Emil Fryderyk Gerlach, urodzony 23 maja 1859 roku w Warszawie, to postać o bogatym dorobku zarówno w sferze przemysłowej, jak i społecznej. Jako przemysłowiec i działacz społeczny, jego praca miała znaczący wpływ na rozwój regionu.
Zmarł 24 maja 1941 roku w tym samym mieście, pozostawiając po sobie trwałe ślady w historii Warszawy.
Życiorys
Emil Gerlach, syn Gustawa (1827–1915), przemysłowca oraz Ludwiki z Krollów, pochodził z niemieckiej rodziny. Po ukończeniu szkoły średniej podjął współpracę z bratem Gustawem. Razem, do roku 1914, zarządzali firmą G. Gerlach, zajmującą się produkcją instrumentów geodezyjnych i chirurgicznych. Ich przedsiębiorstwo prowadziło sklepy w miastach takich jak Warszawa, Moskwa oraz Petersburg.
W okresie funkcjonowania II Rzeczypospolitej Gerlach był dystrybutorem amerykańskiej firmy Underwood, która specjalizowała się w produkcji maszyn do pisania. W 1919 roku sprzedał swoje udziały w tej fabryce. Jego zaangażowanie w życie społeczne przejawiało się również poprzez zasiadanie w komisji rewizyjnej zarządu Koła Popierania Wydawnictwa „Przegląd Techniczny”.
Emil Gerlach był aktywnym działaczem społecznym. Na terenach rosyjskich zorganizował Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny. Jako prezes Komitetu Budowy Sanatorium Przeciwgruźliczego „Rudka” w Warszawie przyczynił się do zgromadzenia imponującej kwoty 80 000 rubli, niezbędnej na jego realizację. Jego walka z gruźlicą była równie intensywna; od 1910 roku pełnił funkcję członka rady, a później prezesa Warszawskiego Towarzystwa Przeciwgruźliczego. W 1924 roku ufundował pracownię rentgenologiczną, która funkcjonowała w Szpitalu Ewangelickim w Warszawie.
Do momentu swojej śmierci w 1941 roku, Emil Gerlach mieszkał w kamienicy przy ulicy Ossolińskich 4 w Warszawie. Po jego odejściu, spoczął na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (kwatera Aleja 13-1-4).
Ordery i odznaczenia
Emil Gerlach został odznaczony licznymi nagrodami, które stanowią wyróżnienie jego osiągnięć i zasług. Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące jego orderów i odznaczeń:
- krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1923 roku,
- złoty krzyż zasługi, otrzymany 10 listopada 1933 roku.
Przypisy
- Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: EMIL GERLACH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.05.2020 r.]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 200. [dostęp 19.07.2021 r.]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 82. [dostęp 19.07.2021 r.]
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
- Ossolińskich 4 – dom Gerlacha. 14.12.2012 r. [dostęp 07.04.2015 r.]
- Gustaw Gerlach (1827–1915). geoforum.pl. [dostęp 07.04.2015 r.]
- Stopka. „Przegląd Techniczny”, s. II, Tom LIII z 1915.
- M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu zwalczania gruźlicy”.
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Mary Fairfax | Leopold Julian Kronenberg | Zygmunt Heryng | Piotr Zygo | Konstanty Schiele | Solange Olszewska | Bogdan Chojna | Aleksander Goldstand | Krzysztof Szubert | Jacek Chołoniewski | Karol Henryk Martens | Jan Wedel | Józef Eryk Natanson | Teodor Toeplitz (1793–1838) | Marek Złotek-Złotkiewicz | Piotr Tymochowicz | Jan Łopieński | Antoni Więckowski (przemysłowiec) | Edward Łukawer | Krzysztof MalareckiOceń: Emil Gerlach