Jacek Kleyff

---

Życiorys

Jacek Kleyff to wybitna postać polskiej kultury i sztuki, który zyskał uznanie dzięki swojemu talentowi i działalności artystycznej. Jest absolwentem VI LO im. T. Reytana w Warszawie, który ukończył w 1965 roku. Następnie, w 1979 roku, uzyskał dyplom magistra inżyniera architekta na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jako jeden z założycieli kabaretu Salon Niezależnych, działającego w towarzystwie Janusza Weissa oraz Michała Tarkowskiego, wprowadził nową jakość do polskiej sceny artystycznej. W latach 1981–1985 mieszkał na wsi pod Lublinem, gdzie powstał zalążek Orkiestry Na Zdrowie (ONZ), grupy, której większość tekstów i kompozycji jest autorstwa Kleyffa.

Cenzura komunistyczna

W grudniu 1975 roku Jacek Kleyff był sygnatariuszem protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, znanym jako List 59. Jego nazwisko znalazło się na liście autorów, którzy byli objęci szczególnym nadzorem cenzury w czasach PRL. Tomasz Strzyżewski w swojej książce o cenzurze w PRL opisuje poufną instrukcję cenzorską z 21 lutego 1976 roku, zawierającą wytyczne dotyczące publikacji autorów z tej listy. Te wytyczne nakazywały sygnalizowanie wszelkich publikacji autorów przez prasę i wydawnictwa książkowe, a nadzór nad nimi miał być sprawowany przez kierownictwo Urzędu. Cenzorzy mieli pełną odpowiedzialność za przestrzeganie tych zasad.

Okres po upadku PRL

W 1995 roku Orkiestra Na Zdrowie zdobyła „Złoty Bączek”, czyli główną nagrodę przyznawaną przez publiczność na festiwalu Przystanek Woodstock w Czymanowie. Jacek Kleyff zyskał popularność dzięki takim utworom jak „Telewizja” (1972), „Huśtawki” (1973) oraz „Nie męcz mnie” (1974), które później były wykonywane przez Kubę Sienkiewicza oraz zespół Elektryczne Gitary. Na wydanej w 2002 roku płycie „Pan Yapa i magiczna załoga”, aktor Krzysztof Janczak zadedykował Kleyffowi utwór „Żółte eliksiry”. W 2006 roku artysta podjął próbę uzyskania mandatu radnego m.st. Warszawy z list Komitetu Wyborczego Wyborców Gamonie i Krasnoludki, jednak nie odniósł sukcesu.

Okazjonalnie prowadzi także audycje w Programie III Polskiego Radia oraz pełni rolę nauczyciela w Zespole Szkół Bednarska. W 2003 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 17 lipca 2013 roku, w Biurze Rady m.st. Warszawy, przewodnicząca Rady Ewa Malinowska-Grupińska przyznała artyście wyróżnienie „Zasłużony dla Warszawy”. 13 listopada 2017 roku opublikował na serwisie Youtube piosenkę pt. „Piotr S.”, której tekst oraz melodia nawiązują do tragicznych wydarzeń związanych z samopodpalenie Piotra Szczęsnego na placu Defilad w Warszawie.

Życie prywatne

Jacek Kleyff to syn architekta oraz wykładowcy akademickiegoZygmunta Kleyffa. Żyje w szczęśliwym małżeństwie i jest dumnym ojcem dwóch synów. Jednym z nich jest Tomasz, znany jako „CNE”, który odnosi sukcesy zarówno w muzyce rapowej, jak i jako prezenter telewizyjny.

Publikacje

Jacek Kleyff to autor, którego twórczość obejmuje różnorodne formy literackie. Warto zwrócić uwagę na jedną z jego publikacji:

• Jacek Kleyff, Rozmowa, Wydawnictwo Czarne, 2012, ISBN 978-83-7536-448-4.

Filmografia

Aktor

Jacek Kleyff wystąpił w wielu produkcjach filmowych i telewizyjnych, w których zaprezentował swoje umiejętności aktorskie. W 1975 roku zadebiutował w serialu Obrazki z życia, gdzie w odcinku 3 wystąpił jako kierownik zespołu beatowego.

Kolejnym jego ważnym krokiem w karierze była rola przewodnika na tarasie Pałacu Kultury i Nauki w produkcji Zdjęcia próbne, z 1976 roku. W tym samym roku zagrał także żołnierza w wojskowym szpitalu w odcinku serialu Zaklęty dwór.

W 1977 roku Kleyff dołączył do obsady Rekordu świata, a rok później wcielił się w postać profesora Piotra Dunina w Zielonej ziemi, będąc bliskim przyjacielem Jordana.

W 1980 roku zagrał Wojtka w produkcji Coś wesołego, a w 1981 roku przyjął rolę komendanta straży pożarnej w Wielkiej majówce oraz grajka na dworcu w odcinku 4 serialu Przyjaciele. Na koniec tej dekady w 1997 roku wystąpił w Jam Osjan.

Muzyka

Jacek Kleyff to także utalentowany muzyk i kompozytor. W 1976 roku zadebiutował piosenką Ballada, którą wykonał w filmie Powrót.

W 1980 roku w produkcji Coś wesołego stworzył muzykę do piosenki Jak zapałka płonąca…. Swoje twórcze talenty zaprezentował również w 1989 roku, gdy napisał słowa i muzykę do piosenki Telewizja na Balu na dworcu w Koluszkach.

W 2001 roku Kleyff był współtwórcą piosenek do Miś Kolabo w teatrze TV, w tym Jeśli mi się kiedyś zdarzy… oraz Czy…?.

Ostatnim jego osiągnięciem muzycznym jest piosenka Huśtawka, która została wykonana w filmie Tarapaty 2 w 2020 roku, gdzie Jacek Kleyff zaprezentował zarówno słowa, jak i muzykę.

Dyskografia

W dyskografii Jacka Kleyffa można znaleźć interesujące tytuły i albumy, które na przestrzeni lat zdobyły uznanie słuchaczy. Przykładowe albumy artysty to:

• Dokąd to obywatelu? (1983, CDN),
• Jacek Kleyff – live (1985, Alma-Art),
• Piosenki (1999, Altmaster),
• Znalezienie (2013, Agencja Artystyczna MTJ).

Warto również zwrócić uwagę na notowane utwory Jacka Kleyffa, które są częścią jego twórczości. W szczególności warto przyjrzeć się poniższej tabeli, która przedstawia szczegóły na temat jego popularnych utworów.

Tytuł	Rok	Pozycja na liście	Album
		RDC
„Znalezienie 2009”	2014	19	Znalezienie
„Good Time Riddim”		11
„–” utwór nie był notowany.

---

Oceń: Jacek Kleyff

---