Jan Łopieński

---

Życiorys

Jan Łopieński był z pochodzenia synem Mikołaja, który osiedlił się w stolicy Polski. Już od piętnastego roku życia rozpoczynał naukę brązownictwa, a także rysunku oraz modelowania. Praktyki zdobywał m.in. w renomowanym zakładzie brązowniczym prowadzonym przez Jana Widawskiego. Zaledwie w 1858 roku podjął współpracę w różnych zakładach brązowniczych w Krakowie, a później udał się do Wiednia. Po zapoznaniu się z bogatym dziedzictwem kultury włoskiej, odwiedzając między innymi Florencję i Rzym, postanowił poszerzyć swoją edukację w Paryżu.

Po powrocie do Warszawy w 1862 roku, otworzył własny warsztat, który zlokalizowany był przy ul. Ordynackiej 3. Jego zakład działał pod nazwą „Fabryka Wyrobów Bronzowych. Jan Łopieński Warszawa”. W warsztacie tym produkował przede wszystkim brązowe przedmioty dekoracyjne, takie jak żyrandole, kinkiety, okucia mebli oraz wszelkiego rodzaju przyborniki na biurka. Jan był także odpowiedzialny za odlewy rzeźb, które realizowane były według modeli przesyłanych przez artystów rzeźbiarzy.

Jego wyroby szybko zyskały uznanie, a także międzynarodową renomę. Posąg Św. Sebastiana, odlany w 1870 roku zgodnie z projektem Andrzeja Pruszyńskiego, przyniósł mu medal oraz dyplom honorowy od Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1872 roku zdobył dyplom honorowy na Wystawie Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie za kandelabry, kinkiety oraz żyrandole, które wykonał do dekoracji pałacu Kronenberga. Natomiast w 1879 roku, jego prace takie jak balustrada, kandelabry i gerydony, zaprojektowane dla pałacu Zawiszy w stylu Ludwika XVI, zostały nagrodzone wielkim srebrnym medalem podczas Wystawy Sztuki w Paryżu.

Niestety, w tym samym roku Jan był zmuszony do przekształcenia swojego zakładu w spółkę, która jednak wkrótce zbankrutowała. Warto zaznaczyć, że zdecydowana większość prac tworzonych przez Łopieńskiego nie przetrwała do współczesnych czasów. Z życia osobistego natomiast wiadomo, że Łopieński miał dziesięcioro dzieci. Z Feliksą z Widawskich (1844–1879), swoją pierwszą żoną i matką sześciorga dzieci, mianowicie: Grzegorza, Ignacego, Feliksa, Marii, Jana oraz Florentyna. Dwoje z nich, Grzegorz i Feliks, również poszli w ślady ojca, stając się brązownikami oraz reaktywując zakład, który z biegiem lat przyjął nazwę „Bracia Łopieńscy”. Ponadto, portret Jana Łopieńskiego w technice akwaforty wykonał jego syn, Ignacy.

Jan Łopieński znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 32-2-17.

---

Oceń: Jan Łopieński

---