiss Janusz Alfred. rejestry-notarialne.pl, 12.04.2023 r. [dostęp 29.01.2024 r.]
- Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 15.10.2023 r.]
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 14.10.2023 r.]
- Janusz Weiss debiutuje w radiowej Jedynce. [dostęp 13.05.2016 r.]
- Janusz Weiss komentatorem „Szkła kontaktowego” w TVN24. [dostęp 29.04.2016 r.]
- Zmiany w radiowej Jedynce: Tarka i Kilen wcześnie rano, Rachoń i Dąbrowska po południu. [dostęp 13.05.2016 r.]
- Janusz Weiss zwolniony z Polskiego Radia. „Schemat jak w Radiu ZET”. [dostęp 29.04.2016 r.]
- Janusz Weiss będzie współpracował z Superstacją [online], Press.pl [dostęp 29.09.2018 r.]
- Janusz Weiss zwolniony z Radia Zet. [dostęp 01.07.2013 r.]
- Anna Bikont, Joanna Szczęsna: Salon Niezależnych. Kabaret polityczny. wyborcza.pl. [dostęp 03.01.2015 r.]
- Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
- J. Weiss, Jeden może, drugi nie, Londyn 2000, s. 248–250.
- Weiss 2012, s. 7.
- Weiss 2012, s. 9, 14, 34.
- Weiss 2012, s. 103, 127, 223–224.
- Weiss 2012, s. 187.
- Weiss 2012, s. 194, 231–232.
- Weiss 2012, s. 227–228.
- Weiss 2012, s. 248.
- Weiss 2012, s. 251.
- Weiss 2012, s. 17, 235, 238.
- Weiss 2012, s. 194, 231–232.
- Grób Oskara i Janiny Weissów w bazie cmentarzekomunalne.com.pl
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Aleksander Reksza | Piotr Cegielski | Bogdan Kołodziejski | Sylwester Braun | Wacław Czarnecki | Bogdan Żołtak | Krzysztof Sokołowski (tłumacz) | Mieczysław Obarski | Mieczysław Świderski | Sławomir Szof | Piotr Kędzierski | Jerzy Haszczyński | Barbara Maria Okulicz-Sługocka | Jacek Snopkiewicz | Kazimierz Dziewanowski | Anna Wróblewska | Andrzej Józef Dąbrowski | Cezary Sokołowski | Zygmunt Broniarek | Wojciech Włodarczyk (dziennikarz)Oceń: Janusz Weiss